Bræðrabandið - 01.11.1987, Síða 36

biðja þess innilega að prestur kæmi
áður en hann hyrfi á braut.
Þau tíðindi bárust að prestar tveir,
sem ynnu fyrir bandarísk stjórnvöld,
væru á leið til 3apan og áformuðu að
stansa á Guam eyju. Allir voru
spenntir. Nú yrði hægt að hafa skírn.
Dagurinn rann upp þegar flugvélin
átti að koma. Þarna kom hún og bjó sig
til Lendingar. Þegar hún var lent, gekk
flugmaðurinn inn í farþegarýmið og
sagði farþegunum að stansað yrði í tvær
klukkustundir til að taka eldsneyti.
Tvær stundir! Prestarnir urðu fyrir
vonbrigðum. Henry yrði vonsvikinn.
Ulloa fjölskyldan yrði vonsvikin. Það
yrði enginn tími fyrir skírn.
Meðan farþegar stöldruðu við í
flugvélinni, bárust fréttir af hvirfil-
vindi, svo að vélin þurfti að bíða á
Guam þar til hann væri farinn hjá.
Prestarnir voru fegnir. Þeir fóru að
svipast um eftir Henry og Ulloas
fólkinu og fóru að leggja áform fyrir
skírnina. Ulloa hjónin, fimm börn og
frændi þeirra voru skírð þennan dag.
f dag eru á Guam eyju 10 söfnuðir með
1833 meðlimum. Stór heilsugæslustöð og
tannlæknastofa þjóna eyjaskeggjum.
í Lúk. 19,10 segir að Oesús hafi
komið að leita að hinu týnda og frelsa
það. Hann hafði samúð með þeim sem
þekktu hann ekki. Oesús hafði alltaf
áhuga á allri mannverunni. Hann
annaðist um sjúka og vildi gefa þeim
heilsuna aftur. Henry Metzker þekkti
Krist og hann lét kærleika hans birtast
i lifi smu. *
Föstudagur, 13. nóvember
ÞÚGETUR
BREYTT
UMHVERFI
ÞÍNU
Eins Lengi og ég get munað hef ég
verið kailaður Eiríkur sLæmi. Nei, ég
heiti nú ekki slæmi en ég er bara
kallaður það. Ég heiti nú samt tveim
nöfnum en seinna nafnið er nú eigin-
Lega 3ón. En enginn virtist vita að ég
héti annað en siæmi. Ég var nefniiega
hrekkjusvín. Ég var aiitaf skítugur í
framan, í rifnum fötum, viðhafði ljótt
orðbragð og var jafnan neikvæður.
Engin af mæðrum krakkanna í hverfinu
gat þoiað mig. Þær Leyfðu mér ekki að
koma inn á lóðina hjá sér. Ég mátti
ekki leika mér við krakkana þeirra. En
sumar kenndu í brjósti um mig. Stundum
var mér meinilla við meðaumkun þeirra.
Gat fólk ekki skilið, að ég hafði
tilfinningar? Gat það ekki skilið að
ég var persóna?
Við vorum bara tvö, ég og mamma.
Pabbi hafði farið frá okkur, áður en
ég gat munað eftir mér. Einu sinni
átti ég lítinn bróður en hann hafði
verið tekinn í fóstur af öðrum og ég
sá hann aldrei eftir það. Það var því
bara ég og mamma.
Það var alveg sama hvað ég reyndi að
vera ekki fyrir henni, þá virtist ég
alltaf vekja hana þegar ég var að
reyna að finna til eitthvað að borða
eða þegar ég var að kveikja á sjón-
varpinu. Þá var hún vön að arga á mig
eða berja mig. Það var sko þannig að
mamma drakk heilmikið. En mér þótti
afar vænt um hana.
Þegar ég byrjaði í skólanum varð ég
að sækja sérkennslutíma. Ég tók ekki
sérlega vel eftir og lærði aldrei
undir þá. Einu sinni fékk ég glóðar-
auga og ég vissi að allir mundu hlæja
að mér, svo að ég fór ekki í skólann.
Mamma ýtti mér út um útidyrnar en ég
hljóp aftur fyrir hús og beið þar til
hún var komin upp í rúm aftur. Þá
skreið ég aftur upp á loft í herbergið
mitt.
Ég hefði sennilega komist upp með
þetta ef skólastjórinn hefði ekki
farið að undrast um mig og hringt í
mömmu. Næsta morgun fór hún því með
mig í skólann. Ég reyndi að streitast
á móti en hún tók í eyrað á mér og var
nærri búin að slíta það af. Henni var
alveg sama þótt við værum klukkustund
36