Freyr - 01.07.1976, Page 11

VeSurfarið hefur ávallt ráðið miklu um sprettu og ræður enn. En það er álit höfundar, að stórauka
megi sprettu með alfriðun túna og bættri nýtingu búfjáráburðar, en tilbúin áburð skuli aðallega nota
til að mæta kaldara árferði.
að ofan, og hlutfall þeirra við uppskeru
tilraunanna.
Þá er athyglisvert að bera formúluna
saman við tilraun með búfjáráburð, sem
var gerð á þremur stöðvum árin 1963—
1973. Áburðarskammtarnir 10 og 20 tonn á
hektara (mykja eða grindatað) samsvara
eftir forsendum formúlunnar 30 og 60 kg
köfnunarefnis á hektara. Hitavísitalan á
landinu var 0.9 að meðaltali þessi ár, og
þess er gætt í útreikningi eftir formúlunni.
Tilraun með búfjáráburS.
Búfjáráburður, tonn/ha 0 10 20
Jafngildi í N, kg/ha 0 30 60
Hey, hkg/ha 25.4 39.2 50.5
Formúla, hkg/ha 16.4 23.6 29.9
Formúla, % af tilraun 64.5 60.2 59.2
Einn liður, sá áburðarlausi, er sambæri-
legur í öllum tilraununum. Meðaltal hans
er þetta í þeim öllum:
Hey, hkg/ha 29.4
Formúla, hkg/ha 17.6
Formúla, % af tilraunum 59.9
Hér fæst furðu lík niðurstaða úr öllum
tilraununum, bæði með tilbúinn áburð og
búfjáráburð. Formúlan gefur alltaf um 40%
minni sprettu en tilraunirnar. En varla er
ástæða til að undrast, að meðaltúnið á
landinu sé talsvert lakara en alfriðaðír, vel
hirtir og ræktaðir reitir á tilraunastöðvum,
sem auk þess eru flestar í góðsveitum.
F R E Y R
255