Símablaðið - 01.01.1937, Blaðsíða 19

S 1 M A B L A Ð 1 Ð
■ 11
Leiðarvísir í stuttu máli
fyrir símastjóra.
Frli.
Þur-rafhlöður. ekki á slíka staði. Alment eru notað-
Ending þur-rafhlaða fer eftir notk- ar 2 rafhlöður, hvor 1,5 volt, við livert
un þeirra og stað þeim, sem þær eru talfæri og eru þær „seriu“-tengdar
látnar vera á. Þær þola mjög illa liita
og raka og hverskonar skemdir. Það
verður því að gæta þess, að setja þær
og efnið léttist. Þetta eru hin svo-
nefndu radioaktivu . efni (þar á með-
al radium). Sameining mismunandi
efna verður á þann hátt, að ein eða
tvær rafeindir einnar efniseindar
gengur yfii' í efniseind annars efnis.
Hæfileiki efnanna til að binda sig
saman, fer eftir því, i hve föstu sam-
handi rafeindin er, sem flytst til, við
sina efniseind. 1 mörgum efniseind-
um er liún í mjög losaralegum tengsl-
um við efniseindina eða kjarnann í
efniseindinni, réttara sagt. Þessi efni
eiga afar auðvelt með að gefa af sér
neikvæða rafeind.
með einangruðum koparþráðsbútum,
sem ekki mega vera mjórri en 0,9 mm
i þvermál. Plússkrúfan, miðskrúfan,
á annari raflilöðunni er tengd við
minusskrúfuna, ytri skrúfuna, á hinni.
Gæta skal þcss vandlega, að raflilöð-
urnar lig'gi ekki á hliðinni, því að við
það skemmast þær. Þar sem horðtal-
færi er notað, skal setja rafhlöðurnar
í sérstakan rafhlöðuskáp eða á hillu
á köldum en þurrum stað, en þó eins
nærri talfærinu og hægt er, til að
komast hjá því, að rafhlöðuleiðslurn-
ar verði of langar. Rafhlöðuleiðslurn-
ar verða að vera úr nægilega sverum
koparþræði; alment við stutt bil frá
talfæri er ekki notað minna en 0,9
mm þráðarþvermál.
Stöðvar, sem liafa ekki raflilöðu-
mælir, prófa hljóðnemarafhlöður sin-
ar með því að spyrja af og til aðra
Frh.