Dagblaðið Vísir - DV - 03.03.2006, Blaðsíða 21

Menning DV
FÖSTUDAGUR 3. MARS2006 21
Hvalir nýttir á Ijóðrænan hátt
Hvalaafurðir Á þessari
frumlegu sýningu eru afurð-
irnar nýttar til listsköpunar.
í sýningarsal Listaháskólans í
Laugarnesi, Kubbnum, verður um
helgina innsetning unnin úr hvala-
afurðum.
Að sögn er hvalurinn þar nýttur á
ljóðrænan hátt og skynfæri sýning-
argesta virkjuð; sjón, bragð, heym
og snerting. Nýting hvalsins á ljóð-
rænan hátt
Hvalaverkefnið er verk Hönnun-
arhópsins GroupG, en hópurinn
samanstendur af þriðja árs vöru-
, hönnunarnemum við Listaháskóla
íslands. GroupG fór með sýninguna
út til Japans og Suður Kóreu á síð-
asta ári og sýndu þau með
Designers Block á 100% Design á
Tokyo Design Week og On/Off
Design í Seoul.
Fyrirlestur um ferli og ferðalag
hvalaverkefnisins verður í fyrir-
lestrasal Listaháskólans í Laugar-
nesinu í dag kl. 16, en sýningin
verður opnuð klukkustund síðar.
Sýningin verður síðan opin á
laugardag og sunnudag kl. 13-17.

Það var fullt útúr dyrum í Borgarleikhúsinu á miðvikudagskvöldið. Eftirvænt-
ing í loftinu og ekki minnkaði hún þegar þingkonurnar skálmuðu á svið, hvít-
ar eins og mjöll, með mismiklar rauðar rákir eða rauð sjöl á herðum.
Þegar litla Lúsían á Sikiley forð-
um, sem sænska lúsían heitir eftir,
var skorin í tvennt af hermanni,
blæddi henni og því ber lúsían
ávallt rauðan linda. Konurnar hvít-
klæddu með rauðu táknin báru
merki hinna þjáðu en jafnframt
voru þær boðberar vonar og kær-
leika. Á sviði Borgarleikhússins fóru
íslenskar alþingiskonur með texta
Evu Enslers um píkuna sem aldrei
hefur mátt neftia á nafn eða yfirleitt
leiða hugann að.
Þuríður Backmann góður
grínari
Leikverkið er samansett af stutt-
um frásögnum og skiptir því í raun
ekki máli hvort ein manneskja er á
sviðinu eða margar. Nú háttar því
þannig til að um fleiri sýningar
verður ekki að ræða, það var bara
þessi eina og þeir sem hefðu viljað
sjá Þuríði Backmann í hlutverki
grínleikkonu, Siv Friðleifsdóttur
ískra í stunum, Gunnu ö rymja eða
heyra Drífu Hjartardóttur þenja
brjóstið í aríustunu valkyrjunnar,
verða því miður bara að bíða betri
tíma. Reyndar er það ekki vitlaus
hugmynd sem upp kom í rabbi
meðal fólks að sýningu lokinni, að
skella bara strax í næsta deig og
sýna þennan leik öðru sinni.
Leikrit þetta hefur farið sigur-
för um heiminn og þykir henta vel
til þess að vekja athygli á þeim
viðbjóði sem ofbeldi gegn stúlk-
um og konum er. Hér birtust kon-
ur sem allir landsmenn heyra og
sjá í öðrum hlutverkum en þess-
um. Maríu Ellingsen, leikstjóra
verksins, tekst hér meistaralega
að feta sporin erfiðu í samsetn-
ingunni, það er, þegar um svo
mishæfa leikara er að ræða.
Pontan góð æfing fyrir
sviðið
Þó svo að alþinginskonur séu
vanar að standa í pontu og og
ýmist berjast eða þræta fyrir
gjörðir sínar og annarra, þá er ekki
þar með sagt að hver og ein geti
sleppt sér í fang leiklistargyðjunnar
eins og ekkert sé. Sú var nú engu að
síður raunin. Þau atriði sýningar-
innar sem virikilega þurfti á slerk-
um leik að halda voru i góðum
höndum. Kolbrún Halldórsdóttir
sýndi að hún hefur engu gleymt í
löngum smellnum mónlóg og eins
lifnaði textinn um fórnarlömb
nauðgana í Kosovostríðinu meist-
aralega í meðferð Ingibjargar Sól-
rúnar Gísladóttur. Jónína Bjartmarz
lagði hér einnig nokkuð góðan
grunn að nýjum atvinnuferli í ein-
Sif Friðleifsdóttir og Katrin Júl
íusdóttir Tala um píkuna sem
aldrei hefur mátt nefna á nafn eða
yfirleitt leiða hugannað.
tali sínu um hinn mikla ást-
mann Sigtrygg sem hún hafði rekist
á í Melabúðinni.
Enginn er ósýnilegur
Sýningin var öll túlkuð yfir á
táknmál og þó túlkarnir tveir, þær
Eyrún Helga Aradóttir og Gerður
Sjöfn Ólafsdóttir, ættu aðeins að
virka eins og texti yfir á táknmálið,
þá sýndi nærvera þeirra og lifandi
látbragð, baðaðar hvítri birtu, að
svartklædd vera í þögn er svo sann-
arlega ekki ósýnileg.
Hér var vitaskuld um leiklestur
að ræða og hefði kannski mátt æfa
meira svo sýningin hefði orðið
hreyfanlegri. Nokkrar áberandi
þingkonur, sem gaman hefði verið
að sjá, voru uppteknar á öðrum
vettvangi, Þorgerður á Indlandi og
Valgerður í Álveri og nokkrar aðrar í ®
ferðalögum.
Eftir að sýningunni lauk féllu
rauðar blöðrur úr neti í loftinu, al-
þingismenn risu úr sætum og fóru
hver með sína setningu um mikil-
vægi baráttunnar og forseti íslands
var útnefndur píkuvænsti forseti
veraldar. Gott framtak um mikil-
vægt málefni. Ellsabet Brekkan
Kanaskríll í
Keflavík
Á morgun verður, í Duus-hús-
um í Reykjanesbæ, haldin lands-
byggðarráðstefna Félags þjóð-
fræðinga á íslandi, Sagnfræðinga-
félags Islands og heimamanna.
Ráðstefnan ber yfirskriftina:
„Gaman er að koma f Keflavík."
Margir fræðimemi flytja áhuga-
verð erindi og má þar nefna Egg-
ert Þór Bernharðsson sagnfræð-
ing, en hann ræðir um dægurtón- '
list, erlend áhrif, bandaríska her-
inn og „Völlinn." Erindi Gests
Guðmundssonar félagsfræðings
heitir Kanaskríll í Keflavík: Amer-
íkanisering, þjóðmenning og
sjávarselta í íslensku rokki.
Kristján Pálsson, formaður
Ferðamálasamtaka Suðurnesja,
ætlar að tala um áhrif bandaríska
varnarliðsins á mannlíf á Suður-
nesjum, neyslu, dægurmenningu,
málfar og samskipti kynjanna.
Sigrún Jónsdóttir Franklín, þjóð-
fræðingur og leiðsögumaður, seg-
ir frá sagnamenningu á Suður-
nesjum.
Karl Jóhann Garðarsson, sagn-
ffæðingur, heldur erindið: Þjóð- t
hollir starfshættir: Líf og dauði
menningar og frelsis með innreið
erlendra dægurlaga. Kristín Ein-
arsdóttir þjóðfræðingu flytur
pistil sem heitir: Þau minna á
fjallavötnin fagurblá: Um dægur-
lagatexta og samfélag á Suður-
nesjum. Þór Tjörvi Þórsson, sagn-
fræðingur, talar líka, en hans fyr-
irlestur heitir: Vegir
liggja til allra
I átta. Hljómar
og upphaf út-
rásar íslenskra
tónlistarmanna.
Ýmislegt fleira
verður á dagskrá á
ráðstefnunni.
Eggert Þór Bernharðsson sagn-
fræðingur Á ráðstefnunni ætlar
hann að tala um dægurtónlist, erlend
áhrif, bandaríska herinn og„Völlinn“.
Conradíkilju
Hjá Máli og menningu er kom-
in út í kilju Nostromo eftir Joseph
Conrad í þýðingu Atla Magnús-
sonar. Sögusvið verksins er hið
ímyndaða strandríki Costaguana í
Suður-Ameríku, á róstusömum
tímum heimsvalda- og nýlendu-
stefnu. Charles Gould ræður yfir
silfumámu sem hann erfði ffá föð-
ur sínum. Hann verður heltekinn
af því að bjarga silfrinu úr klóm
gjörspilltrar ríkisstjórnar landsins
og leitar til Nostromos eftir aðstoð.
Nostromo er af ítölskum ættum,
alþýðuhetja sem allir treysta og
telja óspilltan með öllu. En silfrið
nær líka tökum á Nostromo og það
hefur afdrifaríkar afleiðingar í för
með sér.
í þessari mögnuðu sögu er lýst
margslungnum persónum í ijöl-
þjóðlegu samfé-
lagi sem er í
stöðugri mótun,
allt logar í átök-
um; uppþot, of-
beldi og spilling
em daglegt
brauð. Jafn-
hliða er fengist
við sígild eftii;
spillingarmátt
valds og
græðginnar -
og ekki síst hvers ástin má sfn í
samfélagi þar sem slflc öfl ná yfir-
höndinni.
Joseph Conrad (1857-1924) er
einn áhrifamesti rithöfundur
heimsbókmenntanna. Áður hefur
komið út eftir hann á íslensku
skáldsagan Innstu myrkur (Heart
of Darkness), en eftir þeirri bók
gerði Francis Ford Coppola hina
rómuðu kvikmynd Apocalypse
Now. Nostromo er eitt mikilvæg-
: astaverkJosephsConradsog
skyldulesning fyrir alla sem unna
klassískum bólönenntum.
eph Conrad Conrad
fjallarm.a.um ástina
og græðgina.