Dagblaðið Vísir - DV - 28.06.2004, Qupperneq 2

2 MÁNUDAGUR 28. JÚNl2004
Fyrst og fremst DV
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson
Ritstjóran
lllugi Jökulsson
MikaelTorfason
Fréttastjórar.
ReynirTraustason
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 515 7599 - Ritstjórn:
550 5020 - Fréttaskot: 550 5090
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
an auglysingar@dv.is. - Dreiflng:
dreifing@dv.is
Setning og umbrot: Frétt ehf.
Prentvinnsla: ísafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
Hvað veist þú um
Ihi Diesel:
1 í hvaða mynd eftir Steven
Spielberg vakti Vin Diesel
fyrst athygli?
2. í hvaða teiknimynd frá
1999 léði hann einni aðal-
persónunni rödd sína?
3. í hvaða vísindaskáld-
skaparmynd frá 2000 sló
Vin svo rækilega í gegn og
hvað hét persónan?
4. Hver leikstýrði þeirri
mynd og hvaða eiginleika
hafði persóna Vins Diesel í
myndinni?
5. Hvað heitir Vin Diesel
réttu nafni?
Svör neðst á síðunni
Ljón undir
stjórn asna?
Götublaöiö The Sun í Bretlandi
hefurenn á fáu meiri áhuga en
tapi Englendinga í Evrópumót-
inu í fótbolta. Leið-
C£Z: Ii.M arahöfundur segir:
„Nú þegar enska liðið lúpast
heim hefst réttarrannsóknin.
Þessi heimski svissneski dómari
hafði sómatilfinningu til að biðj-
ast afsökunar. En það er ekki
hægt að kenna heimskum dóm-
urum um allt. Liðið barðist vel.
Það er þjálfarinn sem er í sviðs-
Ijósinu núna. Sven Göran Eriks-
son var hæstlaunaði þjálfarinn á
EM 2004. Hann hefur 5 milljónir
punda í laun. Það þýðir að hann
kostaðiokkur 1,25 miiijónirá
leik. Búlgarski þjálfarinn kostaði
sína þjóð ekki nema 23.000
Flestum sem á horfðu finnst að
Sven hafi klúðrað taktíkinni,
honum hafi ekki tekist aðná því
besta út úr Beckham og skipt-
ingar hans hafi verið bjánalegar.
Fyrir leikinn gegn Sviss gerðu
leikmennirnir uppreisn gegn
taktíkinni hans, spiluðu sitt eigið
kerfi - og unnu.
Eru ijónin okkar undir stjórn
asna?"
Rjúpan við
staurinn
„Að rembast eins og rjúpan
við staurinn" er skemmti-
legt orötak sem merkir að
leggja sig allan fram, reyna
eins og maður getur en
kannski með litlum árangri.
I Merg málsins eftirJón G.
Friðjónsson segir að orð-
takið sé kunnugt frá fyrri
hluta 19.aldarog erþað
skýrt þannig:
„Líkingin gæti verið dregin
afþeirri þjóðtrú að sé settur
staur í rjúpuhreið-
ur haldifuglinn
áfram að verpa
þar til eggjahrúgan er jafn-
há staurnum... Fullteins
líklegt erþó að likingin sé
dregin afþví er rjúpa er
notuö sem agn viö fálka-
veiðar, þ.e. rjúpan var þá
bundin við staurinn."
Málið
1. Saving Private Ryan - 2. Járnrisanum -
3. Pitch Black, Riddick - 4. David Twohy,
hann sá í myrkri - 5. MarkVincent
x
*o
c
03
OJ
Ólafur Ragnar malar Baldur, Ástþór og Auði
Það er einfalt mál:
Ólafur Ragnar Grímsson getur mjög vel við
niðurstöður forsetakosninganna unað. Enda þótt
þeir tveir móttframbjóðendur sem gáfu sig fram
opinberlega hafi - frómt frá sagt - ekki verið ýkja
spennandi kostir, þá má í rauninni segja að hann
hafl átt í höggi við einn frambjóðanda enn, opin-
beran frambjóðanda Sjálfstæðisflokksins. Sá
frambjóðandi var að vísu ósýnilegur og nafnlaus
en rak þó harða kosningabaráttu, ekki síst f sér-
legu málgagni sínu, Morgunblaðinu. Og það boð
var látið út ganga til allra sjálfstæðismanna að
ætlast væri til að þeir kysu þennan kandídat.
Ef þeir gætu ekki hugsað sér að kjósa Baldur.
Við skulum segja að þessi frambjóðandi heiti
Auður Seðlan.
Auður náði vissulega umtalsverðum árangri.
Rúm 20 prósent þeirra sem komu á kjörstað kusu
hana. Og hafa áreiðanlega að stórum meirihluta
verið sjálfstæðismenn sem vildu mótmæla
ákvörðun Ólafs Ragnars í fjölmiðlamálinu og/eða
hlýða boðinu úr Valhöll. Sjálfstæðismenn skulu
að vísu fara varlega í að eigna sér aIla auðu seðl-
ana; það má til dæmis ætla að verulegur hluti
þeirra hafi komið frá fólki lengst úti á vinstri-
vængnum sem aldrei hefur tekið Ólaf Ragnar í
sátt síðan í gamla daga - enn síður en almeiinir
sjálfstæðismenn.
En í þessum póhtískustu forsetakosningum í
áraraðir verður samt ekki framhjá því horft að
Ólafur Ragnar Grímsson fékk tæp 68 prósent at-
kvæða. Hann fékk meira en helmingi fleiri at-
kvæði en Baldur, Ástþór og Auður samanlagt. Og
ef það heitir ekki góð kosning eftir aht sem á und-
an er gengið, þá veit ég ekki hvað. Einhvern tíma
hefði svona árangur verið kallaður að maður mali
andstæðinginn.
Og athyglisvert að það gerist þótt stærsti eða
alltént öflugasti stjórnmálaflokkurinn leggist ein-
dregið á sveif með Auði.
Menn tala um lélega kjörsókn, enda var hún
aðeins 62,7 prósent. Kjörsóknin er þó skiljanleg af
því allir vissu hvernig þetta myndi fara. Eina
óvissuatriðið var hversu vel Auði gengi en allir
vissu hver ynni. Kjörsóknin er því ekki í sjálfu sér
neinn áfehisdómur yfir Ólafi Ragnari sem forseta
og fáránlegar tilraunir manna til að túlka áhuga-
leysið þannig.
Samanburður við 1988, þegar Sigrún Þorsteins-
dóttir bauð sig fram gegn Vigdísi Finnbogadóttur,
er að verulegu leyti ómerkur. Þá komu rúm 72 pró-
sent á kjörstað og Vigdís fékk 92 prósent atkvæða.
En hafa verður í huga að aUar aðstæður hafa gjör-
breyst síðan þá. Þá litu ótrúlega margir svo á að það
væri móðgun og svívirða af Sigrúnu að voga sér að
bjóða sig fram móti vinsælum forseta eins og Vig-
dísi og fólk fór á kjörstað til að votta henni hoUustu
í þessum „raunum" hennar.
Núna þekkist að vísu enn það sjónarmið að
forseti eigi að vera óumdeildur, elskaður og dáður
af helst hverjum einasta kjafti í landinu. Baldur
Ágústsson rak kosningabaráttu sína t.d. á þeim
grunni og náði satt að segja óvæntum árangri.
Með þessu gamalkunna röfli um „sameiningar-
táknið" sem enginn veit samt hvað þýðir. En
meirihluti þjóðarinnar deiUr samt ekki lengur
þeirri skoðun með Baldri (og Hannesi Hólm-
steini, að því er virðist) að forsetinn eigi endilega
að vera sameiningartákn eins og lambalærið á
sunnudögum. Hann er bara maður sem býður
ffam krafta sína, leggur verk sín (nú verulega um-
deild) í dóm kjósenda og uppsker eins og hann
hefur sáð til.
Og það er síður en svo áfelUsdómur að fá ekki
rússneska kosningu eins og Vigdís.
Ólafur Ragnar getur því verið hinn ánægðasti.
lllugiJökulsson
Aldinviðir dómarans
VŒ> BERUM FULLA OG DJÚPA
VIRÐINGU fyrir vinum okkar á
Fréttablaðinu en „vinur er sá sem til
vamms segir" ems ogþar stendur. Og
okkur finnst Fréttablaðið hafa skotið
svoU'tið yfir markið að undanförnu í
lofrullum sínum um Pétur Kr. Haf-
stein hæstaréttardómara. Hann hef-
ur sem kunnugt er ákveðið að hætta
störfum í haust og ætlar að setjast á
skólabekk og nema sagnfræði við
Háskóla íslands. Jafnframt ætlar
hann að flytjast austur á land og
sinna þar hestamennsku ásamt konu
sinni, Ingu Ástu Hafetein, en það er
reyndar fé sem fjölskylda hennar hef-
ur eignast með þátttöku í fyrirtækinu
Pharmaco sem gerir Pétri kleift að yf-
irgefa vel launaða stöðu sína við
Hæstarétt og þeim hjónum báðum
að yfirgefa höfuðborgina og sinna
hugðarefnum sínum úti í sveit.
ALLT ER ÞETTA GOTT OG BLESS-
AÐ og gott fyrir þau hjón. En Frétta-
blaðið vfll endilega draga af þessu
víðtækar ályktanir og kemst á þvílíkt
flug í lofrullum sínum um Pétur að
það hálfa væri nóg, þykir okkur
hundingjunum. Á laugardag var eins
konar pailadómur um Pétur í blaðinu
og var þar farið fögrum orðum um
það „lítfllæti" að „hann skuli geta
hugsað sér að setjast á skólabekk
með fólki úr öllum áttum"!!
í gær bætti svo Guðmundur
Magnússon um betur með Sunnu-
dagsbréfi sem ber yfirskriftina „Af
auðmýkt og endurnýjun lífdaga" og
þar sparar hann sko ekki lofið.
Reyndar lútum við nánast höfði í
auðmýkt yfir því að hafa fengið að
vera samtíða svo góðum manni sem
Pétri Hafstein og verst að við skyld-
um ekki hafa áttað okkur á láni okk-
ar fyrr.
GUÐMUNDUR SEGIR MEÐAL
ANNARS: „Margir vel stæðir menn
kjósa að halda í opinber embætti sín
von úr viti, ekki launanna vegna
heldur vegna valda og áhrifa, virð-
ingar og samfélagsstöðu. í því ljósi
er ákvörðun Péturs Kr. Hafstein svo
lofsverð að manni kemur ekki í hug
nema eitt orð, nútímalegt eins og
ákvörðunin, ílott. Ekki minnkar álit-
ið á dómaranum við þær fréttir að
hann, langskólagenginn og lærður
lögspekingur, hafi ákveðið að setjast
á skólabekk með ungu fólki, sem er
að byrja háskólanám, til að nema
sögu. Pétur hefði hæglega getað
haslað sér völl í sagnfræði án þess að
leggja stund á greinina í háskólan-
Á laugardag var
palladómur um Pétur
í Fréttablaðinu og var
þar farið fögrum orð~
um um það „lítillæti"
að „hann skuli geta
hugsað sér að setjast
á skólabekk með fólki
úr öllum áttum"U
.föeis.
oshes::Hi}e

SSSf. .Xí
*»■ *feS4w>
lgg|Éf
Fyrst og fremst
um, eins og mörg fordæmi eru fyrir.
Leiðin sem hann valdi er til marks
um óvanalegt lítillæti. Um leið og
hún stækkar hann - og það gerir hún
sannarlega - eflir hún álit háskóla-
deildarinnar, ekki síst í augum þess
unga fólks sem þar er að hefja nám.
í hugann kemur indverskt spakmæli
sem segir: „Aldinviðir hneigja sig
niður þegar þeir bera gnótt ávaxta,
ský fara því lægra sem þau eru
vatnsríkari, og öðlingar þjóðar eru
því lítillátari sem þeir eru fleiri
mannkostum búnir.""
EINS OG RAGNAR REYKÁS
MYNDI ORÐA ÞAÐ: Maður bara
maður bara maður bara maður bara
nær þessu ekki! Er Pétur Kr. Hafstein
orðinn að indverskum spekingi af því
hann ætlar að setjast á skólabekk? Og
enn er það til marks um sérstakt lítil-
læti að svo fínn maður skuh geta
hugsað sér að ganga í skóla með
óbreyttum pöplinum og ungu fólki.
Það er meira að segja sérstakur heið-
ur sem Pétur gerir háskólanum með
þessu. í hugann kemur indverskt
spakmæli sem segir ... eða nei, við
erum ekki þess verð að vitna í spek-
inga af þessu fagra tilefni...
EN SVO KEMUR NÁTTÚRLEGA í
LJÓS hvað undir býr. Guðmundur
Magnússon er náttúrlega gamall
stuðningsmaður og jafnvel skjól-
stæðingur Davíðs Oddssonar for-
sætisráðherra. Og þótt Guðmundur
sé nú kominn í vinnu hjá Fréttablað-
inu, sem Davíð kallar jafnan Baugs-
tíðindi, og vík sé því milli vina, þá er
augljóst að Guðmundi þykir enn
vænt um Davíð. Og hefur greinilegar
áhyggjur af því að endalok stjórn-
málaferils hans verði kannski ekki
svo glæsileg sem ferill hans gæti gef-
ið tilefni til. Guðmundur nefnir að
margir vilji helst að Davíð haldi
áfram sem lengst og gerist síðan
sjálfur indverskur spekingur:
„En tímans rás stöðvar enginn.
Hollt er sálinni að bægja hugsunum
af þessu tagi frá sér.“
SVO NEFNIR GUÐMUNDUR
vangaveltur manna um hvort Davíð
ætíi sér embætti dómsmálaráð-
herra, seðlabankastjóra, sendiherra
eða einhverja aðra háa stöðu þegar
hann lætur af starfi forsætísráð-
herra, en spádómur hans er þessi:
„Ég held að ekkert af þessu gerist.
Ég held að forsætisráðherra, sem
þjóðinni er farið að þykja dramb-
samasti maður landsins, muni sýna
á sér öndverðu hliðina þegar stund-
in loks rennur. Ég er ekki að spá því
að hann setjist á skólabekk með
Pétri Kr. Hafstein - þótt það væri
óneitanlega skemmtilegt. Aftur á
móti treystí ég því að hin sterka
söguvitund og söguskynjun, sem
alla tíð hefur verið ríkur þáttur í fari
forsætisráðherra, leiði til þess að
hann yfirgefi völhnn hvorki sneypu-
lega né með bauki og bramli, enda
væri hvort tveggja ósæmandi, held-
ur á sinn sérstaka hátt og gangi síð-
an í endurnýjun lífdaga. Með óvana-
legt atgervi í veganesti er aldrei að
vita nema seinni hlutinn geti jafnvel
tekið hinum fyrri fram."
VIÐ SJÁUM REYNDAR í HENDI
OKKAR hvað Davíð ætti að gera ef
hann vfll fylgja hinu ægifagra for-
dæmi Péturs Hafstein. Davíð þóttí á
sínum tíma fima efnilegur leikari og
margir bjuggust á sínum tíma við að
hann myndi leggja fyrir sig leiklistina,
ekki síst eftir frægan leiksigur hans í
hlutverki Bubba kóngs. Davíð fer
auðvitað í Leiklistarskólann í haust...
5
karlarsem ættu að
fylgja fordæmi Péturs
Hafstein
T„ Halldór Blön-
dal forseti Al-
þingis gæti drifið í að'
klára loksins lögfræðina.
2.Styrmir
Gunnarsson rit-
stjóri Moggans
ætti að skella sér í nám
í blaðamennsku.
I.ÓIafurRagnar
Grímsson forseti
gæti snúið sér að
kabbala-fræðum með Shlomo,
meintum tengdaföður sínum.
4. Haraldur
Johannessen lög-
reglustjóri yrði ör-
ugglega ekki lengi að
læra búningahönnun.
5. HannesHólm-
steinn stjórn-
málafræðingur
ætti endilega að drífa
sig í stjórnmálafræðina.