Símablaðið - 01.03.1943, Blaðsíða 19

S / M A B L A Ð I Ð
19
grasið vi8 heiðarbýlin í köldum vorum,
en allt seiglast í áttina. Einu sinni stóð til
aS flytja alla íslenzka bændur suður á
Jótlandsheiðar, en sportmenn þeirra tíma
seigluðust við búskapinn á sínurn lélegu
kotum og björguðu með því íslenzkri
tungu og menningu. Getur nú hver og
einn þakkaS eða vanþakkað sportmönn-
um þeirra tíma, hver eftir sínu eðli og
innræti.
ÁFRAM VEGINN.
Um morguninn birtist farartæki okkar,
komiS alla leið sunnan úr Kjós, og' er
haldiS á heiðina aS loknu morgunkaffi. I
húsinu á þessari bifreiS eru sætin í kring
meS öllum veggjum, svo nú erum viS í
einum hóp eins og góS fjölskylda, og bráS-
lega varS eg þátttakandi þeirrar glaS-
værSar, sem eg missti daginn áður. Á heiS-
inni er nú sól og fannir til beggja handa
og Tröllakirkja hvít af snjó. ViS höfum
Vasasöngbókina meSferSis, og hvert lag-
iS af öSru er sungiS, enda erum viS öll í
ÞjóSkórnum og höfum hlotiS menntun
okkar hjá Páli Isólfssyni!
Á Blönduósi var snæddur miSdegis-
verSur, þó nokkuS væri komiS fram yfir
þann tima og tekiS vel til matar því nú
átti ekki aS staldra víSar viS fyrr en aS
Bakkaseli.
En söngurinn er ferSamanninum ekki
nógur einsamall. Þegar kom í Austur-
Húnavatnssýslu komust atriSi eins og
landafræSi, ættfræSi og saga á dagskrá.
Ekki man eg eftir aS menn væru sammála
nema um eitt atriSi, og þaS er: aS helztu
merkismenn þjóSarinnar séu ekki allir
ættaSir úr Svartárdalnum, en Andrés
Þorrnar hélt þessu fram, máske m, a. af
því aS ættir hans mun rnega rekja þangaS.
Áfram er ekiS um hinar blómlegu byggð-
ir SkagafjarSar, sem í sögu landsins eru
einna mest laugaSar blóSi og tárum. Hér
voru háSar hinar mestu fólkorustur hér á
íandi á Sturlungaöld, og hér fékk sjálfstæSi
landsins sitt þyngsta högg er feðgarnir
frá Hólurn voru til Skálholts leiddir til
aítöku.
HRAUN I ÖXNADAL.
Og loks náum viS til EyjafjarSarsýslu.
Eftir stutta viSdvöl í Bakkaseli höldum
viS niSur Öxnadalinn. — ,ÞaS má eflaust
lengi um þaS deila, hvaSa staSur sé merk-
astur eSa fegurstur hér á landi, en ég hefi
fyrir löngu tekiS eftir því, aS þaS er eins
og komiS sé í helgidóm íslenzkrar alþýSu,
þegar komiS er framhjá Hrauni í Öxna-
dal. Ekkert af íslenzkum skáldum virSist
eiga jafnmarga aSdáendur og þessi íslenzki
bóndasonur. Stundum finnst mér eins og
ferSafólkiS sé aS gæta aS ástarstjörnu yfir
Hraundröngum, þegar þaS fer framhjá,
enda hefir skáldiS gert sum örnefni dals-
ins ódauSleg meS kvæSum sínum. Hér fer
eins og áSur er aS vikiS, aS stærstu and-
legu verSmætin, sem þjóSin á í fórum sín-
B öfum ávallt úrval af smekklegum ísaumsvörum.
Sendum gegn póstkröfu um land allt.
Verzlun Augustu Svendsen
Símamenn og meyjar!
Munið, að beztu kvöldskemmtunina fáið þið í
Nýjja Bló
Sími 1544.