Freyr - 01.04.1904, Síða 15

FREYR.
39
iDreyta til rneð búskaparlagið. ef þeim er sýnt
fram á með skynsamlegum rökum, að breyt-
ingin sé æskileg og nauðsynleg.
Nautgriparæktunarfélög þau, sem komin
eru á stofn eru:
Nautgriparæktunarfélag Kjósarmanna með 20
félagsmenn og 100 kýr.
— — — — Hreppamanna með 24
félagsmenn og 138 kýr.
— — — ■— Mosfellsveitarmeð 37
félagsmenn og 156 kýr.
— — — — Kjalarness með 24 fé-
lagsmenn og 120 kýr.
— — — — Dyrhólahrepps með 21
félagsmann og 86 kýr.
— — — — HörgslandsogKirkju-
bæjarhreppa, og
Kúakynbótafélag Hörgdælinga.
Umfélagatal og kúatölu tveggja hinna sein-
ast töldu félaga er mér ekki íullkunnugt.
011 hafa félögin samskonar lög og fyrir-
komulag, sniðin eftir fyrirmynd þeirri, sem
gefin er í „Búnaðarritiuu“ 16. 3.
Eimm fyrst töldu félögin hafa fengið styrk
frá Búnaðarfélagi Islands, er svarar 1 kr. á
hverja kú í félaginu. Frá tveimur hinu.n síð-
ast töldu hefir engin styrkbeiðni komið enn.
Auk þess hefir Nautgriparæktunarfélag Hreppa-
inanna fengið styrk, er svarar 50 au. á kú,
upp í kostnað við að halda eftirlitsmann.
Ekkert hinna félaganna hefir eun séð sér fært
að taka eftirlitsmann, en vonandi gjöra þau
það áður langt um líður.
Elest eða öll þessi félög, sem nefnd hafa
verið, eiga að verða miklu stærri en þau enn
eru orðin. í flestum þeirra eru að eins ein eða
fáar deildir myndaðar enn, aunað hvort af því
að ekki hafa fengist svo margir að tök væru
á að halda naut í sameiningu (mynda deild),
eða þá að ekki hefir verið kostur á að fá góð
undaneldisnaut. Auk þess eru á öllum félags-
svæðunum fleiri eða færri bændur, í þeim
deildum, sem þegar eru myndaðar, er ekki
hafa viljað ganga i félagið, heldur sjá fyrst
hvernig félagsskapnum reiddi af. Slík var-
færni er almenn þegar um félagsskap' er að
ræða, en oft ekki að því skapi lofsverð.
Auk hinna nefndu félaga veit eg að
minsta kosti um 3 hér sunnanlands, sem eru
í aðsígi, en sem. þó líklega komast ekki á
stofn fyr en að vetri.
Eins og sjá má af því, sem að framan er
sagt, eru öll nautgriparæktunarfélögin, sem
nefnd hafa verið, á Suðurlandi, að einuundan-
skildu. Þetta mun þó enganveginn, stafa afþví
að Norðlingar séu seinni til framfara en
Sunnlendingar. Orsökin mun aðallega vera sú,
að eg gat ekki komið við að ferðast um fyr-
ir norðan í sumar sem leið, en gömul og ný
reynzla sýnir, að með ritgjörðum og bréfaskrift-
um er ekki hægt að hafa eins mikil áhrif og
með samræðum og fundarhöldum.
A búpeningssjmingar og kynbótabú verð-
ur minst í næsta hefti.
G. G.
Ágúst Helgason óðalsbóndi í Birtingaholti
vakti máls á því við Búnaðarfélag íslands, að
kvartað væri um að ljáblöðin væru ekki úr
eius góðu stáli nú eins og þau hefðu verið í
byrjun. Út af þessu bað félagið Kristján Jón-
asarson verzlunareriudreka að grenslast eftir
þessu hjá verksmiðjuuni í Sheffield, sem býr
blöðin til. Þetta gjörði haDn í vetur og tjáði
forstöðumönnum verzlunarhússins TK™ Tyzak
Sons & Turner frá þessu. Afleiðingin af þessu
er sú, að smíðuð verða tvennskonar blöð fyrir
Island, önnur til að leggja á stein en hin til
að klappa. Hvert einstakt blað sem á að
hvetjast á steini, verður merkt með orðinu
„liartu og utan á hverjum umbúðum verður
miði með þessum orðuin : „Þessi Ijáblöö eru
hörð og verðitr að hvetja þau á livérfisteiniÍL,
Þau blöð, sem klappa má, verða merkt hvert
einstakt með orðinu „stilt“, og utan á umbúð-
unum á að standa: „Þessi Ijáblöð eru stilt og
má klappa þauu.
Þeir sem kaupa ljáblöð, þurfa að athuga