Freyr - 01.06.1936, Blaðsíða 17

FRE YR
119
Meðaltal árin 1932-1955:
Hestar heys af ha.
í 2 sláttum.
Nr. 1. Aðalgróður vallarfoxgras og háliðagras ................................... 77.0
— 2. 70% túnvingull, hitt sveifgras og snarrót ............................... 59.0
— 3. 70% vallarsveifgras, hitt túnvingull og snarrót ................... 59.0
— 4. 70% vallarsveifgras, amerískt, hitt túnvingull og snarrót ............... 60.0
— 5. 70% snarrót, hitt vaxtarsveifgras og túnvingull ................... 56.0
— 6. 70% háliða'gras, túnvingull, vallarsveifgras og snarrót ................. 70.0
Nr. 1 er fræblanda S. í. S., hinar eru af ísl. fræi.
að taðan af íslenzku reitunum, að und-
anskildri fræblöndu háliðagrasfræsins,
hafi verið betri en sú, er fengist hefir
þar sem taðan var semsett af vallarfox-
grasi og háliðagrasi. Þó mun sá gæða-
munur ekki vinna upp það, sem S. í. S.
fræblandan hefir gefið meira en tún-
vinguls, vallarsveifgras og snarrótar-
blöndurnar hafa gefið.
Þetta er þá árangurinn af meðaltali
tveggja samstæðra tilrauna með 6 mis-
munandi fræblöndur í 4 ár, en ef betur
er rýnt niður í kjölinn, þá sækja ísl.
reitirnir sig. Eftirfarandi tölur, sem er
meðaltal sömu tilrauna 2 síðustu árin,
sýna þetta greinilega:
Heyhestar af ha. i 2 sláttum.
Nr. 1 81.23
— 2 76.73 '
— 3 74.77
— 4 73.63
— 5 70.77
— 6 82.23
Hér verður munurinn minni, íslenzku
fræblöndurnar færast nær S. 1. S. blönd-
unni og nr. 6, sem er algerlega innlent
fræ, hefir gefið fyllilega eins mikið og
það erlenda. Tilraunirnar benda í þá
átt, að fræblöndur, samsettar af túnv.,
vallarsveifgrasi og snarrót, gefa ekki
eins mikla heyuppskeru og erlent fræ
stórvaxnari tegunda, fyrstu 2-3 ræktun-
arárin, en smá sækja sig eftir því sem
ræktunin verður eldri, en ná þó ekki
eftir 4 ár sama uppskerumagni og er-
lend blanda.
Má telja, að það væri all-mikill galli
á innlendri grasfrærækt, ef hún gæti
ekki framleitt fræ sem jafngilti til rækt-
unar erlendu fræi og það á fyrstu árum
ræktunarinnar. Árið 1929 byrjuðu til-
raunir til fræræktar, með stórvaxnari
grastegundir til fræræktar, en þær sem
nú hefir verið lýst.
Þessar tegundir eru: Hávíngull, vall-
arfaxgras, rýgresi og mjúkfax.
Hávingull, rýgresi og mjúkfax hafa
getað borið fræ af fullri stærð og með
góðum gróþrótti, en vallarfoxgrasið
venjulega þroskast illa og gróið afar
misjafnt.
Vorið 1933 voru settar saman 5 fræ-
blöndur af íslenzku fræi og sáð í til-
raun, þar sem erlend fræblanda frá S. í.
S. var höfð til samanburðar.
Uppskeran hefir nú verið mæld í 2
sumur og fer árangurinn hér á eftir:
Meðaltalsheyfengur 1934 og 1935,
heyhestar af ha.:
Nr. 1 2 3 4 5 6
91.01 90.65 82.78 92.84 91.85 91.47
Nr. 1 er harðvellisblanda S. í. S. 1933
og aðalgróður vallarfoxgras og háliða-
gras.
Nr. 2 er blanda sú, sem seld var frá