Akranes - 01.10.1954, Side 28
/
ANNÁLL AKRANESS
- 7tlunið -
Akraness
Dráttarbraut
OG
Vélsmiðju
Þorgeirs & Ellerts
Símar: 159 og 39
Gjafir og greiðslur til blaðsins,
sem það þakkar innilega:
Stefán Stefánsson kaupmaður Siglufirði 150 kr.
Guðjón bóndi Rögnvaldsson á Tjöm 150 kr. Gunn-
ar Guðmundsson frá Steinsstöðum 200 kr. Kristján
klæðskeri Sighvatsson, Rvík. 75 kr. Skeggi Ás-
björnsson, kennari, 75 kr. Tómás Tómásson, forstj.
Rvik. 100 kr. Jón Sigurðsson, hafnarvörður, Reyni-
stað 100 kr. Helgi Guðmundsson, bakarameistari.
Isafirði 100 kr. Kristján Bjartmarz fyrrv. oddviti
Stykkishólmi 100 kr. Elias Þorsteinsson, forstjóri,
Keflavik 100 kr. Carl Ryden, forstjóri, Rvik. 100
kr. Bjöm Hjaltested, forstjóri, 100 kr. Kristján Guð-
mundsson frá Indriðastöðum 100 kr. Gjöf frá Guð-
mundi Halldórssyni, smið frá Brúarreykjum 50 kr.
Eyjólfur Jónsson, skipstjóri, Rvík. 100 kr. Valdi-
mar Ölafsson, sjómaður, Bolungarvik 100 kr. Gjöf
fré Ásmundi Jónssyni, smið, Rvík. 100 kr.
Hjúskapur:
18. sept. 1954. Ungfrú Guðrún Jónsdóttir, Skaga-
braut 25 og Reynir Halldórsson s. st.
3. okt. Ungfrú Sigríður Helga Sigurbjömsdóttir,
Deildartúni 7 og Guðjón Finnbogason, verzlunar-
maður, Vesturgötu 90.
9. okt. Ungfrú Sesselja Jóna Lindal Karlsdóttir
og Jóhann Aðalsteinn Ámason, Merkurteig 3.
16. okt. Ungfrú Helga Þóra Ámadóttir, Suður-
götu 31 og Hjálmar Gunnarsson, sjómaður, frá
Eiði í Grundarfirði.
13. nóv. Ungfrú Sigþóra Karlsdóttir, Kirkjubraut
9 og Þórður Jónsson, málari, Vesturgötu 37.
23. nóv. Ungfrú Rannveig Jóna Eliasdóttir og
Haraldur Valtýr Magnússon, vélstjóri, Suður-
götu 19.
28. nóv. Ungfrú Kristín Sigurðardóttir frá Að-
albóli i Hveragerði og Karl Sigurðsson, bryti, Vest-
urgötu 17.
Sira Jón M. Guðjónsson gaf saman.
Dánardægur:
4. október 1954. Guðrún Eyjólfsdóttir, Ólafsvöll-
um, Akurg. 22, f. i Arnarholtskoti i Stafholtstung-
um 5. júní 1881, giftist 1906 Bjama Ólafssyni á
Ólafsvöllum.
4. nóv. Jónas Jóhannesson, f. 24. júní 1862 í
Bakkabúð, rétt hjá Ytra-Hólmi.
6. nóv. Friðrik Hjartar, skólastjóri, f. 15. septem-
ber 1888, að Amkötludal í Steingrimsfirði.
10. nóv. Birgir Torfason, Jaðarsbraut 15. f. 2t.
marz 1949.
Leikfélag Akraness sýnir
gamanleik.
Oft, og enn, hefur fólk lagt mikið á sig í sam-
bandi við leiksýningar og söng. Þetta er ekki
enn, fremur en oft áður, metið að verðleikum. Það
hefur bezt sýnt sig undanfarið, er Leikfélagið hef-
ur verið að sýna franskan gamanleik, „Ævintýrið11,
sem það hefur lagt mikið á sig til æfa, og mikið
í kostnað, til að ná sem beztum árangri.
Þetta var góður leikur, léttur gamanleikur, laus
við allan sora og heimskulegan þvætting, eins og
stundum er þó boðið upp á. Með hverju nýju við-
fangsefni fer félaginu og leikendum fram. Mátti
greinilegast sjá það nú, þótt einhverju sé ábóta-
vant hjá ungu og litt vönu fólki. Ég ætla mér
ekki að gagnrýna hér einstaka leikendur. Um gall-
ana hafa þeir heyrt frá öðrum, og sjálfsagt, eða
ekki sízt, hjó leiðbeinandanum að þessu sinni, Jóni
Norðfjörd leikara frá Akureyri, sem nú var leið-
beinandi og leikstjóri. Sumir leikendumir gerðu
sinum verkefnum sérlega góð skil, svo sem Ásgerð-
ur Gisladóttir, sem lék frú de Trévillac. Hefði hún
sómt sér hvar sem var i þessum leik. Einnig mátti
segja að leikur Alfreðs Einarssonar væri furðanlega
góður, en hann leikur hinn eintrjáningslega sér-
vitring, Valentin.
Leiksviðsútbúnaður er og stöðugt að taka hér
framförum, og smærri og stærri gallar að smá sníð-
ast af. Sýnist mér flezt standa til bóta, nema skiln-
ingur almennings í bænum til þessa mikla menn-
ingarstarfs, sem hér er verið að reyna að halda
uppi, af miklum áhuga fárra einstaklinga, sem til
þess offra bæði tima, fé og kröftum. Við verðum að
eiga hér einhvem metnað og hlúa að því sem gert
er til að efla og auka listfengi innanbæjar og sjálf-
stæðar skemmtanir við og við, án lánsfjaðra tir
ýmsum óttum. Við verðum sem fyrst að kunna
að skammast okkar hvað þetta snertir, og láta okk-
ur svo ekki henda það framvegis, að setja fót fyrir
mikilsverða viðleitni þess fólks, sem mikið leggur
á sig fyrir okkur á ýmsum sviðum. með þvi að
mæta því ekki, þá er það býður upp á sæmileg
leikrit og batnandi meðferð.
Fyrsta úrsmíðavinnustofa
á Akranesi.
Halldór Ármannsson, úrsmiður, Halldórssonar
á Hofteigi, hefur sett upp úrsmíðavinnustofu og
skartgripaverzlun að Skólabraut 12.
Gerir hann auðvitað við úr og klukkur, og selur
alls konar skartgripi og silfurmuni o. fl. — Búðin
er litil, en snoturlega frá öllu gengið.
Skólarnir.
Auk þess sem getið var í siðasta blaði, hefur lítil
breyting orðið á kennaraliði skólanna. Tveir nýir
kennarar komu þó að bamaskólanum, þau ungfrú
Friða Hörðdal ogÞorgils Stefánsson, sem siðast var
kennari í Ólafsvík, en hafði áður kennt hér nokkuð.
Þorvaldur Þorvaldsson, kennari við gagnfræða-
skólann fékk ársleyfi til utanferðar, til framhalds-
náms í Danmörku. Fyrir hann kennir hér í vetur
ungfrú Ragnheiður Kristófersdóttir fró Kalmans-
tungu.
Ýmislegt þyrfti að gera hér til að búa skólana
betur úr garði, auðvelda kennsluna annars vegar og
gera hana áhrifaríkari, t. d. með því að lagfæra
ýmislegt sem aflaga fer, og bæta við húsgögn og
kennslutæki.
Þá er enn eitt, sem skólar landsins hafa of mjög
vanrækt, og hefur ekki verið gefinn sá gaumur,
sem vert er. Það er að prýða stofumar með ýmsu
móti og gera þær heimilislegri. Það hlyti að hafa
nokkur áhrif á nemenduma, og ef það gæti orðið
til þess að auka áhuga þeirra sjólfra fyrir umbót-
um í þessa átt og leggja þar eitthvað til (beint eða
óbeint, ásamt kennaraliði), væri ekki til einskis
barizt. Bærinn, með fræðsluráð í broddi fylkingar,
á hér auðvitað að ganga á undan. Þetta ó ekki,
eða þarf ekki að gera allt í einu, heldur árlega,
smátt og smátt, eftir þörfum og getu.
136
AKRANES