Freyr - 01.02.1984, Síða 34

Bréf til blaðsins
Fóðrun á Tilraunabúinu á Hesti.
Ágæta blað.
Tilefni þess að ég sting niður
penna er grein í maíblaði Freys
1983. Þar er greint frá fjárræktar-
búinu á Hesti. Mér finnst eftir
lestur þeirra skrifa að þar sé fóðri
ausið í tonnatali út í loftið. Ég
fullyrði að margir bændur hafa
náð sömu afurðum eða meiri með
því að gefa aðeins 10 kg af fóð-
urbæti á kind. Einnig hafa bændur
slæma reynslu og lítinn arð af því
að „ala“ geldfé og hrúta.
Ég vil spyrja höfunda greinar-
innar hvort hún sé í og með fóð-
urleiðbeining til bænda.
Með fyrirfram þökk, vinsemd
og virðingu.
Sigurður Baldursson,
Lundarbrekku,
Suður Pingeyjarsýslu.
Svar til Sigurðar Baldurssonar.
Pað er alltaf ánægjulegt að verða
þess var að bændur fylgist með
því, sem birtist frá tilraunastarf-
seminni og lesi það með gagn-
rýnum huga. Grein sú sem Sigurð-
ur vitnar til er árleg skýrsla um
búrekstur á Fjárræktarbúinu á
Hesti, þ. e. fóðrun alls fjárins,
þrif þess og afurðir, án þess að
sérstaklega sé greint frá fóðrun og
afurðum í einstökum tilraunum
sem framkvæmdar eru. Því ber
ekki að líta á fóðurskýrsluna sem
leiðbeiningu til bænda þar sem
hún er meðaltal úr mismunandi
fóðrunartilraunum. Starfsemi
Hestbúsins skiptist í tvo megin-
þætti, afkvæmarannsóknir og
fóðrunartilraunir, og er u. þ. b.
helmingur ánna notaðar á hvoru
sviði fyrir sig. Fóðrunartilraunir
undanfarinna ára hafa einkum
beinzt að því að kanna áhrif mis-
munandi kjarnfóðurnotkunar á
afurðasemi fjárins. Veigamikill
liður þeirra rannsókna hefur verið
samanburður á graskögglum og
fóðurblöndu og hefur þetta aukið
verulega notkun þessara fóð-
urefna á búinu umfram það sem
ella væri. Ennfremur skal á það
bent, að heygæði á Suðvesturlandi
eru að jafnaði talsvert lakari en í
innsveitum Þingeyjarsýslu, þar
sem Sigurður mun kunnugastur.
T. d. þurfti á Hesti að meðaltali
2.27 kg af töðu í hverja fóðurein-
ingu veturinn 1981—1982, sem er
u. þ. b. fjórðungi lakara en þá var
í Bárðardal skv. upplýsingum frá
Ræktunarfélagi Norðurlands.
Með lélegri töðu getur reynzt erf-
itt að fullnægja fóðurþörfum, án
þess að til komi kjarnfóður. Hins
vegar erum við sammála Sigurði
um nauðsyn þess að gæta hófs í
kjarnfóðurgjöf en leggja í staðinn
höfuðáherslu á aukna og bætta
heyverkun. Niðurstöður fóðurtil-
rauna á Hesti benda eindregið til,
að kjarnfóðurgjöf um fengitíma sé
með öllu óþörf séu heygæði í með-
allagi (2.0 kg/FE) eða betri. Aftur
á móti hefur okkur enn ekki tekist
að fóðra ær til fullra afurða án
kjarnfóðurgjafar á síðasta hluta
meðgöngutímans og eftir burð.
Hitt er svo alltaf álitamál, hvað
borgar sig í þessum efnum, og
veltur það einkum á verðhlutfalli
kjarnfóðurs og afurðanna á hverj-
um tíma.
Varðandi fóðrun geldfjár og
hrúta, sem Sigurður gefur í skyn,
að sé óþarflega rausnarlegt á
Hesti, skal eftirfarandi tekið fram.
Hleypt er til allra gimbra á búinu
og þær fóðraðar saman fram til 1.
maí, sem þær væru allar með
lambi. Eftir það eru geldir geml-
ingar fóðraðir sér og ekki gefið
kjarnfóður. Hins vegar höfum við
ekki haft þann hátt á að sleppa
þeim á úthaga fyrr en nægur
gróður er kominn. Um fóðrun
hrúta er það að segja, að það
hefur verið stefna Hestbúsins að
ala lambhrúta sem best, þannig að
eðli þeirra fái notið sín, þar sem
vitað er, að vannæring hefur veru-
leg og jafnvel varanleg áhrif á
útlitsgerfi þeirra. Þetta hefur þó
ekki alltaf tekist sem skyldi, og
hafa gestir úr bændastétt oftar en
einu sinni haft orð á því, að hrút-
arnir mættu vera betur fóðraðir.
Að síðustu vonum við, að þess-
ar línur séu fullnægjandi svar við
fyrirspurn Sigurðar og óskum
honum og öðrum bændum gleði-
legs árs.
Keldnaholti, 3. janúar 1983.
Stefán Sch. Thorsteinsson.
Sigurgeir Porgeirsson.
Halldór Pálsson.
Búfræðikandidatar
Vinsamlega útfyllið spurningaeyðublöð vegna endurútgáfu á
búfræðikandidatatali og sendið þau undirrituðum.
Guðmundur Jónsson
Álfheimum 44
104 Reykjavík.
114 — FREYR