Trú - 01.06.1907, Qupperneq 6

30
TRÚ
hegnanda réttlætis, en hinuni megin við hann er Paradís
hinna hólpnu uppljómuð af Guðs ástarljósi. En hver get-
ur hjálpað oss yfir jressa torfæru inn á land hinnar eilífu
sælu? Enginn maður, að eins Jesús Kristur. Hann hefir
hjálpað oss með jrvi að liann fórnfærði sjálfum sér fyrir
vorar syndir, svo nú er oss ekki framar varnað inntöku
í Guðs dýrðarríki. »Eg er vegurinn«, segir Kristur, »eng-
inn keinur til föðursins nema fyrir mig.«
Sá syndari, sem vill fá fyrirgefningu syndanna og ei-
líft líf getur að eins á einn hátt öðlast það — með því
að koma til Jesú, eins og konan gerði á hans hérvistar-
dögum. Hún féll honum til lóta, og baðaði þá með tár-
um sínum. Með því að leita hjálpar aunarsstaðar eyðum
vér tímanum bara til ónýtis. Leiddu mig á þínum vegi!
Haltu mér við þína hönd! Pvo mig í þínu blóði, og
hreinsa mig af allri synd! Pannig verður syndarinn að
biðja. Lesari, hjá engum manni er sáluhjálp að fá, heldur
að eins hjá Jesú Kristi.
Pýtt.
Himinsöngurinn
Saga.
Frh.
»Já, það held eg« ,sagði hann, »farið þið bara gætilega
og ekki of langt«.
Svo eftir að móðirin liafði enn einu sinni ámint Sig-
ríði um verk sín, ýttu þau frá og reru burt.
Dagurinn var hinn æskilegasti. Háin á túnunum var
vel sprottin svo þau voru græn eins og á vordegi. Fjörð-
urinn lá spegilsléttur. Að eins fáeinar smábárur báru vott
um vind, sem var að hverfa. Pær nöldruðu við steinana
í fjörunni.
Par stóð Pórólfur litli og horfði lengi á eftir bát pabba