Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.04.1958, Blaðsíða 15

TlMARIT VFI 1958
21
11. mynd.
um 60 kg, og eru ætluð fyrir
20 eða 40 tonna strengi, eftir
því hvort um 12 stk. 5 mm
eða 7 mm þræði er að ræða.
Það reynir mjög mikið á
akkeris-sívalningana þegar
forspennt er og strengirnir
lengjast ákaflega mikið, —
eða um % sm fyrir hvern met-
er lengdar, þegar forspennt er
með 10.000 kg/sm=; er því auð-
gert að mæla lengingu strengs
með venjulegum tommu-
kvarða.
Oft rennur strengur til um
1—2 mm i akkeriskeilunni og
fyrir getur komið um 1 sm
eða meira og er þá slíkur
strengur spenntur á ný. Geng-
ið er út frá að allir þræðir í
strengnum hafi sömu spennu.
Er gengið hefur verið úr
skugga um að þræðir hafi eigi
runnið óeðlilega og lagað það
sem aflaga hefur farið, er
steypu dælt með háum þrýst-
ingi inn i strengrörið.
Hér er forspenna framkvæmd á mjög auðveldan
hátt og veldur þar einna mestu um, hve handhæg
og létt tækin eru og má fullyrða að kerfi Freyssinets
hafi átt mestan þátt i að ryðja til rúms svonefndri
„strengsteypu'1, en meginatriði er þar að steypu er
dælt inn i rör eða göng er þræðirnir liggja í. Það er
talinn mikill kostur að beygja má hér strengi upp
í bita hvar sem vera skal.
Tilhögun þessi er útbreiddust allra og má í þvi
sambandi geta þess að í Frakklandi einu voru að
jafnaði um 1000 pressur að starfi árið 1952.
b) I kerfi Magnels eru notaðir 5, 6 eða 7 mm þræðir
sem komið er fyrir í göngum í steypunni með fer-
hyrndu þversniði. Með stálfleygum eru þræðirnir
festir við akkerisplötur úr
stáli og eru venjulega í lárétt-
um lögum, svo sem sýnt er á
12. mynd. Með handhægri og
léttri vökvapressu eru tveir
þræðir strengdir í einu og geta
þræðir í hverjum streng verið
eins margir og vera skal og
þá oft aðeins einn strengur í
bita.
c) I kerfi dr. Leonhards er þráð-
um og komið fyrir í ferhyrnd-
um göngum og er vafið í sam-
fellum um stálskífur við bita-
enda og vökvapressum komið
fyrir milli bitaenda og stál-
skífunnar. Er tilhögun þessi
sýnd á 13. mynd. Á síðustu ár-
um er skífan nú jafnvel gerð
úr járnbentri steypu að nokkru
leyti.
d) Kerfi Dischingers. Árið 1934
kom dr. Franz Disching-
er fram með forspennukerfi. Notaði hann til þess
sívöl járn og kom þeim fyrir utan við bitabolinn.
1 rauninni hvílir þá langbiti á forspennujárnunum
um þverbitana, svo koma verður þar fyrir legum.
Sjá 14. mynd. Sú tilhögun reyndist þó eigi hag-
kvæm frá kostnaðarsjónarmiði. Hefur því hér verið
mikil breyting á gerð. Byggingafélagið Dyckerhoff
& Widmann hafa fullkomnað kerfi þetta og eru
járnin nú flutt inn í bitabolinn, að svo miklu leyti
sem járnunum verður þar komið fyrir. Lögð eru þau
og í blikkrör og síðan dælt inn steypu, rétt eins og
við strengsteypu. Notað er til þessa sérstakt stál
með brotmörkum 9000 kg/sm2 og togmörkum 6500
kg/sm2; stengurnar eru 26 mm að þvermáli og lagð-
<ý ^

Ofillt hofizontolg árillt apeeiale
12. mynd.
1 1 L T 1 1 i V
1 «>•
Plnoiit xmavicn