Dagblaðið Vísir - DV - 26.02.2005, Blaðsíða 14

74 LAUCARDAGUR 26. FEBRÚAR 2005
Helgarblað DV
Hárgreiðslumeistarinn Gunnþórunn Jónsdóttir hefur læðst um íslenskt viðskiptalíf eins og huldukona
síðustu ár. Hún er nú á meðal allra ríkustu kvenna íslands og hefur ávaxtað auð sinn sem hefur marg-
faldast á siðustu árum. Hún hefur upplifað djúpa sorg og stóra sigra sem gera hana að einni helstu
alþýðuhetju samtímans. Gunnþórunn er ekkja Óla Kr. Sigurðssonar sem kenndur var við Olís.
Gunnþórunn Jdnsdóttir er ísfirðingur, fædd árið 1946.
Foreldrar hennar voru Jón Jónsson, aðalbókari og tón-
skáld, og Rannveig Elísabet Hermannsdóttir. Gunnþór-
unn kynntist föður sínum lítið þar sem hann var mikill sjúkling-
ur. Hún ólst þannig upp hjá móður sinni sem varð ung ekkja og
mikill dugnaðarforkur. Móðir Gunnþórunnar hafði mótandi
áhrif á hana og hefur hún alla tíð ræktað hug sinn og lagt stund
á andleg málefni og hugmyndafræði.
Þrátt fyrir að vera meðal efnuð-
ustu kvenna landsins hefur lítið
borið á Gunnþórunni. Hún hefur
ekki gefið færi á viðtölum og kýs að
lifa einföldu lífi utan við kastljós
fjölmiðlanna. Hún hefur ferðast um
viðskiptalífið eins og huldukona án
þess að eftir henni væri tekið þótt
árangur hennar í að ávaxta fé sitt sé
eftirtektarverður. Hún er oft kölluð
ekkja Óla í Olís en í dag hefur henni
með.ótrúlegum hætti tekist að marg-
falda auð sinn sem hún skapaði með
sölu á Olís eftir að eiginmaður henn-
ar féll skyndilega ffá. Við þessar
aðstæður, þegar margir hefðu hrein-
lega gefist upp í þeirri djúpu sorg
sem fylgir því að missa náinn ástvin,
reis þessi sterka kona upp og tók
stjórnina í sínar hendur.
Hárgreiðslumeistari og
prentari
Gunnþórunn er menntaður hár-
greiðslumeistari og rak stofu í Vestur-
bænum þegar hún kynnúst Óla Kr.
Sigurðssyni sem var menntaður
prentari en starfaði við sölumennsku
þegar þau hófu búskap nánast með
tvær hendur tómar árið 1973. Bæði
voru þau fráskilin og átú Óli tvo syni
en Gunnþórunn son og dóttur. Óli og
Gunnþórunn áttu það sameiginlegt
að vera dugnaðarforkar með skýrar
viðskiptahugmyndir sem þau komu
óhrædd í fr amkvæmd. Saman mynd-
uðu þau magnaðan drifkraft sem átti
eftir að veita þeim mikla velgengni í
viðskiptum.
Ætluðu að hætta ung
Þau hófú fljóúega innflutning og
verslunarrekstur sem tengdust áhuga
Gunnþórunnar á fatnaði og tísku.
Þau ráku saman innflutningsfyrir-
tækið Móa, Sænsk íslenska verslun-
arfélagið og ú'skuvöruversluninna
Victor Hugo auk þess að reka Hár-
greiðslustofú Vesturbæjar. Viðskiptin
léku í höndunum á þessu unga fólki
sem tók þá ákvörðun aðeins 36 ára að
aldri að láta staðar num-
ið og selja allan sinn
Við þessar aðstæður,
þegar margir hefðu
hreinlega gefíst upp í
þeirri djúpu sorg sem
fylgirþví að missa ná-
inn ástvin, reis þessi
sterka kona upp og tók
stjórnina í sínar hendur.
rekstur á íslandi. Þau höfðu á þessum
tíma byggt upp vænan sjóð, ákváðu
að hætta að vinna og fluttu til Spánar
þar sem þau æúuðu að njóta lífsins í
húsi sem þau höfðu fjárfest í á eyj-
unni Mallorka. Óli undi sér þó ekíá
lengi á Mailorka og var fljóúega kom-
inn á fullt aftur í verkefni sem hann
hafði verið að vinna í áður en þau
fluttu út. Árið 1983 voru þau aftur
komin heim til íslands þar sem þau
höfðu fengið umboð fyrir Spar-vörur
og stofnuðu þá fyrirtækið Sund sem
átti efúr að verða umsvifamikið í inn-
flutningi á matvörum. í kjölfarið
keyptu þau Vörumarkaðinn á Sel-
tjarnamesi sem þau ráku í samstarfi
við Sláturfélag Suðurlands.
Kaup aldarinnar
Árið 1986 keyptu Óli og Gunnþór-
unn svo Olís sem má segja að hafi
markað upphaf umbreyúnga í ís-
lensku viðskiptah'fi þegar alþýðufólk
í gallabuxum tók yfir rótgróið stór-
fýrirtæki. Kaupunum var líkt við að
sprengju hefði verið varpað inn í við-
skiptalífið enda áttu fæsúr von á að
Oh's myndi enda í höndunum á
ungum hjónum og það prentara og
hárgreiðslumeistara. Lýsing Eirfks
Jónssonar blaðamanns í ú'mariti
nokkru á þessum árum endurspeglar
ágæúega fjaðrafokið sem kaupunum
fylgdi en hann skrifaði meðal annars:
„Forsíður dagblaða voru ruddar,
prentvélar stöðvaðar og fréttastjórar
á nálum vegna þess að enginn vissi
hvernig kornungur heildsali við
Kleppsveginn gat farið að því að
kaupa eitt rótgrónasta olíufélag
íslands."
Náðu félaginu fyrir 100
milljónir
Olís var skuldum hlaðið og var í
gjörgæslu hjá Landsbankanum.
Óli á dælunni Óli var mjög alþýölegur og skrifstofa hans var alltafopin öllum þeim sem vildu koma þangað og spjalla.
Jónas Haralz bankastjóri átti í
samningaviðræðum við Skeljung
sem æúaði sér að ná félaginu fýrir
lítið þar sem hinn risinn, Olíufélag
íslands, var ekki í aðstöðu til að
eignast félagið meðal annars vegna
tengsla sinna við Sambandið og
yfirburðasamkeppnisstöðu á mark-
aðnum. Friðrik Kristjánsson var í
forsvari fyrir meirihlutaeigendur
Olís sem hræddust það að enda í
minnihluta í félaginu með verðhtil
hlutabréf. Friðrik hóf því viðræður
við Óla sem hafði áhuga á félaginu
en á tímabili leit út fyrir að Flugleið-
ir eignuðust félagið. Óli og Gunn-
þórunn urðu hins vegar fyrri til og
náðu að sölsa undir sig 74 prósenta