Freyr - 01.08.1975, Blaðsíða 12

LÉLEG VERSLUNARMENNSKA.
Á þessu sumri hafa veriS haldnir hér fjölmargir alþjóða-
fundir og ráðstefnur. Nokkur skemmtiferðaskip hafa haft
hér viðdvöl og talsvert af erlendum ferðamönnum hafa
heimsótt landið. Útlendingar kaupa gjarnan einhverjar
minjavörur í þeim löndum er þeir sækja heim. Efst á vin-
sældalista hér eru prjónavörur úr íslenskri ull í sauðalit-
um og sitja lopapeysur þar í fyrirrúmi. Enda fór svo í
sambandi við ráðstefnu norrænna búvísindamanna og
heimsókn 3ja skemmtiferðaskipa, að birgðir verslana í
Reykjavík seldust upp. Við íslendingar erum lélegir versl-
unarmenn og viðskiptaþjóð sem dæmin sanna. Við álít-
um gjarnan að allar vörur sem koma erlendis frá séu
betri og eftirsóknarverðari en það sem við framleiðum
sjálfir. Erlendar vörur kaupum við á hvaða verði sem
boðið er en gleymum oft verðgildi og réttri verðlagningu
á eigin vöru. Sumarið 1974 fór fram víðtæk könnun á
hvort ekki væri unnt að borga húsmæðrum meira fyrir
hlutdeild þeirra í handunnum ullarvörum. Niðurstaðan
varð sú, að verslunaraðilar töldu vöruna ekki seljanlega,
ef konur fengju meira greitt fyrir vinnu sína. Síðan hefur
orðið breyting á skráningu íslensku krónunnar í hlutfalli
við aðra gjaldmiðla. Nú er svo komið að erlendir ferða-
menn undrast það háðungarverð, sem er á handunnum
íslenskum ullarvörum. Og skyldi engan undra, þegar flík-
in, tilbúin í smásölu hér, kostar það sama og hráefnið í
hana erlendis. Ég fæ ekki skilið að verðgildi í lopapeysu
hafi breyst gagnvart erlendum gjaldeyri frá því í fyrra,
þótt ísl. krónan sé nú minna virði. Því er hlálegt hjá
gjaldeyrisþurfandi þjóð að selja erlendum ferðamönnum
peysuna nú á sama verði og í fyrra, þegar raungildi
krónunnar er aðeins hálft á við þá. Það er engin furða
þótt erlendum gestum þyki skrýtið, að listiðnaður ís-
lenskra kvenna sé metinn á sama hátt og fangavinna
meða! stórþjóðanna. Hér er áreiðanlega athugunar þörf
fyrir stjórnvöld og ráðuneyti að vinna að til úrlausnar.
EF RÉTT VÆRI AÐ FARIÐ FENGJUST NÓGIR
INNLENDSR STAURAR.
Verð á innfluttum girðingarstaurum hefur stigið upp úr
öllu valdi á síðustu mánuðum. Þrátt fyrir það reyna inn-
lendir aðilar að halda niðri verði á rifnum rekastaurum,
Framh. á bls. 317.
308
F R E Y R