Bræðrabandið - 01.11.1987, Síða 11

Brœðrabandið 11. 1987
berjast við að halda efnahagslífinu á
réttum kili. Fjölskyldulífinu er ógnað.
Og svo hangir auðvitað alltaf yfir
hættan af kjarnorkuvá. Þannig getum
við haldið áfram að telja upp.
í dag þarfnast Guð frekar en nokkru
sinni fyrr, helgaðra fylgjenda til að
útbreiða boðskap englanna þriggja. Um
aldamótin sagði Ellen White: "Heimur-
inn þarfnast starfsmanna sem eru
reiðubúnir til að starfa eins og
Kristur starfaði fyrir þjáða og
synduga. Það þarf sannarlega að ná til
mannfjöldans. Heimurinn er fullur af
sjúkdómum, þjáningum, böli og synd.
Hann er fullur af þeim sem þarfnast
þjónustu - hinum veiku, hjálparvana,
fáfróðu og siðspilltu" (sama bók).
Guð hvetur hvern fylgjanda sinn til
að taka persónulega þátt í því að
deila fagnaðarerindinu með öðrum og
vitna, í því að sá sæðinu fyrir
uppskeruna! Þó að marga langi til þess
er oft spurt: Hvernig get ég gert það?
Hvernig get ég á' virkan hátt aðstoðað
við að sá sæðinu og uppskera sálir?
Svarið? Fylgið fordæmi hins mesta
mannaveiðara sem heimurinn hefur þekkt
- 3esú Krists. í Matt. 9,35-38 setti
3esús fram þrjár eilífar meginreglur
varðandi það að sá sæðinu fyrir
uppskeruna og sálnavinnandi starf, sem
eru í fullu gildi í dag, rétt eins og
nýjustu rannsóknir varðandi safnaðar-
vöxt. Reyndar eru meginreglur þessar
grundvöllur allra sannra aðferða. Við
getum orðið virkir vottar og manna-
•veiðarar fylltir Andanum.
1. Með þvx að biðja
Oesús sagði lærisveinum sínum að
biðja um verkamenn. Guð hefur kosið að
hefjast handa sem svar við bæn.
Kristur vissi einnig að hver sem biður
einlæglega um uppskeru og verkamenn,
mun vera til taks að uppfylla þörfina
sjálfur.
Nýja testamentið sýnir að bæn er
nátengd sálnavinnandi starfi og
umhyggju fyrir sálum. Kirkjan bað
fyrir trúboðum sínum (Post. 13,3) og
trúboðarnir báðu fyrir kirkju sinni
(Róm. 1,9; Efes. 1,16).
Vissar blessanir og árangur veitist
aðeins fyrir einlæga og sérstaka bæn.
Þetta er vel skýrt í sögunni um
Bartímeus blinda (sjá Mark. 10,46-52).
Kristur spurði hann: "Hvað vilt þú að
ég gjöri fyrir þig?" Bartímeus svaraði:
"Rabbúní, að ég fái aftur sjón" (51.
vers). Eftir að hafa beðið, hlaut
Bartímeus lækningu.
Oft hljótum við ekki þann árangur,
sem við væntum, í sálnavinnandi
starfi, af því að við biðjum ekki um
hann (sjá 3ak. 4,2). Við ættum að fara
fram á uppfyllingu á fyrirheiti Guðs
og biðja daglega fyrir einhverjum í
fjölskyldunni, ættingja, vini eða
kunningja. Biðjið Guð að endurfæða
þann einstakling fyrir kraft Heilags
anda og með ykkar samvinnu. Hvað sem
til þarf - tíma, peninga, áhrif - þá
verðum við að vera fús að láta það í
té, ef við viljum að bænir okkar séu
kröftugar.
3. Oswald Sanders setti það vel fram:
"Það er ljóst að sönn bæn er erfið
andleg iðkun, sem krefst rækilegrar
andlegrar ögunar og einbeitingar." Auk
þess að vera forréttindi, er bænin
vinna. Og við verðum að vera öll í
henni, ef við viljum vænta árangurs.
Þegar við því biðjum um verkamenn og
uppskeru, ættum við einnig að biðja
fyrir okkur sjálfum, að Guð geri okkur
hæf ker til vitnisburðar. 3esú sagði
eitt sinn við konu eina: "Hver sem
drekkur vatnið, sem ég gef honum, mun
aldrei þyrsta, heldur mun vatnið, sem
ég gef honum verða í honum að lind,
sem sprettur upp til eilífs lífs"
(3óh. 4,14).
2. Með því að tala
Þeir sem starfa við uppskeruna verða
að vera fúsir til að segja gleðitíð-
indin um það sem Guð gaf í Kristi. Og
málið er alger vitnisburður sem tekur
bæði til orða og athafna. Að segja eitt
og gera annað er hræsni.
Sagt hefur verið að vitnisburður sé
það að "einn betlari segi öðrum
betlara hvar brauð sé að finna." Rétt
er það. En það er líka rétt að vitnis-
burður betlarans verður áhrifaríkastur
þegar hann er vel nærður sjálfur.
Bruce Larson segir frá því, hvernig
hann skýrir fyrir öðrum frelsandi náð
Krists í lífi sínu: "í mörg ár starfaði
ég í New York borg á skrifstofu minni
við ráðgjöf fyrir fólk sem glímdi við
ákvörðun, já eða nei. Oft stakk ég upp
á því við ráðþega mína, að við gengjum
11