Dagblaðið Vísir - DV - 01.06.2004, Blaðsíða 25
J>V Fókus
ÞRIÐJUDAGUR 1. JÚNÍ2004 25
$
Hinn margfrægi
skápur samkyn-
hneigðra er að
margra mati úrelt
fyrirbæri. Samkyn-
hneigt fólk er eðli-
legur hluti af okk-
ar samfélagi og
þeir eru á undan-
haldi sem hafa eitt-
hvað við það að at-
huga. Þær Jó-
hanna Arnarsdótt-
ir og Harpa Arn-
arsdóttir hafa búið
saman um hríð og
eru ánægðar með
lífið. Freyr Einars-
son fékk að kíkja í
heimsókn.
Jóhanna Ragna Amarsdóttir, 23
ára, og Harpa Amarsdóttir, 27
ára, búa saman í lítilli kjallara-
íbúð í miðbæ Reykjavíkur. Þær
em samkynhneigðar og hafa
búið saman í tæp 2 ár. „Komdu inn,“
segir Harpa og ég treð mér inn um
litlar dymar að íbúð þeirra. Þegar inn
er komið blasir við h'tið vinalegt
heimili sem er fullt af skemmtilegum
munum. Kertaljós, reykelsi og kaffi-
bolh taka á móti mér og mér h'ður
strax eins og ég hafi hvergi annars
staðar verið. Ég sest niður við hhð-
inna á unglingsbróður Jóhönnu, en
hann er í heimsókn hjá þeim stöllum
ásamt móður sinni. Jóhanna er inni í
eldhúsi að laga kaffi á meðan Harpa
spjahar við tengdamömmu sína og
mág. Jóhanna kemur með kaffið og
hellir í bohana og kveður móður sína
og bróður, sem em á leiðinni heim til
Þorlákshafnar.
„Ég hafði verið í sambandi við
strák síðan ég var 14 ára og við eigum
6 ára stelpu," segir Jóhanna. „Hann
var sá fyrsú sem ég játaði fyrir að ég
væri komin út úr skápnum, við vor-
um 18 ára. Honum var að sjáhsögðu
bmgðið en við vorum það góðir vinir
að hann gat skihð mig. Ég hafði í raun
aldrei elskað hann, ég fann alltaf að
ég hafði meiri kynferðislegan áhuga á
konum. Mér þótti alveg rosalega
vænt um hann og hann var besú vin-
ur minn, ég réð bara ekki við þessar
tilfinningar mínar til kvenna. Þetta
var mjög erfitt þar sem ég er frá Þor-
lákshöfn. Bæjarfélagið er húð, en fólk
stendur saman í bænum, þegar eitt-
hvað kemur upp á. Ég vissi að það
yrði ákveðið áfall þegar fólk fiétú að
það væri lessa í bænum. Það hafði
enginn komið út úr skápnum áður í
Þorlálcshöfh. Fjölskyldan mín er
mjög opin, við ræðum aht. Þau tóku
þessu mjög vel, pabbi sagðist ahtaf
elska mig jafn mikið, hvemig sem ég
væri," segir Jóhanna.
Trukkalessurnar
„Þetta var mjög svipað hjá mér,“
segir Harpa, „fólkið mitt tók þessu vel,
mamma var ahtaf að spyrja mig
hvenær ég æúaði að fá mér kærasta.
Ég hafði aldrei verið með strák, hafði
engan áhuga á neinum en hafði hins
vegar oft orðið skoún í stelpum. Ég var
hins vegar mjög lengi að fatta al-
mennhega að ég væri samkynhneigð,
ég vissi ekki almennhega hvað væri í
gangi. Ég var öh svo kvenleg og ahar
lesbíumar í bænum vom trulckalessur.
Ég fór einhvem tímann á veiúngahús-
ið 22 sem var svona helsú staðurinn
fyrir samkynhneigða á þeim úma. Ég
stóð við barinn og var að panta mér
drykk, þá kom blindfuh trukkalessa og
kleip mig í rassinn, ég varð skíthrædd
og hljóp út. Efúr það fór ég á skemmú-
staði þar sem mest var um gagnlcyn-
hneigt fólki. Ég var ahtaf hrifin af sæt-
um stelpum sem vom kvenlegar eins
og ég. Þær vom ekki á hverju strái á
þeim úma. Þetta hefúr breyst mikið,
bara síðustu ár, ekki síst í kjölfarið á
stofnun samtaka samkynhneigðra í
háskólanum. Öfgamar hafa minnkað
mjög mikið og það em ekki lengur
bara trukkalessur og hommar sem em
svona drottningar. Enda finnum við
varla fyrir nokkmm fordómum leng-
ur,“ segir Harpa.
Ástin fer vaxandi
„Ég var lengi í sambúð með Rósu
Guðmundsdóttir tórhistarkonu.
Sambandið snerist að mörgu leyú
um samkynhneigðina og það aht
saman. Hún rak Spothght, sem var
skemmústaður fyrir homma og lesb-
íur, það var mikið djamm og sam-
bandið var mjög stormasamt. Ég
lærði margt af okkar sambandi, það
vom viss mál sem komu upp sem
vom persónulega erfið. Það var ahtaf
svo mikið af fólki í kringum okkur,
meiri læú. Ég er mun sáttari við þær
úlfinningar sem ég ber úl Jóhönnu.
Þetta er svo ólíkt, miklu rólegra og í
raun eins og hjá hverju öðm pari. Við
eldum rómanú'skar málú'ðir og eig-
um frábærar stundir saman. Við
erum eins og húl fjölskylda. Þegar
dóttir Jóhönnu er hjá okkur förum
við í bíó, sund og leikum okkur sam-
an, það er alveg yndislegt," segir
Harpa, sem greinhega er mjög sátt
við hlutverk stjúpmóðirinnar. ,Ástin
á milli okkar fer vaxandi, það var
rosalega mikh spenna á milli okkar
fyrst, en svo finnst mér spennan vera
að víkja smám saman fyrir meiri ást,"
segir Harpa.
„Ég veit að ég vh vera með henni,
ég elska hana rosalega milcið og ég er
rosalega ástfangin afhenni," segir Jó-
hanna og htur einlægt th Hörpu.
Barnið sem á þrjár mæður
En hvemigfinnst baminu þínu að
eiga tværmömmur?
„Tvær? Hún á þrjár því pabbi
hennar á líka konu eins og ég, þannig
að hún á í raun þijár mæður sem ah-
ar elska hana og stjana við hana, ég
held hún gæú varla verið heppnari.
Ég held að hún skhji þetta aht mjög
vel, að minnsta kosú er hún afar
hamingjusamt bam," segir Jóhanna
um dóttur sína. „Okkar líf er ekkert
ólíkt því lífi sem venjulegt gagnkyn-
hneigt par lifir, við eyðum tímanum
saman á nákvæmlega sama hátt og
maður finnur ekki fyrir neinum for-
dómum þó að við séum tvær konur
með barn en ekki maður og kona
með bam. Þetta hefur breyst mjög
mildð síðustu ár, sem betur fer. Það
er í raun ekkert mál þegar einhver
kemur út úr skápnum í dag, enda
held ég að þessi skápur sé orðinn
frekar úrelt fyrirbæri, fólk ákveður
bara með hverjum það býr og það
kemur í raun engum við hvort það
velur sér karl eða konu," segir Jó-
hanna, sem hefur greinhega sterkar
skoðanir á þessum málum.
Þrá að eignast fleiri börn
Hafið þið hugsað ykkur að eignast
bam sjálfar íframtíðirmi?
„Við erum svo sem ekki búnar að
vera það lengi saman," segir Jóhanna
og Harpa grípur inn í: „Ég þrái að
eignast barn og efúr því sem ég verð
eldri þá khngir hærra og oftar í eggja-
stokkunum. Sérstaklega þegar maður
sér svona hth böm," segir hún með
mjúlcri röddu, dreymin á svipinn.
,Æth það væri ekki best að láta Jó-
hönnu ganga með bamið þar sem
hún hefur reynsluna," segir Harpa.
„Nei, ahs ekki. Ég myndi aldrei leyfa
þér að missa af þeirri hfsreynslu að
ganga með bam og upplifa fæðingu
þess, það er svo ótrúleg upplifun,"
segir Jóhanna. „Já, það er rétt, það að
ganga með bam gerir mann að svo
mikhli konu, svona „complete" konu.
Mig langar að upphfa þetta, en fæð-
ingin hlýtur að vera hrikalega óþægi-
leg," segir Harpa en Jóhanna fuhyrðir
að hún sé þó þess virði.
Vinir sem eru tilbúnir að gefa
sæði
Hvemig em þau mál fyrir sam-
kynhneigt fólk, getið þið ættleitt eða
farið í gervifrjóvgun?
„Þetta er hehmikið mál. Hér geta
lesbíur ekki fengið gervifijóvgun, en
sumar hafa farið th Danmerkur í
þeim thgangi. Það er náttúrlega fá-
ránlegt að þetta skuli vera meira mál
fyrir okkur en aðrar konur," segir Jó-
hanna. „Ég á fuht af vinum sem em
thbúnir að gefa mér sæði ef ég vh,“
segir Harpa og hlær. „Það er lfica hægt
að láta gæjann fróa sér í glas og
sprauta því inn, það hlýtur að virka,"
svarar Jóhanna um hæl. „Það em ahs
konar leiðir í þessu máli, maður veit
um stelpur sem hafa farið erlendis á
skemmústaði og láúð sig hafa það að
sofa hjá mönnum í þeim thgangi að
verða ófrískar," segir Harpa og hlær.
„Það em þó fáránleg mannrétúndi að
við þurfum að hafa meira fýrir þessu
og kosta meim th en gagnkynhneigt
fólk," segir Jóhanna.
Alvöru karlmenn?
Nú em þið sérlega fallegar, kven-
legar konur og í raun ekkert sem
bendir til þess í útliti ykkar eða fram-
komu um að þið séuð lessur, fáið þið
frið fyrir karlmönnum ?
„Sttákar em endalaust að þjarma
að okkur. Segja th dæmis að við höf- ?
um ekki verið með „alvöru karl-
manni" og svo framvegis. Þeir þykjast
geta sannað fyrir manni að maður sé
eitthvað annað en maður er. Þetta
hefur ekkert með það að gera eða
kynlíf yfir höfuð. Við höfum einfald-
lega engan áhuga á karlmönnum
kynferðislega og það hefur ekkert
með þeirra hæfrú í rúminu eða ann-
ars staðar að gera. Þetta þýðir ahs ekki
að við séum eitthvað á móú þeim, við
eigum marga vini bæði „gay og
sttaight". Svo fær maður oft ahs kon-
ar skrítin thboð frá pörum eða mönn-
um sem eiga konur sem vhja prófa að »
sofa hjá konu, eins og maður sé eitt-
hvað tilraunadýr. Það er svo út-
breiddur misskilningur að þetta snú-
ist aht um kynlíf. Við erum bara
venjulegt fólk og stundum okkar kyn-
líf eins og hver annar. Fólk tengir th
dæmis öh þessi hjálpartæld við sam-
kynhneigt fólk, en það em allir að
nota þetta, ekki við meira en aðrir."
Snýst ekki um tippi og píkur
Ég hefði haldið að svona gervi-
tippi og beltistippi væm nú fyrst og
fremst fyrír samkynhneigðar konur...
„Nei ahs ekki, kynlíf snýst ekki um
tippi og pflcur," segir Harpa, „það er
útbreiddur misskhningur. Þú getur
fullnægt maka þínum á svo margan
hátt án þess að vera með nokkur
tæki. Þetta er svo misskhið útaf þess-
um lessuatriðum í klámmyndum
sem hafa ekkert með raunveruleika
samkyrhmeigðra kvenna að gera eða
kynlíf þeirra. Kynhf er jafh misjafnt
hjá samkynfmeigðu fólki og gagn-
kynhneigðu," segir Harpa að lokum
og þær stöhur ræða kvöldmatinn og
takaþaðframaðþaðséenginsérstök {
verkaskipting á heimhinu.