Bræðrabandið - 01.05.1978, Blaðsíða 9

Slíkar gjafir eru tilbúningur karla og
kvenna sem blekkingameistarinn mikli
hefur ýtt undir.Ofstæki,fölsk æsing,
falskt tungutal og hávaðasamar athafnir
hafa verið taldar gjafir sem Guð hefur
gefið söfnuðinvm. Sumir^afa verið
blekktir í þessu efni."
Færir tungumálasérfræðingar hafa
athugað margar segulbandsupptökur af
tungutali og hafa þeir komist að þeirri
niðurstöðu að þessar tvingur séu ekki
tungumál og ekki byggðar upp sem tungu-
mál.I4 Þær vantar einkenni tungumáls.
Atkvæðabygging og atkvæðaröð eru frum-
stæðari og fábrotnari en í ensku. Auk
þess eru hinar svokölluðu "túlkanir"
ekki i samræmi við tunguna sjálfa.
Orð sem endurtekin eru í tungunni eru
oft ekki endurtekin, ekki einu sinni
sem samheiti í þýðingunni og mismun-
andi persónur gefa mismunandi túlkanir
á sömu tjáningunni.^
Þegar Watson E.Mill ritar í
Christian Century segir hann að "reynd-
ar sé tungutalið ekki einvörðungu
kristilegt fyrirbæri. Spámenn trúar-
bragða í Austurlöndum nær iðka það.
Þegar tungutalið sé skoðað í víðara
sanihengi hinna svokölluðu hrifninga
fyrirbæra er það einn hlekkur í
langri keðju trúarlegra fyrirbæra
þar sem viðkomandi maður fellur í
trans en á eftir kemur dans, hróp,
rykkir og s.frv."*6
Hin heiðnu trúarbrögð í Nýja
testamentinu töldu tjáningar í
hrifningarástandi vera tungxomál guðanna
og sem slíkar voru þær taldar vera vé-
fréttir.l^ siíkar tjáningar voru al-
mennt iðkaðar í trúarathöfnum þeirra
tíma. Véfrétt Apollosar í Delfí og
Zeusar í Dódóna eru athyglisverð dæmi.
í l.Kor.14,5 segir Páll: "Ég vildi
að þið allir töluðuð tungxim, " en hann
vildi heldur að þeir gætu "spáð því að
sá er meiri sem spáir heldur en sá sem
talar tungum." Hann hafði ekkert á
móti tungutali í réttu formi sem einni
af minni gjöfum Andans sé því haldið í
vissum skorðum -"sómasamlega og með
reglu."
Það eru engin bilíuleg rök fyrir
þeirri fullyrðingu andagáfumanna að
sá sem talar ekki tungum hafi ekki
hlotið skírn Heilags anda og sé því
ekki endurfæddur. Páll segir hvergi
að tungutal sé próf um kristilega
reynslu. Reyndar hefur hann tungutal
neðst á lista yfir andlegar gjafir.
í tólfta kapítula vekur hann athygli
á því að sumt fólk hljóti eina gjöf og
sumir aðra. Eins og limir líkamans
hafi hver meðlimur ólíku hlutverki að
gegna en samt heyra þeir til samræmdri
heild. Reyndar má segja að í fjölda
tilvika í Biblíunni þar sem tekið er á
móti Heilögum anda er tungutalsgáfan
alls ekki nefnd.
Guð gaf postulunum hina sönnu
tungutalsgáfu á hvítasunnudeginum.
Guð getur veitt söfnuði sínum tungu-
talsgáfuna þegar það á við og Andinn
telur nauðsynlegt. En hver slík birt-
ing gáfunnar hlýtur að verða í samræmi
við Ritninguna - en það er nútíma anda-
gáfuhreyfingin ekki. %
Heimildaskrá:
1 Postulasagan 2,1-4
2 Frank Stagg,et al.,Glossolalia,bls.51
3 Sama bók bls. 51.52
4 Morton T.Kelsey,Tongue Speaking, an
Experiment in Spiritual Experience
bls.39
5 Stagg,bls.56
6 Anthony A.Hoekeman,What About Tongue
Speaking? bls.23
7 Stagg,bls.60
8 Hoekema bls.21
9 Stagg bls.51
10 Klaude Kendrick,"Pentecostal Churches"
Colliers Encyclopedia
11 Roland R.Hegstad."The New Tongues,"
Insight,IV bindi,8.max 1973 bl.6
1973
12 Sama
13 Ellen G.White,Testimonies,1.bindi •
bls.412
14 Roland R.Hegstad,"Tongues Are for
Talking" Insight, Vol.IV Special
Issue, June 5,1973
15 Sama bls.8
16 Walter E.Mills "Glossolaia," Christian
Centixry,27.sept. 1972 ,bls.949-951.
17 Earle Hilgert,"The Gift of Tongues"
The Ministry for World-Wide Evange-
lism 28.Ág.1955,bls.13
18 l.Kor.14,40
19 12.kap.28.
9