Freyr - 01.01.1964, Síða 8
2
FRE YR
Og svo áttu tæplega 60 höfundar efni í ár-
ganginum eða svipaður fjöldi og verið hef-
ur, en höfundafjöldinn hefur síðari árin
verið frá 50—65, ögn breytilegur.
Hvort þetta geta kallast breytingar er
ekki útgefenda að dæma en þó getur virzt,
að svo sé. Hitt er alveg víst, að brotið er
óbreytt og er það raunar vel, það er þægi-
legt og því verður varla breytt fyrr en sú
stöðlun pappírstegunda, sem framundan
er, verður að veruleika — ef þá þykir á-
stæða til breytingar. Og svo er það verðið
— jú, þar er mikil breyting á orðin, í þá
daga kostaði árgangurinn tvær krónur —
en nú ... nú 150 krónur. En árið 1904 munu
daglaunin hafa verið um tvær krónur —
nú munu þau vera ... hvað? einhvers stað-
ar yfir 300 krónur fyrir langan vinnudag
eins og bændur vinna yfirleitt, og raunar
þyrfti að selja Frey á 300 krónur árgang-
inn svo að hann yrði vel úr garði gerður.
EFNISVAL
Það er alveg víst, að með öllu er ómögu-
legt að hafa þetta málgagn, eða nokkurt
annað, eins og allir vilja helzt hafa það.
Af efnisyfirliti hvers árgangs má sjá, að
efninu er skipað í um 20 flokka, en suma
flokkana mætti svo draga í dilka svo sem
búféð. Að sjálfsögðu er það ofurlítið breyti-
legt frá ári til árs hve mikið rúm hver
efnisflokkur fær og er ekki alltaf létt að fá
jafnvægi milli flokka, enda greinir menn á
um af hvaða flokki skuli mest eða minnst
birt. Einn lesandi er sáróánægður yfir, að
Freyr skuli flytja leiðbeiningar um ali-
fugla, hann á þá enga og til hvers á hann
að fá raus um það efni? Satt er það, að
hann hefur enga þörf fyrir það, en þeir
skipta mörgum hundruðum, lesendurnir,
sem hafa alifugla og þeir eru sumir óánægð-
ir yfir, hve lítið hefur verið um „fuglamál“
upp á síðkastið.
Svo berast beiðnir og ábendingar — sum-
ar vinsamlegar, aðrar í minna lagi við það
heygarðshorn — um að flytja miklu meira
af fréttum, m. a. um gang mála á Alþingi,
fréttir úr héruðum, miklu meira af við-
tölum við menn og annað af því tagi, sem
í daglegu tali mætti kalla blaðamat eða
léttmeti.
Að sjálfsögðu væri æskilegt að geta fjall-
að um fjölþættari efni en tök hafa verið á,
en að gera Frey að hálfgildings dagblaði
hefur víst varla eða ekki hvarflað að þeim,
sem útgáfu hans ráða. Satt er það, að
fréttapistlar eiga rétt á sér, þeir, sem gjarn-
an mega mynda brot úr búnaðarsögu okk-
ar, vera sönn mynd frá líðandi stund er
geymist síðari tímum. í því efni er talsverðu
af myndavali ætlað hlutverk og þá þarf
færri orð, og satt er það, að gjarnan mætti
meira vera af slíku efni, en það kemur bara
ekki sjálft. Fyrir mörgum árum var leitað
sambands við menn í flestum sveitum og
þeir beðnir að senda fréttir, þó ekki væri
nema einu sinni á ári hver. Af 200 aðiljum,
sem skrifað var, komu slíkir pistlar frá tæp-
lega 20 í allt, flestir duttu upp fyrir fljót-
lega en örfáir hafa haldið áfram að senda
fréttir við og við og þeim sé þökk færð fyrir
það. Hitt er rétt, að kæmi mikið af slíkum
fréttum mundi þurfa að sigta, stundum
rækilega og þá er ekki víst, að alltaf yrði
það utan gátta, er helzt skyldi þá leið fara,
en slíkt yrði að sjálfsögðu háð mati rit-
stjórnar, er kynni að hafa annað viðhorf
en bréfritararnir.
LÉTT EFNI
En að flytja þingfréttir og önnur dægur-
mál er náttúrlega ekki á færi tímarits, sem