Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.02.1972, Blaðsíða 22

12
TÍMARIT VPI 1972
TAFLA VI
Fastar kennarastöður. Sérgreinar og skipun.
Staða Sérgreinar Upph. kennslu Skipun Greinafl.
Prófessor Straumfræði og varma- fræði
Prófessor Rekstur og framleiðslu- tækni
Dósent Sjálfvirkni og stýritækni Vélhlutafræði
Prófessor Skipasmíði Hönnun skipa
Prófessor Skipasmíðastöðvar Burðarþolsfræði skipa
Prófessor Tæknileg varmafræði Kælitækni
Dósent Vökvafræði skipa
Dósent Skipulag, stjómun Rekstrarfræði
Dósent Hitun, loftræsting, hrein- lætiskerfi Tæknileg varmafræði
Dósent Skipasmíði Hönnun skipa
Prófessor Vélhluta- og burðar- þolsfræði
32.43 Efnisfræði V/S 21/1 1972
32.63 Vélhlutafr. II 21/1 1973
32.64 Sjálfvirkni og stýritækni*) — —
32.65 Straumfræði — —
32.71 Varmafræði III 4/9 —
32.72 Hitun, loftræst., hreinl. — —
32.82 Gufu- og brennslutæki 21/1 1974
32.83 Kælitækni — —
33.11 Mælitækni I*) 4/9 1971
33.51 Raftækni V/S*) 4/9 1972
5. Hugleiðingar um
bráðabirgðaskýrsluna
Skýrsla undirbúningsnefndar fyrir
BS-próf í véla- og skipaverkfræði,
sem lýst hefur verið hér að framan,
er bráðabirgðaskýrsla, sem ber að
skoðast í því ljósi. Verulegar breyt-
ingar munu þó varla verða gerðar
í lokaskýrslunni, sem nefndin vinnur
nú að. Munu helztu breytingar verða
á köflunum um kennaraþörf og æf-
lngaaðstöðu. Eins og að framan var
4/9 1972 1/1 1972 V3
4/9 — 1/1 — V2
4/9 — 1/1 — VI
21/1 1973 1/7 — S
21/1 — 1/7 — S
4/9 — 1/1 1973 V3
4/9 — 1/1 — S
4/9 — 1/7 — V2
4/9 — 1/7 — V3
21/1 1974 1/7 — S
Núverandi embætti 1/10 1970 VI
1971 Rannsóknastofnun iðnaðarins
1972 Sami
—- Tækjamiðstöð
— sami ' Orkustofnun
— sami Hitaveita R.
sami Landsvirkjun
1973 sami Rafmagnsveita R.
— sami Frystihús R.
1971 saml Vélskólinn í R.
— sami
lýst, hefur áætlun nefndarinnar um
kennaraþörf farið úr skorðum.
Frestað hefur verið í bili ráðningu
kennara í skipaverkfræðigreinum
vegna nemendafæoar, en kennara-
embætti í vélaverkfræðigreinum, sem
nefndin áætlaði, að veitt yrðu frá
ársbyrjun 1972, eru enn óveitt. Mun
nefndin þar af leiðandi þurfa að
endurskoða þennan kafla.
Aðstaða til verklegra æfinga er
mikið vandamál, eins og áður er
vikið að. Tækjamiðstöð sú, sem
nefndin hefur reiknað með að leysti
þennan vanda að verulegu leyti, er
enn ekki orðin að veruleika, og óvfst
hvenær það verður. Aðrar sam-
starfsstofnanir (sjá töflu VII) koma
einnig til greina, en það mál þarf að
undirbúa vandlega og einhverjar
ráðstafanir verður vafalaust að gera,
ef sú aðstaða, sem þar kann að fást,
á að vera fullnægjandi. Samkvæmt
upplýsingum frá formanni undirbún-
ingsnefndarinnar, Guðmundi Björns-
syni, prófessor, hefur nefndin hugsað
sér að gera ýtarlega grein fyrir þessu
máli í lokaskýrslunni.
Nefndin hefur gert tillögur um
námsefni, svo sem fyrir hana var
lagt í erindisbréfinu. Listi yfir slíkt
efni verður að sjálfsögðu aldrei end-
anlegur, þar sem kröfurnar eru sí-
fellt að breytast. Jafnframt hljóta
þeir kennarar, sem til kennslunnar
verða ráðnir, að hafa sínar hug-
myndir um það, hverjum tökum efn-
ið verður tekið, og haga kennslunni
eftir því. Er það álit greinarhöfund-
ar, að listi sá yfir námsefnið, sem
nefndin leggur fram, beri að skoð-
ast sem rammi, sem hafa skal til
hliðsjónar, fremur en endanlegur
listi yfir efni til BS-prófs í véla- og
skipaverkfræði.
Væntanlega hafa menn ýmsar
skoðanir á því, hvaða greinar skuli
kenna og hverjum skuli sleppt. Véla-
verkfræðin nær yfir mjög vítt svið
og er ókleift að spanna það allt við
hérlendar aðstæður. Þannig munu
ýmsir vélaverkfræðingar vafalaust
sakna ýmissa sígildra vélaverkfræoi-
greina úr námsefnislista nefndarinn-
ar. Má þar nefna brennslumótora,
sem ekki er að finna sem sérstaka
grein á listanum. Nú er það svo, að
þau lönd, sem íslenzkir vélaverkfræð-
ingar hafa helzt sótt menntun sína
til, þ.e. Norðurlönd, Þýzkaland, Bret-
land og Bandaríkin framleiða öll
slíka mótora, og verður því að gera
ráð fyrir því, að einhver hluti véla-
verkfræðinga þar vinni að hönnun
þeirra. Hér á landi er hins vegar
ekki um þennan iðnað að ræða, og
má það því eðlilegt teljast að kennsla
í mótorfræði sem sérstakri grein sé
ekki tekin með. Námsefnið veröur
að miðast fyrst og fremst við þau
störf, sem vænta má, að vélaverk-
fræðingar starfi við hér á landi.
Um skiptingu kennsluársins fylgir
nefndin því formi, sem reglugerð
verkfræði- og raunvísindadeildar
segir fyrir um. Greinarhöfundur hef-
TAFLA VII.
Yfirlit yfir námsgreinar, þar sem þörf er á tækjum og aðstöðu við verk-
legar æfingar og tilraunir og hugsanlegir samstarfsaðilar, sem veitt gætu
æfingaaðstöðu.
*) Æfingaaðstaða að mestu sameiginleg BS-námi í rafmagnsverkfræði.