Freyr - 01.04.1904, Qupperneq 14
FREYR
38
en bjart þarf að vera á þeim svo spírurnar
verði stuttar ,og gildar. Betra að setja kart-
öflur óspíraðar heldur en með löngum og veik-
um spírum; þær eru settar niður seinni part
mánaðarins. Eræmæður settar niður um miðj-
an mánuðinn.
Eljótvöxnum eins árs blómplöntum, nemo-
phile, morgunfrú og cynoglossum, er sáð á
bersvæði.
Séu fjölærar blómplöntur (blómstóð) til í
garðinum og þeim hafi verið skýlt að vetrin-
um með áburði eða heyrusli er losað um skýl-
ið, þær eru færðar til, skift í sundur og gróð-
ursettar, eftir því sem þörf gjörist. Stungið
er upp og hrífað milli trjánna en gætt að þvi
að ræturnar skemmist ekki.
Séu stofurósirna búnar að blómga er efsta
moldarlagið úr pottunum tekið burt og annað
áburðarmeira sett í staðinn. Jafnframt má
skera um þriðjung ofan af greinunum. Stofu-
plöntur þær sem eru í blóma, eru vökvaðar
með áburðarlegi einu sinni í viku.
Sáð fóðurrófum, höfrum, byggi, og öðrum
fóðurjurtum. Ennfremur lúpínum, hampi, hör
og kúmeni.
Sáð grasfræi. Elagið þarf ekki að plægja
að vorinu ef það hefir verið gjört haustinu áð-
ur, en áríðandi er að jafna og herfa það vel
áður en sáð er. Dreginn valtari yfir ársgaml-
ar sáðsléttur þegar klakann er að leysa úr
jarðveginum.
Sé chilisaltpétur borinn á, er það gjört
að vorinu; bezt er að gjöra það tvívegis, í
fyrra sinni um leið og sáð er og í seinna
sinni þegar farið er að grænka. Houum er
stráð yfir með hendinni og ætti það helzt að
gjörast þegar útlit er fyrir rignirigu.
Júni.
Eramhald voryrkjunnar. Sáning og gróð-
ursetning þarf helzt að vera lokið sem fyrst í
mánuðinum.
Blómkál er tekið úr vermireitnum og gróð-
ursett á bersvæði í karftmikla mold og þar
sem skjól er. ítauðkál, hvitkál, rósakál og
selleríi er gróðursett á sama tíma. Hafi gui-
rófum verið sáð i vermireit eða á annað sér-
stakt fræbeð, eru þær teknar þaðan nú og
gróðursettar. I auða rúmið í reitnum má sá
steinselju eða nota það fyrir blómplöntur.
Um eða eftir miðjan mánuðinn er hreðk-
um, kerfli og spinati sáð í annað sinn. Dess-
ar plöntur vaxa mjög fljótt, eru góðar til |mat-
ar meðan þær eru ungar, en óhæfar þegar
þær eru orðnar gamlar.
Þegar rófurnar og aðrar matjurtir, sem
sáð hefir verið á bersvæði, eru komnarvel
upp, er byrjað að grisja plönturnar. Réttast
er að grisja ekki strax fullkomlega, lofa nokkr-
um aukaplöntum að standa þangað til komin
eru á þær eitt eða tvö blöð, auk fræblaðanna;
þá er hægra að halda þeim beztu eftir. —
Nú þarf að hafa stöðuga aðgæzlu á að eyða
arfanum, það verður hægast gjört meðan hann
er sem yngstur.
Levkój, asters og þriit fjóla' (stedmoder
blomst) er gróðursett á bersvæði, móti sól í
góðu skjóli og ýmsar aðrar einærar blómplönt-
ur, sem sáð hefir verið tii inni snemma um
vorið.
A stofuplöntum í suðurgluggum verður
stundum of heitt um þennan tima árs, eru.
þær þá annaðhvort látnar í glugga rnóti'austri
eða vestri eða þá að sólhlíf er látin vera fyrir
þeim um hádaginn. JÞað verður einkanlega
of heitt á sjálfum krukkuuum, þarf því að
hafa sérstaka hlíf fyrir þeim.
Grasfletir í skrautgörðum eru slegnir áð-
ur en grasið verður mjög mikið.
Nautgriparæktunarfélög.
Þótt ekki sé nema rúmt ár síðan, að far-
ið var fyrir alvöru að hreyfa hugmyndinni um
stofnun nautgriparæktunarfélaga hér á landi,
eru þegar stofnuð 7 slik félög, með til samans
á áttunda hundrað kýr.
Þegar þess er gætt að félagsskapur sá, er
um er að ræða ,gefur ekki strax „peningaívas-
ann“, eins og t. d. rjómabúin, er þessi fram-
faraviðleitni mjög loísverð, og sýnir glöggt að
íslenzkir bændur eru ekki seinir á sór að