Dagblaðið Vísir - DV - 12.07.2004, Blaðsíða 14

14 MÁNUDAGUR 12. JÚU2004
Fréttir DV
Blaðamaður og ljósmyndari DV fylgdust með störfum lögreglunnar á föstudagsnóttina. Eltingaleikur á
Hverfisgötunni og slagsmál í Hafnarstrætinu. Landsfrægur leikstjóri datt af hjóli og ölvaður maður í
köflóttum jakka var á gangi í Hraunbænum. Bjórsala úr skotti til unglinga og of stór skammtur af Rída-
líni var aðeins brot af því sem við urðum vitni að.

/
07.10
Forsetabeygja er tekin inn í portið
á lögreglustöðinni og kvöldið hefur
tekið enda. Menn hafa á orði að þetta
hafi verið eitt
rólegasta kvöld
lögreglunnar
lengi og ég held
að við verðum
að taka undir
þá fullyrðingu.
Nótt með lög-
reglunni í Reyk-
javík er lokið.
breki@dv.is
TAKK FYRIR KOMUNA
„Maður datt úr hjólastól á heimili
sínu í Kópavogi og þarf aðstoð við að
komast aftur upp í," var með því tíð-
indamesta sem heyrðist í talstöð lög-
reglunnar þetta kvöldið. Fámennt var
í miðbænum og greinilega margir
sem hafa skellt sér í útilegu þessa
helgina. Við mættum á stöðina um
ellefuleytið og Ásgeir Þór Ásgeirsson
varðstjóri tók á móti okkur.
Inni á stöðinni
Uppstillingasalur lögreglunnar var
nokkuð þéttsetinn þegar við mættum
á svæðið. Um leið og varðstjórinn
gekk inn var farið í réttstöðu og bún-
aður lögreglumanna var kannaður.
Með þessu er haldið uppi aga í lög-
reglunni. Okkur var svo skipað að yfir-
gefa svæðið þegar farið var yfir leyni-
leg gögn. Á ganginum mætum við
ungum lögregluþjóni með fullan poka
af landabrúsum og þessi fengur bend-
ir til þess að kvöldið hjá einhverjum sé
ónýtt. Við fáum okkur kaffi og fylgj-
umst með nokkrum lögregluþjónum
sem horfa á „The man show“ í sjón-
varpinu og eru mikið að spyrja okkur
hvað við séum að gera á svæöinu.
Innivarðstjórinn sýnir okkur svo stöð-
ina og eru fangaklefarnir meðal ann-
ars skoðaðir „Löggur eru svín“ hafði
einhver krotað á einn vegginn og okk-
ur er tjáð að þama megi halda mönn-
um í allt að sólarhring. „Ekki benda á
mig“ segir varðstjórinn við okkur áður
en hann tjáir okkur að stundum deyi
menn hjá þeim í klefunum en oftast
sé það fólk sem er mjög illa haldið og
aðstandendur fegnir því að þeir deyi
hjá lögreglunni en ekki einhvers stað-
ar úti í bæ. „Þijátíu og fimm eru á
vaktinni í kvöld," segir varðstjórinn
eftir að blaðamaður er næstum búinn
að hósta úr sér lungun. Hann heldur
svo pistil yfir okkur um birtingu ljós-
mynda í dagblöðum og segir suma
ekki skilja störf lögreglunnar.
Bíll 291- rúntað um borgina
„Ungur drengur mjög ölvaður á
gangi í bænum," heyrist í talstöðinni.
Við erum byrjaðir að rúnta um bæinn
á lausabflnum svokallaða því hann á
ekkert hverfi eins og hinir. Tveir lög-
regluþjónar eru með okkur og rúntum
við um bæinn og stoppum ökumenn
og látum þá blása. Tilviljun ein ræður
því hverjir eru stöðvaðir en eftir
nokkrar tilraunir hittum við á stúlku
sem er aðeins búin að fá sér. Hún fær
hins vegar að rölta heim eftir að hafa
blásið upp á stöð og segir lögreglu-
þjónninn það hafa munað tveimur
sopum hjá þessari annars föngulegu
stúlku. Ungi drengurinn sem talað var
um í talstöðinni fyrr um kvöldið mæt-
ir okkur á ganginum og er skipað að
setjast niður á meðan hringt er í for-
eldra hans. Áður en þessu máli lýkur
förum við aftur út og keyrum undir
ljúfum tónum Whigfield og þá heyrist
í talstöðinni: „Það er maður að hugsa
bak við gám. Hann hefur hugsanlega
dottið af hjóli.“ Við förum ekkert í
þetta mál enda fyrir neðan okkar virð-
ingu að eltast við svona „kid stuff".
„Eigum við ekki að stoppa svartan bfl
næst?" Svartur Mitsubishi verður fyrir
valinu og segist strákurinn sem var að
keyra hafa ædað að fá sér bjór fyrr um
kvöldið en kærastan hafi bannað hon-
um það, heppinn þar. Lögreglumenn-
irnir segja okkur að þeir stoppi ekki
bfla nema þeir séu á svona 20 til 25
yfir hámarkshraða, en þó sé það háð
umferð. „Ölvaður maður í köflóttum
jakka í Hraunbænum," heyrist um
leið og lögregluþjónamir segja okkur
að erfiðast sé að fara í fjölskyldumálin
og það taki oft á að skipta sér af heim-
ilisofbeldi.
02.20
Rúntimim meö 291 er
lokiö ognúförum viö imiöbæjarbú-
inn
Bfll 191 er mannaður þremur karl-
mönnum og einum kvenmanni og
það er fin stemning í annars köldum
og gráum „vaninum" sem sér um
frumskóginn í 101. „Það er dauður
maður í grasinu við göngubrúna yfir
Miklubraut," heyrist rétt áður en við
fáum fyrsta útkall kvöldsins á Kaffi
Austurstræti þegar við þurfum að
hirða upp öldauðann mann sem dott-
ið hefur niður stiga. Mikil pissulykt
kemur frá manninum sem liggur á
gólfinu aftur í bflnum en hann nær að
koma út úr sér að hann vilji ekki láta
taka mynd af sér. Honum er svo skuti-
að niður á stöð þar sem hann fær að
sofa úr sér í klefa fimm. „Var búið að
bóka Hjört?" er spurt um leið og við
keyrum niður Laugaveginn. Þar sjá-
um við fljótiega ungan strák sem er
góðkunningi lögreglunnar og er beð-
inn um að koma og spjalla. Hann
fellst loks á að koma inn í bflinn ef
hann fái línuskautana sína aftur. „Á
hverju ertu Siggi minn?" segir lög-
regluþjónninn við vin okkar sem seg-
ist hafa tekið inn helling af einhverju
útrunnu sjitti og Rídalíni. „Þú veist að
ég drekk ekki, ég er bara í þessu lög-
lega beint úr apótekinu," segir vinur
okkar um leið og hann rífur upp poka
fullan af sprautum og áhöldum til
fíkniefnaneyslu. Hann tæmir alla
vasana sína sem eru fullir af krónum
og reynir að koma sér úr úlpunni. „Þið
eyðilögðuð rennilásinn í gær og ég
þarf að láta ömmu laga þetta. Ég get
samt ekkert farið til ömmu því hún
hringir alltaf á lögguna þegar ég
mæti." Hann biður okkur að halda
fyrir nefið þegar hann fer úr skónum
og segir okkur að búið sé að ræna
rakspíranum hans. Ekkert finnst á
honum og aðeins er sykurinn eftir í
annars kengboginni skeið. Hann
kveður okkur og segist ætia að finna
kærustuna sína.
„Þeir eru yfirleitt samvinnuþýðir
þegar þeir eru á einhverju. Maður veit
samt aldrei hvetju maður á að trúa,
hann gæti hafa verið að tala um fyrra-
dag," segir einn lögregluþjónninn og
þekkir greinilega frumskóginn nokk-
uð vel.
Glugginn er opinn á 191 og setn-
ingar eins og „standið ykkur strákar"
heyrast frá sótölvuðum miðbæjar-
gestum. „Fæ ég símanúmerið hjá
þér?" er sagt við lögreglukonuna sem
er aðallega í því að senda sms í fram-
sætinu. „112“ svarar hún og gerir sér
upp hlátur. Rúntað er um bæinn og
einhver hefur á orði að þetta sé eins
og klukkan 15:30 á miðvikudegi. Fram
á nótt með Ný dönsk er farið að
hljóma í útvarpinu þegar einhver spyr
hvaða staður þetta sé og bendir í átt
að Jóni forseta. „Þetta er gamla
Rídalín," svarar einn og við sem erum
í bflnum hlæjum af mismælinu.
Óskar Jónasson leikstjóri baksar
við að hjóla í Austurstrætinu en fellur
í götuna og segir okkur að þarna sé
ekki góð hugmynd að hjóla á þessum
tíma sólarhrings. Hann er beðinn um
að teyma hjólið heim á leið og fellst
hann á það.
Blaðamaður spyr hvort slökkt sé á
talstöðinni enda hefur ekkert heyrst í
einn og hálfan tíma. Skyndilega er
æpt í talstöðina „RH 806, Ragnar
Hannes 806 er að stinga af á Hverfis-
götunni." Stóri vaninn okkar er þan-
inn í botn og við geysumst upp Hverf-
isgötuna. Allir lögreglubflar í ná-
grenninu mæta á svæðið en hann er
kominn í hvarf. Sagt er í talstöðina að
hann hafi stytt sér leið í gegnum port
af Laugavegi niður á hverfisgötu en
hann virðist nú týndur. Eltingaleikur
okkar varð því að engu og skömmu
síðar er tilkynnt um bflinn á Lindar-
götu mannlausan en að annarri hlið-
inni hafi verið fómað í portakstrinum.
„Maður datt úr hjólastól á heimili
sínu í Kópavogi og þarf aðstoð við að
komast aftur upp í." Talstöðin er
greinilega vöknuð og „hard core"
málunum rignir yfir okkur.
04.47
Farið er á stöðina, kafiisopi teigað-
ur og hlustað á sögur af lögreglu-
minn úr Keflavík, hann er svo vitiaus
að það er algjört heimsmet." Við keyr-
um fr am á fullt skott af bjór og virðist
ökumaðurinn vera að selja „búsið" til
mönnum. Einn hafði þurft að beita
piparúða þegar ráðist var á hann og sá
nokkuð á honum. Vaktin hjá 191 klár-
ast klukkan fimm og em menn að tala
um að þetta sé orðið gott þegar við
fáum útkall um að verið sé að berja
konu á Kaffibamum. Stokkið er út í bfl
og allt sett á fullt. Blaðamaður brosir
og vonast eftir einhverju alvöru stöffi
núna enda kvöldið ekki ósvipað fi'nu
bingókvöldi í Vinabæ hingað til. Þegar
mætt er á Kaffibarinn kannast enginn
við neitt og því virðist um gabb að
ræða.
Farinn er einn lokarúntur í bæn-
um og tveir eftirlýstir strákar úr Kópa-
vogi em stoppaðir en ekkert er hægt
að gera nema segja þeim að mæta
niður á lögreglustöð á mánudaginn.
Lögreglan segir óþolandi að menn
sem séu eftirlýstir gangi lausir í bæn-
um og ekkert sé hægt að gera í því.
Kjaftur er á Kópavogsbúunum sem
em ekki beint týpurnar sem fá vinnu á
leikskóla. Að lokum er haldið á Land-
spítalann og náð í lögregluþjón sem
verið hefur á vakt niður á slysadeild
alla nóttina. Hann er með koddafar á
hnakkanum. Hann spyr okkur hvort
þetta hafi ekki verið rólegt því ekkert
hafi gerst hjá honum. „Það var reynd-
ar svaka fjör í Hafnarfirði." Og hann
segir okkur frá manni sem kveikt hafði
í fangaklefanum sínum og öðmm sem
gjörsamelga rústaði íbúðinni sinni. Sá
síðamefridi kom með höndina á sér í
poka niður á slysadeild. Miðbær Rey-
kjavflcur hvað?
05.15 Vaktinnierlokið
hjá 191
Við fæmm okkur yfir á 149 þar sem
þrír hressir náungar segjast ætla að
gera allt vitiaust í miðbænum næstu
tvo tímana. Eftirlýstu vinir okkar úr
Kópavoginum er nú byrjaðir að slást
en um leið og við mætum á svæðið
takast þeir í hendur og segjast vera
vinir. Hafnarstrætið virðist vera eina
gatan með lífsmarki í bænum og
þekkja lögreglumennimir þá sem eftir
em með nöfnum. „Þetta er vinur
unglinga. Þessir strákar em teknir tali
en farþegi bflsins segist eiga bjórinn
og því er ekkert hægt að gera.
06.21
Vinir okkar úr Kópavoginum em
aftur famir að slást og nú er út úr
spíttaður strákur í jogginggalla mætt-
ur á svæðið. Enn á ný fallast þeir í
faðma um leið og við mætum á svæð-
ið. Maður með samloku situr öldauð-
ur fyrir utan Hlöllabáta og hreyfir sig
ekki þegar ýtt er við honum. Hann er
svo kitiaður og hristur til þangað til
hann vaknar og er beðinn um að
koma sér heim.
Við keyrum svo fram á stúlku í
Grjótaþorpinu. Hennar uppáhalds
mynd er „Clueless". Hún er með laus-
an brjóstahaldara og er að missa nið-
ur um sig pilsið. Hún er tekin upp í og
segir okkur að strákur hafi verið að
reyna að ríða sér. Hún spyr hvort við
getum ekki skutlað sér upp í Árbæ því
hún sé búin að týna öllu sem hún var
með, við höfum svo sem ekkert betra
að gera. Sóðakjaftur er á stelpunni á
leiðinni upp í Árbæ og fáum við með-
al annars að vita að hún sé búin að
ríða á Fylkisvellinum.
Nú erum við á leið í „mission" í
Bólstaðarhlíðinni þar sem öldauður
maður liggur úti í garði. Rúta á leið á
vfldngaslóðir mætir okkur á Grensás-
veginum en öldauði maðurinn virðist
staðinn upp og er á fínu rölti upp göt-
una. Það má því segja að kvöldið hafi
endað með þessari merkilegu upp-
risu.

J Stillt upp Uppstillingasalurlögreglunnarvar
nokkuð þéttskipaður þegar við mættuma svæð/ð
og um leið og varðstjórinn gekk mn var farið i rett-
stöðu og búnaður lögreglumanna var kannaður.
Nótt með lögreglunni