Freyr - 01.01.1964, Side 10

4
FRE YR
á íslandi, en þess er bara ekki kostur. Rit-
stjóri þess tímarits skrifaði Frey í haust
og tjáði undrun sína yfir, hvernig við gæt-
um gert Frey svo vel úr garði með upplag
aðeins um 4000.
— Okkar upplag er 10000, skrifar hann,
og það finnst okkur smámunir í samanburði
við það sem gerist hjá öðrum þjóðum, og
við stæðum ekki við útgáfuna ef ekki væri
allt auglýsingamagnið. Þetta segir hann og
er það oss ekki torskilið.
AUGLÝSINGAR
Þegar á það var minnzt hér aö framan,
að minna er skrifað um vélar og tækni í
Frey en æskilegt væri, þá skal þvi bætt við,
að hér fylla síður auglýsenda vel í skörð.
Meginmagn auglýsinga í Frey er — eins og
lesendum er kunnugt — frá innflytjendum
búvéla og má með sanni segja, að þar er
kynning, í máli og myndum, á mun hlut-
lausari hátt fram sett en víðast gerist á
erlendum vettvangi. Auglýsingarnar eru því
ekki bara flytjendur boðskapar um þessi
efni heldur og sönn mynd af sínum tíma á
því sviði, er þær ná til, margar hverjar að
minnsta kosti. Auðvitað kemur fyrir að aug-
lýst er vél eða tæki, sem enga framtíð á
né fær hér — nýjung, sem kemur óreynd
og reynist ekki eins og skyldi. Við því er
ekkert að segja eða gera.
FRÁ ÚTLÖNDUM
Úr hópi lesenda heyrist, aö of mikið sé
af erlendu efni og þá einkum alltof mikið,
sem skoðað er með „skandinavískum gler-
augum.“
Það er með þetta eins og fleira, að sitt
sýnist hverjum. Aðrir vilja fá meira af því,
sem erlendis gerist, það eru þeir víðsýnu,
sem vita og reyna, að í vaxandi mæli erum
vér háðir umheiminum. Þaðan fáum vér því
nær allar vélarnar og þaðan kemur tækni-
búnaðurinn, eða fyrirmyndir hans að
minnsta kosti. Og hvað snertir Skandinavíu
þá eru engar þjóðir skyldari oss en þær,
hvorki að ætterni né athöfn. Náttúruskil-
yrði og búnaðaraðstaða er þar víða mjög lík
og hér og lífsskoðanir og lífshættir einnig.
Þangað höfum við og sótt fyrirmyndir um
meginþætti félagsathafna landbúnaðarins
og þjóðlífsins alls og í tengslum við þær
þjóðir, er byggja Norðurlönd, högum vér
háttum mörgum. Vér erum aðiljar í ýmsum
samtökum, sem ná yfir öll Norðurlönd og á
sviði landbúnaðarins þátttakendur í fleir-
þættum athöfnum af því tagi. Ekkert er
því eölilegra en að reifuð séu í fagblaði
bænda þau efni, sem oss varðar og auðsætt
er að vel geta orðið til eftirbreytni úti á
íslandi. Og á sviði tilrauna og rannsókna
er það sitthvað, sem getur orðið oss að sama
gagni og þeim, er kosta rannsóknirnar og
tilraunirnar. Því er eölilegt að hagnýta nið-
urstöður þeirra svo langt sem hægt er, því að
alltaf skortir oss fjármuni til að sinna
verkefnum á þessum sviðum.
ÝMIS VIÐHORF
Það var árið 1957 að ritstjórinn lagði fyrir
Búnaðarþing mál þess efnis, að athugað
væri hvort sveitamenn — en FREYR er
þeirra málgagn — óskuðu þess, að Freyr
væri gerður að vikuriti og útbúinn sam-
kvæmt því, með framhaldssögu handa hús-
mæðrum, myndasíðu handa börnunum og
fleiru, auk venjulegra faglegra efna. Bún-
aðarþing tók strax afstöðu til málsins og
taldi ekki rétt að fara inn á þá braut, til
væru nóg vikublöð, sem flyttu slíkt efni og
dagblöðin hefðu og sinn málflutning, sem
ekki væri ástæða fyrir Frey að hlaupa í
kapp við. Slíkt mundi og hafa í för með sér