Freyr - 01.02.1938, Side 3

»Mre/n« mjólk.
Heilsufar manna og líkamleg líðan
veltur mikið á því, að þeir neyti hollrar
fæðu, í hæfilegum mæli og reglubundn-
um máltíðum.
Mjólkin er ein allra algengasta fæðu-
tegundin og sú ,,frumlegasta“, því að
það er hún, sem náttúran Jeggur barninu
til úr móðurbrjóstunum þegar frá fæð-
ingunni. Engin ein fæðutegund jafnast
á við mjólkina að því leyti að geta full-
nægt allri næringarþörf mannsins, og svo
er hún holl — þegar hún er hrein og ó-
menguð — að um hana má með réttu
segja, að þar sé hollusta og heilsubót í
hverjum dropa. En mjólkin er holl og
góð næring fyrir aðrar og fleiri lifandi
verur en mennina - og önnur spendýr,
sem náttúran leggur móðurmjólkina til
— af því hún er svo fullkomin næring.
Þessvegna m. a. leita ýmsar gerlategund-
ir sér lífsviðurværis í mjólkinni, lifa þar
góðu lífi, við alveg ótrúlega fjölgun, og
þessvegna er komist svo að orði, að
mjólkin sé „næm" fyrir gerlum og yfir-
leitt öllum ,,óhreinindum“. Sumir þessir
gerlar geta verið góðir og gagnlegir,
mönnunum, en aðrir skaðsamlegir, en um
það verður ekki rætt hér almennt. Berkla-
gerillinn er einn af skæðustu óvinum
mannanna, svo sem kunnugt er, og naut-
gripir eru einnig móttækilegir fyrir
berklaveiki. Þar, sem berklaveikin er út-
breidd í nautgripum, verður það eitt
fyrsta vígið, sem þarf að vinna í stríðinu
við mannaberklana, að útrýma berkla-
veikum nautgripum, og til þeirrar baráttu
er víða varið stórfé.
En þótt nautgripirnir séu „hreinsaðir",
eða þeir séu án slíkrar hreinsunar lausir
við berklaveiki, eins og talið er að ísl.
nautgripir séu að miklu leyti, þá eru ótal
leiðir aðrar til þess að berklagerillinn
komist í mjólkina, og þegar mikil brögð
eru að þeim og öðrum skaðsemdargerlum,
þá má jafnvel segja um þenna, í sinni
hreinustu mynd dásamlega lífselexír —
mjólkina — að hún hafi dauðann falinn
í hverjum dropa, í stað hollustu og
heilsubótar.
Þegar framleiðandinn notar alla mjólk-
ina fyrir sig og heimili sitt, á hann að
vísu sjálfur mest á hættu, ef mjólkin er
„óhrein“, en þó er langt frá að það mál
komi ekki öðrum við, og sé mjólkin mark-
aðsvara, sem seld er frá framleiðendum
til neytenda, eins og hún er nú hvervetna
að meira eða minna leyti, þá er þó enn
brýnni nauðsyn að gera þær ráðstafanir
sem fært er að gera, til þess að tryggja
það að mjólkin sé holl og góð vara —
heilsudrykkur og ekki heldrykkur.
Af því, sem hér er drepið á, í fáum orð-
um, ætti að vera augljóst að mjólkur-
framleiðendum ber skylda til að gera
það, sem í þeirra valdi stendur, til þess að
framleiða hreina og holla mjólk, en þeir
eiga þá líka heimtingu á því, ef þeir selja
mjólk sína til mjólkurbúa, að þau prófi
gæði mjólkurinnar og flokki hana og
verðleggi eftir gæðum og hollustu. Og
sömu kröfu eiga neytendur.