Húsfreyjan - 01.07.1960, Blaðsíða 9

Táknmyndir:
Söngflokkur, verbúðir og
bátar á þrennan mismun-
andi hátt. Skólinn og
námsmeyjar, tákn náms-
greina felld í mynd skól-
ans.
um og ofnum svuntum við hann, í stað
hinna ópersónulegu, erlendu efna, sem nú
tíðkast. Og mér eru í barnsminni yndis-
legu dúksvuntumar, sem hún Ingibjörg
Þórðardóttir á Hofi í Svarfaðardal spann
í og lét vefa og voru svo fínar, að þær
nálguðust léttleika silkis.
Á sýningunni voru margir frábærlega
fallegir borðdúkar, flestir ofnir í nýstár-
legum litum. Einn var saumaður í gisið
hörléreft með varplegg, munstrið beinar
línur langs eftir dúknum, en þvert yfir
þær hringir, sem voru til skiptis saum-
aðir á réttu og röngu, einfalt, fínlegt og
fallegt.
Hin ofnu klæði voru í senn falleg og
haganleg, hvert til sinna nota, áklæði,
kápu- og kjólaefni, gluggatjöld og gólf-
ábreiður. Á einum stað var sauðsvart
röggvateppi og áferðin líkust sauðargæru.
Skemmtilegar voru vinnuteikningar
nemenda af litavali í híbýli. Tekin hafa
verið blöð með haustlitum og út frá því
litasamræmi ,sem náttúran sjálf skapar
þar, hafa nemendur valið liti á húsbún-
að og herbergi. Eru það mjög athyglis-
verð vinnubrögð.
I Industriskólanum er einnig deild fyr-
ir kennara í sjúkrahandavinnu, en mjög
færist í vöxt, að einhvers konar handa-
vinna verði liður í þjálfun sjúklinga, sem
hafa t. d. lamazt að einhverju leyti, sem
og í læknun geðsjúklinga.
Vert hefði verið að nefna fleira, sem
á þessari sýningu var. Mun þó mega
segja, að athyglisverðust hafi verið sú
innsýn, sem sýningin gaf í kennsluað-
ferðir þessa ágæta skóla, sem miðar fyrst
og fremst við að mennta nemendur sína
svo, að þeir valdi hverju verkefni frá
grunni og beiti eigin sköpunargáfu við
úrlausn þeirra.
★
Enn sem komið er eigum við naumast
svona fjölbreyttan handavinnukennara-
skóla. En allmargar íslenzkar stúlkur
hafa stundað nám við hinn norska skóla
og þar sem annars staðar munu Norð-
menn hafa reynzt Islendingum góðir heim
að sækja.
S. Th.
HÚSFREYJAN
9