Símablaðið - 01.11.1935, Qupperneq 40

76
SÍMABLAÐIÐ
i' Símablaðiú i
0
er gefið út af Félagi ísl. símamanna X
og kemur út G sinnum á ári. «
Verð kr. 4.00. £
X
Ritstjórn: Andrés G. Þormar og Gunn- X
Íí ar Bachmann.
ö Pósthólf 575.
»
ÍJ Afgreiðsla á Landssímastöðinni í Rvík.
{| Pósthólf 575.
í vetur og hafa þar ráðskonu. Má því vænta
þess, aS á komandi vetri verði aSsókn
þang-aS meS mesta móti.
Skemtikvöld
hélt F. í. S. í Oddfellowhúsinu 3. des. Var
þar sanian komið nokkuð á annað hundrað
manns. Var skemtiskráin mjög fjölbreytt:
Formaður flutti ræðu, hljómsveit félagsins,
þeir Jón ívars, Þór. Kristjánsson og Lárus
Ástbjörnsson, spilaði nokkur lög, Alfreð And-
résson leikari las upp, ungfrú Karin Dal-
hoff skemti með píanósóló, Kristján Krist-
jánsson og Bjarni Björnsson sungu. Síðan
var stiginn dans af fjöri miklu.
Jólatrésfagnað
er ákveðið að halda um áramótin, og mæt-
ir símafólkið þar væntanlega eins vel og í
fyrra, með börn sín.
um hinna afskektustu dvalarstaiSa — gerist
eftirfarandi saga.
Hinn eini læknir eyjaskeggja, lést sjö
dögum áður en kona eins símritarans þar
við sæsímastöðina bjóst til að ala barn.
Fregn um ástandið var símrituð til Lond-
on, — meira sem einskonar prófsteinn á
það, hvort ritsíma og firðskeytasamband
gæti nokkru áorkað til hjálpar þessum ein-
angraða stað. En við því var ekki búist.
Fregn um þetta ástand var þó send
í almennu fréttaskeyti til skipa yfir loft-
skeytastöðina í Rugby á Englandi.
Aður langt um leið tókst hafskipinu
Aorangi, sem fregnina hafði tekið, að ná
sambandi við annað skip að nafni Dicken-
son, —■ sem ekki var langt frá eyju þessari
—■ og hraðaði því ferð sinni þangað. En
12 klukkustundum eftir að skipslæknirinn
hafði stigið á land, ól kona símritarans
meybarn. Gekk það að óskum fyrir aðstoð
læknisins, er fengið hafði „kallið“ svo
undraverða boðleið.
I.ooo.ooo gallon af vatni þarf daglega
til þess, að kæla hina tuttugu ioo.ooo watta
sendilampa í stærstu útvarpsstöð heimsins.
Á átjándu öldinni voru froska-fætur al-
ment notaðir, sem „leiðarar" við alskonar
rafmagns-tilraunir.
Fyrsta þráðlausa merkið, sem sent var
yfir Atlantshafið, var móttekið í St. John,
Nýfundnalandi af Marconi. Sendistöðin var
Poldhu á Englandi, — en vegalengdin
1800 mílur, og var þetta í febrúar igoi.
Þetta merki var stafurinn S . . .
iMjoÉgA.
Á þessum síðustu tímum, þegar útvarp
og simi er svo að segja orðin almennings-
eign, — og læknar að heita má alstaðar,
gerir maður sér tæplega nægilega ljóst,
hve stórkostlegur fengur firðskeyta og rit-
símasambandið hefir verið — og heldur á-
fram að vera — til vemdar og öryggis líf-
inu. Eftirfarandi frásögur er glögg sönn-
un þessa.
Á hinni afskektu eyju Fanning — ein-
í amerísku tímariti er þess háðslega get-
ið, að flest lönd Evrópu taki gjöld af út-
varpsnotendum!!
Segið kaupmanni yðar að þér hafið séð
auglýsingu hans í „Símablaðinu“. —
Sagnir eru um það, að dæmi séu þess um
Kínverja, að þeir brenni útvarpstæki sín til
tryggingar því, að fá notið hljómlistar og
söngs eftir að jarðvistinni er lokið!
Félagsprcntsmiðjan.