Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.10.1958, Blaðsíða 19

TÍMARIT VFI 1958
6»
Corridaleféð varð þannig til:
Lineoln hrútur (EI—EE)—x—Merino ær (A/AA—A/B)
46748’ 64768’
Lincoln hrútur—x— f2 Bred (DI—DI/DH)
46748’ 50756’
y4 Bred (DII)—x—Merino hrútur
50’ 64768’
Fin Crossbred (CH) —x— Merino hrútur
grófari eftir því sem neðar dregur, og er grófust á út-
limunum.
Á þessu má sjá, að það er mjög mikils virði fyrir
ullarverksmiðju að fá reyfin sem heillegust, því þá er
auðvelt að flokka ullina, Eftir þvottinn er ekki hægt
að flokka ullina, þar sem þá er öllu þvælt saman.
Aðrar ullartegundir.
Til þessa flokks teljast einnig hár eða ull af geitum,
en er yfirleitt mjög lélegt hráefni, nema ullin af Kasmír-
geitinni. Þessi geitartegund lifir í háfjöllum Asíu, sér-
staklega Tíbet. Ullin er blendingsull, og er þelið hin
eiginlega Kasmírull, sem er töluvert fínni en Merino-
ull almennt.
Úlfaldaullin er einnig mjög fín ca. 60’s—80’s, en lengd
háranna 5—10 sm. Það er sú ull, sem Arabarnir hafa
til umráða.
Indíánar Suður-Ameríku notuðu ullina af lamadýrum,
sérstaklega alpaka eða pacodýrum, ullin er miðlungs-
56758' 64768’
i
Come Back (Ci) 58760’
Corridale.
gróf 46’s—56’s. En allra fínasta ullin og um leið sú lang-
verðmætasta er ullin af vikunadýrinu. Ull þessi er fínni
en fínasta Merino, fínni en 100’s. Þessi dýr lifa einungis
í hæðum Andesfjallanna.
Auk þessa er ullin af angorakaninum mjög mikið
notuð, en mjög sjaldan nema i blöndu með öðru, aðal-
lega selluull. Ull þessi er sérstakiega létt og mjúk.
Silki. Stækkon 150 sinnum.
Kirtilþræðir.
Kirtilþræðir eru einnig proteinþræðir, að efni líkir
ullinni, en vantar þó alveg brennistein. Þetta er efni úr
kirtlum silkiormanna, er þeir spinna utan um sig. Þar
eð spunakirtlarnir eru 2, er silkiþráðurinn ávallt tvö-
faldur.
IV. HÁLF- og ajlsynthetisior þræðir
Fyrstu 3 flokkarnir a), b), c) eru hinir hálfsynthet-
isku eða umsköpuðu þræðir. Það er að segja, að efnasam-
setning fullunnins þráðar er svo að segja sú sama og
hráefnisins. Höfuðreglan er að leysa hráefnið upp
(sellulósa, kasein, protein) og sprauta upplausninni í
gegnum mjó göt, út í vökva eða annað, sem koagulerar
upplausnina eða dregur leysiefnið úr henni, svo að úr
myndast þunnir þræðir.