Freyr - 15.08.1968, Blaðsíða 7

ÓLAFUR E. STEFÁNSSON:
Þróun og stefnur
f nautgriparækt
Lokaþátlur.
í Frey nr. 13—14 gerði ég grein fyrir þeirri
skoðun minni um nautakjötsframleiðslu
hér á landi, að hún ætti aðallega að vera af
einblendingum. Með því er átt við, að slát-
urgripimir séu fyrsti ættliður undan hrein-
ræktuðum íslenzkum kúm og nautum af
heppilegu kjöt- eða holdakyni. Bent var á,
að staðfest hefði verið með tilraun og
reynslu, að af sláturgripum undan hinum
blandaða Gallowaystofni, sem til er hér á
landi, og íslenzkum kúm, fengjust þyngri
föll, meiri hold og betra kjöt en af sam-
bærilegum hreinum íslenzkum geldneyt-
um. Má því telja öruggt, að stómm betri
sláturgripir fengjust, ef naut af hreinu
Galloway kyni væm notuð í stað þeirra
blendinga, sem til eru í landinu, aðallega í
Gunnarsholti, en þeir em allir komnir út af
einu nauti, sem Brjánn var nefnt, og fædd-
ist í einangmn hér á landi árið 1933, en
móðir Brjáns hafði verið flutt inn frá Skot-
landi kálffull.
Þessi gripur var hinn eini af nautgrip-
um af holdakynjum, fluttum inn árið 1933,
sem ekki var felldur, en rneðan gripimir
voru í sóttkví, varð vart við húðsjúkdóm í
þeim, hringskyrfi, sem ekki tókst að lækna.
Þetta var sami sjúkdómurinn og talinn er
hafa borizt með manni til landsins árið 1966
og breiddist út um Eyjafjörð á næsta vetri.
í sambandi við innflutninginn 1933 vekur
það furðu, að engin ræktunaráætlun virð-
ist hafa verið gerð um notkun þessara inn-
fluttu gripa, en með skipulegri ræktun
hefði væntanlega tekizt að koma upp
hreinu Galloway kyni út af þessu eina
nauti, því að það varð gamalt, þótt á hrakn-
ingi væri lengst iaf.
F R E Y R
343