Bræðrabandið - 01.11.1987, Síða 3

Brœðrabandið 11. 1987
kemur Jesú þeim á óvart með þessum
orðum: "Segið þér ekki: Enn eru fjórir
mánuðir, þá kemur uppskeran? En ég segi
yður: Lítið upp og horfið á akrana,
þeir eru hvítir til uppskeru" (3óh.
4,35).
3esú var ekki að tala um uppskeru á
hirsi eða maís eða hveiti, heldur
uppskeru sálna, sem var tilbúin til að
vera safnað inn. "Til þess að sinna
þessari uppskeru kom ég í heiminn,"
útskýrði 3esú. Hún þarf einnig að hafa
forgang í lífi okkar og til hennar
verðum við að beina sjónum okkar.
"Ég segi yður: Lítið upp og horfið á
akrana," er orðalag Biblíunnar. Hinum
kristna ber ekki einungis að líta á
fullsprottna akrana, heldur að taka
þátt í sjálfri uppskerunni!
Árið 1982 fylkti Söfnuður sjöunda
dags aðventista sér undir
einkunnarorðin "Eitt þúsund dagar
uppskeru." Takmarkið var að vinna 1000
nýja lærisveina til fylgdar við
Drottin á hverjum degi í 1000 daga eða
fram að heimsráðstefnunni 1985 - 1000
manns á dag í 1000 daga, milljón nýir
lærisveinar á innan við þrem árum!
Þetta var djörf áætlun en söfnuðurinn
reyndist vandanum vaxinn með Guðs
hjálp. Og takmarkinu var náð og meira
en það!
"En hvað gerum við nú?" spurði
söfnuðurinn sjálfan sig. Hann gat ekki
setið aðgerðalaus og haldið að sér
höndum - akrarnir eru enn hvítir til
uppskeru: nær 5 milljarðar sálna og
gæti hver þeirra hugsanlega orðið þegn
í guðsríki.
Víðari sýn
Þörf var á víðari sýn, víðtækari
áætlun. Hugsanlegt var að hver þessara
milljón nýju meðlima tæki líka til við
að vinna sálir! "Tvöfaldið takmarkið,"
sagði söfnuðurinn. Tvöfaldið tölu
þeirra nýju meðlima sem bættust við
meðan Eitt þúsund daga uppskeran stóð
yfir. Tvöfaldið tölu meðlima sem færir
eru í sá1navinnandi starf. 3á,
tvöfaldið.
En söfnuðurinn lét sér ekki bara
nægja að setja sér talnatakmark. Hann
tiltók sjö atriði sem hljóta skyldu
sérstaka umfjöllun, sjö aðferðir við
sálnavinnandi starf.
Allt hófst þetta með því sem öll
trúarreynsla hlýtur að byrja með, með
persónulegri vakningu og siðbót:
endurnýjun og persónulegum vexti fyrir
Biblíunám, bæn, samfélag við aðra
kristna og tilbeiðslu.
Væri rúm til mætti semja
bænavikulestur um hvert þessara efna-
persónulegt Biblíunám, bæn hvert fyrir
öðru, kristilegt samfélag og
reglubundna kirkjusókn.
Annað áherslusvið er heimilið. Þar
viljum við sjá ástríki í samneyti
feðra og mæðra. Við viljum leita leiða
til að tengja börnin foreldrum sínum í
ástríkri virðingu og umönnun. Við
viljum að heimilið verði forsmekkur
himins á jörðu. Við köllum á
endurreisn trúariðkunar á heimilinu,
að stutt sé að fjölskyldualtarinu,
tilbeiðslu á heimilinu. Af þessum
sterka grunni getur fjölskyldan unnið
út á við.
Frá einstaklingnum og fjölskyldunni
viljum við snúa okkur að söfnuðinum á
hverjum stað, því að það er hver
söfnuður sem hlýtur að verða miðstöð
boðunar.
Meðlimir safnaðarins þekkja best
eigið samfélag, þarfir þess og
væntingar og bestu aðferðir til að
boða þar fagnaðarer indið á hinn
áhrifaríkasta hátt. í hverjum söfnuði
hljóta nýir meðlimir næringu sína, þar
sem þeir finna heimili og samfélag og
stað til vaxtar. Þannig á hver söfnuður
að líta á sig sem boðunarstöð-
höfuðstöðvar stöðugs sálnavinnandi
starfs.
Hver meðlimur safnaðarins ætti að
taka þátt í útbreiðslustarfinu. Að
sjálfsögðu krefst slíkt þjálfunar og
skipulags. Auk þess að tvöfalda tölu
nýrra meðlima höfum við heitið því að
tvöfalda tölu þeirra sem þjálfaðir eru
til lifandi vitnisburðar.
Guð hefur gefið hverjum og einum
talentu, andlega gjöf. Þegar við höfum
gert okkur grein fyrir hverjar þessar
gjafir eru og þroskað þær getum við
notað þær í því verki að ná til allra
hópa manna.
Átakið Uppskera 90 kallar á
endurnýjaðan kraft í boðun
spádómsboðskapar sjöunda dags
aðventista. Það væri afar auðvelt að
verja öllum tíma okkar á
hliðargreinar. En slíkt má ekki henda
3