Símablaðið - 01.11.1935, Blaðsíða 22

58
SÍMABLAÐIÐ
liópa, sem bundnir eru þjóðfélags og
félagsstörfum.
Þegar eg sný lmga mínum að Félagi
ísl. símamanna, þá verður mér fyrst á
að líta til baka og virða fyrir mér fé-
lagsskap vorn þetta líðandi ár, með
þessa spurningu á vörum: Höfum vér
gengið til góðs, götuna fram eftir veg ?
Það má vera óblandin ánægja öll-
um meðlimum F. I. S., að geta feimn-
islaust og' í sannleika sagt, að félagið
hafið vaxið npp úr barnabrókum sín-
um og náð þeim þroska og þeim fé-
lagsstyrk, sem aðeins fæst með lieil-
brigðum samtökum, samhug, gjörhygli
og festu, og síðast en ekki síst vegna
þess skilnings og þess fúsleika, er yfir-
menn Landssímans liafa lagt i flest þan
mál, er skapað liafa félaginu betri að-
stöðu, réttarfarslega og' fjárhagslega.
Oss ber ekki að ofmetnast af þessu,
því að hinsvegar er ekki fvrir það synj-
andi, að liæg't sé að drepa á ýmsa erfið-
leika og vonbrig'ði.
Þetta ár liefir fært oss bæði sigra
og ósigra og þar lælur að líkum. Hin
yfirstandandi kreppa, sem er að færa
alt athafnafrelsi þjóðarinnar í fjötra,
hefir einnig á sumum sviðum náð háls-
tökum á félagi voru. Vér höfum, eins
og flestir aðrir, aðeins getað siglt i
hálfu tré. Um það er ekkert að segja,
ef samviskan vottar það, að við höfum
ekki hvarflað frá skyldum þeim, er fé-
lagssamtök vor leggja oss á herðar. —
Það er aðeins afleiðing þeirrar lægðar,
er þjóðarbúskapurinn hefir færst inn í.
í ársbyrjun tengdust glæsilegar von-
ir félagsstörfum Reykjavíkurdeildar F.
í. S. Þær vonir, sem verið hafa björt-
ustu draumar margra stéttafélaga nú
á seinustu tímum. Vonir um það, að
með tilstyrk félagssamtaka og gildandi
laga um rikisábyrgð, lianda samvinnu-
byggingum, gæfist ýmsum kostur á, nú
á þessu ári, að eignast íbúðarliús á við-
ráðanlegan og liagkvæman hátt.
Byggingarsamvinnufélagið Síminn
var stofnað fyrir liálfu öðru ári siðan.
Áhugi símafólksins liér i Reykjavík,
virtist í vor mikill. Margt benti til þess,
að sá tími væri í nánd, að liægt væri
að hefja verklegar framkvæmdir.
En þá var skáspor stigið. Samlmg og
samheldni félaganna, sem svo margoft
liefir lyft félagsmálum vorum yfir
torfærur, mun hafa skeikað að þessu
sinni, þrátt fyrir lofsverðan dugnað
og ósérplægni þess manns, er for-
ystu liafði i málinu. Félagar dauf-
heyrðust við þeirri ósk, að gengið
væri tafarlaust að fullkomnum
undirbúningi málsins. Þeim til af-
sökunar má þó segja, að lítil ástæða
gafst þá til að gruna það, að ríkis-
valdið væri þannig á vegi statt, að
einn þátturinn í björgun þjóðar-
skútunnar yrði sá, að svifta oss
þeirri ábyrgð, er það nýlega með
lögum liafði veitt fyrir lántökum til
Símafólk í skemtiferð.