Safnaðarblaðið Geisli - 24.12.1953, Blaðsíða 28

___ t 2____-________________
Það virðule^a nsfn, En menn kölluðu
hann bara Jon, evons hversdagelega,
af Því að allt' nafnið var of langt,
Jón kom ekki auga á neinn á veg-
inum, nema gamla konu við hugðuna.
Henn sá aðeine haksvip hennar, sem
var eins og Þaksvipur á gömlum konum
er vanur að vera, Og Það vsrð alls
ekki séð á haksvipnum að hún væri •
galdrakona, Og það er alveg óvíst að
honum hefði nokkuð dottið bað 1 hug,
Þó að hann hefði séð framan í hana,
Því að hún var alls ekki galdrakona
ef verstu tegund, Hún var ekki held-
ur ein Þeirra snjöllustu. Hún var
hara miðlungs-galdrakona, hafði kart-
öflunef an vörtu og gleraugu og leit
yfirleitt út eins og venjulegar gaml-
er konur. Hún hét frú Monsen.
Og frú Monsen gat galdrað,en hún
galdreði aldrei neitt voðalegt eins
og brumuveður og Þess koner, Mei,hún
galdraði sósu með miðdegisverðinum
sínum, gulrætur í garðinn, í stað
bess að. sá beim og láta Þœr spretta.
Og hún galdraði Þvottarúllu,sem gekk
sjálfkrafa, og gólfklút,sem al.einn
Þvoði gólfið, Og svo galdraði hún
handa sér peninga til þess sð horga
skattana og útsvarið,Því að hún varð
að horga slíkt eins og allir aðrir.