Íslenskt skákblað - 15.05.1925, Blaðsíða 25

ÍSLENSKT SKÁKBLAÐ
19
7. e4 —e5 Rf6 - e4
8. Rf3Xd4 0-0
9. Hfl-el Re4 — c5
10. Ba4Xc6 d7Xc6!
11. Rbl — c3 Hf8-e8
12. Bcl — f4 Rc5 - e6
13. Rd4Xe6 Dd8Xdl
14. HalXdl Bc8Xe6
15. a2 —a3 Ha8 —d8
16. h2—h3 Hd8Xdl
17. Rc3Xdl He8-d8
18. Rdl — e3 Hd8-d4
19. Bf4-g3 Be7-g5!
og svarla taflið : stendur nokkru
betur.
3.
5. Rbl—c3 Bf8—e7!
6. 0-0 b7—b5!
7. Ba4—b3 d7—d6
8. a2—a4 Ha8—b8
9. a4xb5 a6Xb5
10. d2—d3 Bc8—g4
11. Bcl—e3 Rc6—d4
og aðstaðan er jafngóð lijá báðum.
4.
5. Ddl—e2 b7—b5
6. Ba4-b3 BÍ8-C5
7. a2—a4 Ha8-b8
8. a4xb5 a6xb5
9. Rbl —c3 b5—b4
10. Rc3-d5 0—0
og aðslaðan er jafngóð lijá báðum.
5.
5. 0-0 . . .
Um langt skeið var álitið, að
þetta væri leikurinn, seni erfið-
astur yrði svörtum. Seinna, eink-
um á stórmeistaraþinginu í Pjet-
ursborg 1914, var notaður leikur,
sem sýnir Ijóslega, að leikurinn
er lílt vænlegur ásóknarleikur,
joví að eftir
5. . . . Rf6Xe4
p Q- to l i Cl 4^ b7—b5
7. Ba4-b3 d7—d5
8. d4xe5! Bc8—e6
stendur svarta taflið betur. En
besta framhaldið er þá þetta:
9. c2—c3 Bf8—e7!
10. Rbl—d2 0-0
11. Rf3—d4 Rc6Xd4
12. c3xd4 Re4Xd2
13. Bclxd2 c7—c5
14. Bb3—c2 c5—c4!
15. Ddl—h5 g7—g6
16. Dh5—h6 Dd8—b6
og seinna við tækifæri f7—f5
hefir svartur trygt taflstöðu sína
konungsmegin, og hefir ásóknar-
stöðu drotningarmegin. B.
3. . . . Rg8—f6
4. 0—0 Rf6Xe4
5. d2—d4 . . .
5. . . . 1. Bf8—e7
6. Ddl—e2 Re4—d6
7. Bb5xc6 b7xc6
8. d4xe5 Rd6-b7
9. Rbl—c3! 0-0
10. Hfl-el! Rb7—c5!
11. Rf3—d4 Rc5—e6
12. Bcl —e3 Re6xd4
13. Be3Xd4 có—c5!
14. Bd4—e3 d7—d5
15. e5Xd6 í frhl. Be7Xd6
16. Rc3—e4 Bc8-b7