Freyr - 01.11.1926, Blaðsíða 11

F R E Y R
95
Rjúkan, sallpétursverksmiðjnrnar og nokkur hluti bœjarins,
er liggur niður að Menstað, sem er við
Skiensfjörðinn. t*ar eru geysistór geymslu-
hús og skipabryggjur.
Daglega ganga lestir (2 til 3 á dag) til
Rjúkan. Flutningavagnarnir eru hlgðnir
með kalksteini uppeftir, en Noregssaltpétri
og ýms önnur efni niður eftir. Árlega býr
félagið til um 200 þús smálestir af Nor-
egssaltpétri, og nokkuð af öðrum köfnun-
arefnissamböndum.
Nú eru menn búnir að finna aðrar að-
ferðir til að vinna köfnunarefnis-áburð úr
loftinu. Þjóðverjar hafa þar verið stórvirk-
astir. frá þessum aðfeiðum verður eigi
greint að sinni. En þess skal að eins get-
ið, að þótt norsku verksmiðjurnar séu
stórfenglegar, þá búa þær eigi til nema
3% af þeim köfnunarefnisáburði, sem not-
aður er í heiminum.
Norsk Hydro hefir fjölda efnafræðinga
og verkfræðinga í þjónustu sinni. það er
stöðugt verið að reyna nýjar aðferðir við
að búa til saltpéturinn, svo framleiðslan
geti orðið einfaldari og ódýrari. Nú standa
fyrir dyrum miklar breytingar í þeim
efnum, sem væntanlega
koma til framkvæmda
bráðlega.
Saltpétursiðnaðurinn i
Noregi hefir haft geysi-
mikla þýðÍDgu, eigi að
eins fyrir Noreg, heldur
og nágrannalöndin. Á ó-
friðarárunum höfðu Norð-
urlönd nægan köfnunar-
efnisáburð frá norsku
verksmiðjunum. Pað varð
þess valdandi að hægt
var að auka nýyrkju og
kornrækt, sem bjargaði
mönnum á þeim tímum
frá huDgursneyð.
SS.
Uppskipunarlœki í Menstað.