Vera - 01.06.1998, Síða 32

eftir Gunnhildi Hrólfsdóttur
Hvað
verður
um
V
Þegar ég hyrjaði búskap úti á landi
□g keypti hálft franskbrauð á kr.1,75
fékk ég það afhent ilmandi, vafið í
pappír af afgreiðslumanni í bakaríi.
Eg kom því fyrir i rauða innkaupa-
netinu með öðrum matvörum, hengdi
það á barnakerruna og gekk heim.
Það var löngu eftir að ég fér sem
barn með skömmtunarseðla í búð til
að kaupa smjörlíki og ekki var ann-
ar salernispappír fáanlegur en ein-
faldur, grábrúnn og grjótharður. Síð-
an eru liðin mörg ár, mjólkin ekki
lengur afgreidd á brúsa né kartöflur
vigtaðar í bréfpoka ag nú er fáanleg-
ur drifhvítur, tvöfaldur salernispapp-
ir, meira að segja tvær rúllur sér-
pakkaðar í plast. Qg þá var það einn
daginn að ég áttaði mig á því að ég
horfði á flestallar heimilisvörur
gegnum plast í mismundandi litum.
Ég fann ekki lengur lyktina af ostin-
um sem eitt sinn var skorinn jafnóð-
um eftir óskum viðskiptavina, angan
af eplum, né fiski sem var sveipaður
dagblöðum af bólgnum vinnulúnum
höndum fisksalans.

32 vgra