Freyr - 01.12.1954, Síða 26

374
F R E Y R
firðingunum boð um að koma og þiggja
kaffi í leiðinni og var það með þökkum þeg-
ið. Var haldið að Þykkvabæjarklaustri til
Brynjólfs Oddssonar og Norðurhjáleigu til
Jóns Gíslasonar fyrrv. alþingismanns og
kaffið drukkið á bæjum þeirra. Álftaver er
lítil og láglend byggð og aðeins lágir hólar
virðast hlífa henni fyrir ógnum Kötlugos-
anna. Þótti Austanmönnum stundin góð í
Álftaverinu.
Þaðan var svo haldið sem leið liggur vest-
ur yfir sandinn með Hafursey á vinstri, en
Hjörleifshöfða á hægri hönd, um þær slóð-
ir, sem Kötluhlaupin flæða yfir, þegar Katla
gýs og þótti öllum stórkostlegt að sjá verks-
ummerkin. Á miðri Höfðabrekkuheiði biðu
nokkrir jeppabílar og voru þar mættir Mýr-
dælingar til að bjóða Austfirðingana vel-
komna í sína sveit og fylgdust þeir með til
Víkur. Var þar glatt um hjalla og fjörug
ræðuhöld, þar til staðið var upp frá borðum
um tíuleytið. Menn skoðuðu hið stórhrika-
lega umhverfi Víkurinnar, nokkrir fóru út
í Urð, aðrir upp á Reynisfjall, en sumir
skoðuðu kirkjuna áður en gengið var til
hvíldar á gistihúsinu hjá Brandi og frú
hans eða á einstökum heimilum í þorpinu.
Fimmtudagsmorgun á tíunda tímanum
Smiður gýs fyrir Austurlandsfólk.
var svo farið frá Vík. Hafði komið boð frá
Eyfellingum um að þeim þætti vænt um
að Austanmenn vildu koma við og fá sér
hressingu, sem framreidd yrði í Skógaskóla.
Voru þar fyrir allmargir Eyfellingar og var
setið þar í góðum fagnaði alllanga stund,
en síðan skoðað hið merka byggðasafn Suð-
urlands, sem er að langmestu leyti verk eins
manns, Þórðar Tómassonar í Vallnatúni
undir Eyjafjöllum. Hefði margur óskað að
standa þar lengur við, en áætlunin var
ströng þennan dag og skyldi haldin. Var
nú ekið að Skógafossi, sem prúðastur er af
öllum fossum landsins, og að Drangshlíð og
skoðaður drangurinn þar, sem vel mætti
teljast til merkra þjóðminja komið við á
Þorvaldseyri hjá Eggerti Ólafssyni, en þar
er búskapur með miklum myndarbrag,
gengið var á bak við Seljalandsfoss. Hvar
þótti ykkur fegurst? spurði ég marga af
ferðamönnunum í ferðalok. Margir svör-
uðu: Undir Eyjafjöllum, og ekki furðaði
mig á því svari frá þeim, sem fara þar um
í góðu veðri. Var síðan ekið hjá Dímon, um
Gunnarshólma, yfir Aurana að Eyvindar-
múla í Fljótshlíð og að Múlakoti. Var þar
matur á borðum í boði Búnaðarsambands
Suðurlands. í Múlakoti var skógræktarstöð
á vegum Skógræktar ríkisins um nokkurra
ára bil, en nú er sú starfsemi flutt að Tuma-
stöðum í sömu sveit. En margt fagurra
trjáa stendur eftir í trj áræktarstöðinni í
Múlakoti, auk hinna þjóðfrægu garða þeirra
Guðbjargar í vesturbænum og Árna í aust-
urbænum. Guðbjörg, sem nú er háöldruð,
var rúmliggjandi þennan dag, en Árni, sem
er ekki nema áttræður, var hinn sprækasti
og sýndi Astfirðingunum hina niðurlögðu
trjáræktarstöð. Ekki var unnt að koma við
á Tumastöðum, en á Sámsstöðum var stað-
ið við svo sem eina klukkustund og sagði
Klemenz Kristjánsson ferðafólkinu frá
starfi tilraunastöðvarinnar. Þaðan var ekið
að Gunnarsholti á Rangárvöllum, en þar
hafa eins og kunnugt er verið unnin stór-
virki við uppgræðslu örfoka lands á síðari
árum. Og eitt var þar, sem ekki þótti lítið
varið í að sjá, nautahjörð af skozku holda-
kyni blandað hinu íslenzka. Vöktu þar ekki