Eining - 01.02.1948, Síða 2

2
E I N I N G
Attrœður:
Sigurður Júl. Jóhannesson
lœknir
Ef við viljum vita hið sanna og rétta
um manninn, þá skulum við ganga til
þeirra, sem næstir honum búa og spyrja
þá.
Fyrir mörgum árum lá leið mín um
Lundarbyggð í Manitoba, Canada, en
þá var Sig. Júl. Jóhannesson læknir
þar- Ég vissi nokkur deili á manninum,
en þegar ég heyrði vitnisburð nágranna
hans, kom mér í hug dæmisagan um
manninn, sem átti tvo sonu og bað þá
fara og vinna í víngarði sínum. Annar
sagði, nei, en fór. Hinn sagði, já, en
fór hvergi-
Sig. Júl. Jóhannesson er ekkert játn-
ingabarn í trúmálum, en nágrönnum
hans fannst hann feta manna bezt í
fótspor Krists í sínu læknis- og líkn-
arstarfi. Hvað sem sagt verður um
manninn, honum til lofs eða lasts, þá
er það satt, að hann er fyrst og fremst
mannvinur. Þetta hefur verið orkugjaf-
inn í öllu lífi hans og starfi. Af þessari
ástæðu hefur hann jafnan verið ó-
ánægður með flestar stjórnir þjóða,
sem óneitanlega hefur enn misheppn-
azt að búa öllum mönnum viðunandi
kjör. Jafnvel hefur dr. Sigurður Júl-
Jóhannesson stundum haft mál að kæra
á hendur hinni æðstu stjórn, og er sú
vandlæting runnin eingöngu frá hjarta-
gæzku mannsins, sem aldrei hefur þol-
að að sjá neitt aumt, fundizt tilveran
of köld og miskunnarlaus gagnvart
hinu smáa og vanmáttuga.
Nærri má geta, að slíkur mannvinur
hefur verið heimilisvinur og barnavin-
ur. Þetta sinn, er leið mín lá um Lund-
arbyggð, gisti ég hans ágæta heimili,
og um kvöldið kom ég á fund til hans
í barnastúku. Engum gat leiðst, hvorki
barni né fullorðnum, þar sem Sigurður
hafði orðið. Hann hafði alltaf eitthvað
að segja, og það var borið fram af heil-
um hug og sannfæringarkrafti- Það kom
frá hjartanu og náði til hjartanna-
Til hennar kveður hann á þessa lund:
„Hjá þér fékk ég þráfalt að læra
hve þögnin á fullkomið mál,
hvert bros, er þú gafst mér, og geymi
sem guðsmynd frá óspilltri sál“.
Um mann, sem er mannvinur, barna-
vinur, heimilisvinur og finnur sárt til
með öllu, sem lifir og hrærist og líknar
þarfnast, og er óánægður með allar
stjórnir heimsins, hlýtur oft að standa
nokkur stormur- Sigurður varð að segja
sannleikann. Þess vegna gerðist hann
þegar á stúdentsárum sínum baráttu-
maður bindindisins. Það var hið sanna
og rétta, andstaðan var blekking og ó-
sannindi. Sigurður kunni ekkert að
hræðast, ekki einu sinni svipu eða fang-
elsi voldugustu herstjórna heimsins.
Hann varð alltaf að segja hið sanna
og lét því manndráp heita manndráp,
hvernig sem málum var blandið, ágirnd
ágirnd, kúgun kúgun og rangsleitni
rangsleitni- Á þessari bersögli sinni fékk
hann að kenna nokkuð á styrj aldarár-
unum fyrri-
Dr. Sig. Júl. Jóhannesson hefur rit-
að ósköpin öll um dagana, bæði í bundnu
og óbundnu máli. Ljóð hans eru ljúf
og falleg. Þar er hjartahlýja og oft
þróttur og þungi. Hann gaf út blaðið
Voröld• Sigurður hefur alltaf verið mað-
ur vorsins og gróandans- Hann var um
tíma ritstjóri Lögbergs, og við blaðið
Dagskrá vann hann og var um stund
ritstjóri þess. Hann vakti til lífs fyrsta
barnablað íslands, Æskuna og var
fyrsti ritstjóri þess- Fyrsta blaðið kom
út 5. okt. 1897- Það kom út tvisvar í
mánuði, var aðeins 4 blaðsíður í litlu
broti og kostaði árgangurinn 1 kr. í
Reykjavík, en 1,20 út um land- 1 rit-
nefnd blaðsins voru með honum Friðrik
Hallgrímsson cand theol, Jóhannes Sig-
fússon kennari og Sigurður P. Sivert-
sen cand theol-
Árið 1899, 20. febrúar fékk hann
ungfrú Ólafíu Jóhannesdóttur blaðið í
hendur og gerðist hún ritstjóri þess,
en Sigurður hverfur vestur um haf til
Ameríku. Þar hefur hann í seinni tíð
verið ritstjóri unglingablaðsins Bald-
ursbrár, sem þjóðræknisfélagið vestra
gefur út. Hann hefur alla tíð verið
sterkur liðsmaður bindindismálsins.
Hann var einn af þeim þremur, sem
fastast gengu fram um stofnun stúk-
unnar Hlínar■ Hinir tveir voru þeir séra
Böðvar Bjarnason og séra Sigurbjörn
Á. Gíslason. Stúkan Hlín skapaði mik-
inn fjörkipp í reglumálum á þeim ár-
um- Sigurður var einnig stofnandi stúk-
unnar Bifrastar. Þetta var á stúdents-
árum hans. Hann tók stúdentspróf
1897, hóf svo læknisnám hér heima, en
lauk því í Chicago árið 1907- Áttræður
var hann 9. janúar s- 1., fæddur 1868
að Læk í ölfusi-
Með miklum og margvíslegum störf-
um sínum í þágu mannúðar og menn-
ingarmála hefur dr. Sigurður Júl.
Jóhannesson ort hið ,,lífvæna“ ljóð, sem
er öllum ljóðum fegra, og um leið hefur
hann aflað sér margra vina í tveimur
heimsálfum, sem þakka honum einlægn-
ina, áhugann, heilindin og afrekin í
þágu þess, sem gott er og fagurt, og
biðja honum allrar blessunar á björtu
ævikvöldi.
Pétur Sigurðsson.
r
Avarp
frá stjórn IVIincniirigarsjóðs Sig-
ríðar HalDdórsdóttur
Á síðastliðnu sumri stofnaði stúkan
Víkingur nr. 104, með tíu þúsund króna
gjöf, sjóð til minningar um systur Sig-
ríði Halldórsdóttur, stór-dróttseta, sem
andaðist 6. maí s.l. Síðan hafa sjóðn-
um borizt ýmsar gjafir, samtals að upp-
hæð þrjú þúsund krónur-
Tilgangur sjóðsins er, að veita þeim
konum, sem lengi og vel hafa starfað
hér á landi fyrir Góðtemplararegluna,
nokkurn fjárstyrk til hressingar- og
hvíldardvalar á sumarheimili Templara
að Jaðri eða annars staðar, sem henta
þætti. — En til þess að þeim tilgangi
verði náð, svo sem vera ber, er nauð-
syn mikil að efla sjóð þenna svo sem
föng eru á.
Það er öllum Templurum kunnugt,
af hve mikilli fórnfýsi og hve miklum
áhuga systir Sigríður starfaði að vel-
ferð Reglu vorrar og einstakra meðlima
hennar, meðan henni entust kraftar. —
Þykjumst við því vita, að bæði stúkum
og einstaklingum, nær og fjær, sé ljúft
að heiðra minningu þessarar horfnu,
ógleymanlegu systur, með því að leggja
nokkurn skerf í sjóð þenna.
Samkvæmt skipulagsskrá er sjóðnum
stjórnað af stórvaratemplar og umboðs-
manni stórtemplars í st. Víking, auk
þess af þremur kjörnum fulltrúum, ein-
um frá Umdæmisstúkunni nr- 1, einum
frá Þingstúku Reykjavíkur og einum
frá stúkunni Víking nr. 104-
Gjöfum til sjóðsins er þakksamlega
veitt móttaka á skrifstofu Stórstúku Is-
lands og hjá okkur undirrituðum.
Reykjavík í janúar 1948.
SigþrjúSur Pétursdóttir húsf., Kjartansgötu 2,
Guðrún SigurSardnttir húsf., Hávallagötu 20,
Jarþrúður Einarsdóttir kennari, Samtúni 30,
Ágústa Jónsdóttir húsf., Vesturgötu 3,
Jón Guðnason fisksali, Bergstaðastræti
Áður en maðurinn giftist, sér hann
ekkert fyrir stúlkunni sinni, en þegar
hann er giftur, sér hann fyrir henni.
■V'

/

1