Freyr - 01.12.1983, Side 12

bili. Við Ævarr Hjartarson og
Stefán Þórðarson vorum starfandi
þarna þrír fyrst í nokkur ár og á
þessum tíma var lítið um það að
bændur kæmu hingað til skrafs og
ráðagerða. Þá var þjónusta við
heyefnagreiningar ekki byrjuð, en
jarðvegssýnataka og áburðaráætl-
anir voru rétt að byrja. Ég er ekki
í vafa um það að þessi starfsemi
hefur leitt til þess að samskipti
ráðunauta og bænda hafa stór-
aukist, vegna þess að fyrstu árin
var yfirleitt reynt að heimsækja
alla bændur með þessar niðurstöð-
ur og gera með þeim áburðaráætl-
anir og fóðuráætlanir.
Eruö þið með eitthvað nýtt á
prjónunum í leiðbeiningum?
Ég veit ekki hvort hægt er að
flokka það undir nýjungar beint,
en við höfum talað um það að
kannski væri ástæða til að reyna
að taka fyrir sérstaka þætti í
leiðbeiningastarfinu á hverju ári,
og þá e. t. v fleiri en einn þátt og
reyna að sinna þeim sérstaklega
sbr. ár aldraða eða umferðarár.
Á þessu ári reyndum við að
leggja áherslu á leiðbeiningar í
nautgriparækt, einkum beit
mjólkurkúa. í öðru lagi eru súg-
þurrunarmál á dagskrá. Súgþurrk-
unarkerfi hafa verið mæld.
Reyndar voru gerðar mælingar á
þeim nokkrum bæjum í sumar
1982 og þá kom í ljós að ákaflega
víða er pottur brotinn, súgþurrk-
unin virðist ekki skila því sem hún
á að gera. Mælingar í sumar sýndu
hið sama.
Fyrirsjáanlegt er að auka verð-
ur leiðbeiningar í loðdýrarækt, því
hún er vaxandi í héraðinu og
margt sem bendir til að hún geti
orðið gildur þáttur í búskap hér.
Þá er þess að geta að allmargir
bændur hér í Eyjafirði færa bú-
reikninga í samvinnu við Búnaðar-
sambandið og Búreikningastofu
landbúnaðarins og hefur Ævarr
Hjartarson og Guðmundur Helgi
Gunnarsson umsjón með því.
Bændur hér um slóðir virðast
almennt vera að átta sig á því að
þeir eigi rétt á afleysingaþjónustu
og fyrirsjáanlegt er að þar verði
um að ræða mikið starf við að
sinna því.
Hér eru tveir menn fastráðnir til
afleysinga allt árið og þar að auki
eru hér alltaf einhverjir laus-
ráðnir. Oft dugar þetta ekki og þá
er reynt að leysa úr aðkallandi
vandamálum. Stundum geta
bændur sjálfir bent á mann sem er
fáanlegur, eða við þekkjum ein-
hvern sem er á lausum kili. Mikil
vinna fer í að skipuleggja þetta, og
mun aukast ef afleysingar vegna
orlofs bænda komast á.
Hlutfallslega margir bændur eru í
sauðfjárræktarfélögum.
Sauðfjárræktarfélög eru starfandi
í öllum sveitum á félagssvæðinu og
mest af kynbótastarfinu fer fram á
vegum þeirra. 136 fjáreigendur
skiluðu skýrslum fyrir síðasta
skýrsluár, en skýrslufærðar ær
voru 14 582, eða yfir 30% af
fjölda áa á sambandssvæðinu.
Miðað við landið allt er það hátt
hlutfall, en Strandamenn og Þing-
eyingar eru með hærra hlutfall.
Afurðir eru breytilegar eftir
árum, en síðustu þrjú ár hafa
afurðir eftir hverja skýrslufærða á
verið 24,2 kg, sem er 2 kg yfir
landsmeðaltali á síðasta ári. Þetta
byggist m. a. á því að bændur hafa
talsvert verið að fækka hjá sér fé á
svæðinu og menn hafa grisjað úr
hjá sér lakar ær. Þá er þess að geta
að hér hafa verið gerðar afkvæma-
rannsóknir á veturgömlum hrút-
um á vegum tveggja sauðfjárrækt-
arfélaga, Fjárræktarfélags Skriðu-
hrepps og Fjárræktarfélagsins
„Freys“ í Saurbæjarhreppi. Hrút-
arnir hafa verið notaðir lambs-
veturna á valdar ær og afkvæmin
skoðuð. Öllum tvflembingshrút-
um hefur verið slátrað. Föllin hafa
verið mæld og stiguð og samtals
hafa verið rannsakaðir þannig ár-
lega 20—30 hrútar og á grundvelli
þessara kjötrannsókna hafa
nokkrir þeir álitlegustu verið vald-
ir til áframhaldandi kynbóta.
Sauðfjársæðingastöð Norðurlands.
Ólafur Vagnsson er forstöðumað-
ur Sauðfjársæðingarstöðvarinnar
á Akureyri. Stöðin var stofnuð
árið 1964 og þjónar Norðurlandi
en einnig síðustu árin bæði Vest-
fjörðum og Austurlandi. Á stöð-
inni eru 13—14 hrútar og sagði
Ólafur að starf við stöðina væri
talsvert umfangsmikið, einkum
stæði oft glöggt með að koma
dropanum í tæka tíð til fjarlægra
héraða í vondum veðrum. Mætti
engu muna þar sem beiðslistími
ánna er yfirleitt orðinn samstilltur
með hormónasvömpum.
Nú eru sæddar yfir 2000 ær í
Eyjafirði á ári, en frá stöðinni fara
árlega allt að tíu þúsund sæðis-
skammtar.
Frh. á bls. 947.
940 — FREYR