Ný vikutíðindi - 30.07.1965, Síða 6
6
Ní VIKUTÍÐINDI
KLUBBURINN
HLJÓMSVEIT
Karls Lillien-
| dalhs
söngkona:
HJÖBDlS GEIBSD.
leika og skemmta
Itaiski salurinn:
TBIÓ GBETTIS
BJÖENSSONAB
AAGE LOBANGE
leikur í hléum.
LÆKJARTEIG 2,
SlMI 35 3 55.
Skrýtlur.
Sigga: „Hvernig endaði
bókin?“
Vigga: „Sorglega. —
Stúlkan dó, og hann flutti
heim til konunnar."
—U—
Læknirinn brosti og sagði:
„Hún er dálítið taugaspennt,
eiginkonan yðar, en það er
ekkert hættulegt. Hún getur
þess vegna orðið hundrað
ára.“
„En ég?“ spurði eiginmað-
urinn.
—C—
Prófessorinn (á gangi með
vini sínum lækninum): „Eg
skil ekkert í því að ég er
allt í einu orðinn haltur.
Getur það verið sinadrátt-
ur?“
Læknirinn: „Góði prófess-
or. Sérðu ekki, að þú geng-
ur með annan fótinn niðri
í göturennunni."
—O—
Ungt kærustupar situr
saman í sófanum og hún seg
ir: „Hvað ertu að hugsa
um?“
Hann: „Sama og þú.“
Hún: „Gvöð — ég kalla á
hana mörnrnu!"
Mc*** {t-U-;c-»i-*c-tc-tc-tc-tc-íc-tc-*-*****+-*
ROÐULL
Hljómsveit
ÍELVARS BERG
söngvarar
;Ánna Vilhjálms |
og
Þór Nielsen
Nýir skemmtikraftar:
Ahul & Bob
Lafleur
*
\
¥
¥
¥
¥
* Borðpantanir í síma 15327*
* *
* Matur framreiddur frá *
£ klukkan 7. i
* ¥
*• *
K-H*-tHc+-*c-k*-*c-»c-»c-»c-»c-»t-tc*-*c-»c-Mc-»c-»c-»
Hún: „Af hverju ertu
núna aftur að hlæja?“
Hann: „O — það var
bara svolítið, sem mér datt
í hug.“
Hún: „Mér finnst bú ættir
ekki að hugsa svona mikið
um sjálfan þig.“
—C3—
Ekkjumaður nokkur hafði
grafið á legstein konu sinn-
ar þessi orð: LJÓS ÆVI
MINNAEt HEFUR SLOKKN
AÐ.
Litlu síðar kvæntist hann
aftur, og fjórða sunnudag
frá giftingunni stóð hann
með seinni konu sinni við
gröf fyrri konunnar.
Þegar seinni konan hafði
Iesið orðin á legsteininum,
sagði hún gremjulega: „Er
það satt?“
„Já,“ svaraði maðurinn,
„en ég er búinn að kveikja
á annarri eldspýtu!"
—O—
A KVENNFÉLAGSFUNDI
Konan (í ræðustólnum):
„Karlmenn eru hjartalausir,
andstyggilegir og eigingjarn
ir ruddar. Við krefjumst
Léttar gátur
1. Hvaða urð er öllum kær-
ust ?
2. Hvernig er hægt að
skrifa 89 með fjórum tölu-
stöfum?
3. Hvernig er hægt að
skrifa vatn með einum bók-
staf ?
4. Geturðu tekið einn af
nítján, svo að eftir verði
tuttugu?
5. Hversu mörg egg getur
hungraður maður etið á
fastandi maga?
6. Geturðu búið til brauð
úr k og x?
7. Geturðu tekið helming-
inn af tólf og látið sjö verða
eftir?
8. Hefurðu nokkum tíma
séð sviðakjamma með tveim-
ur augum?
9. Hvaða bókstaf þarf að
bæta við tuttugu, svo að úr
verði þrjátíu?
10. Hver verður útkoman,
þegar 2 pund og hálf-önnur
alin eru lögð saman?“
11. Hver smýgur gegnum
gluggarúðu án þess að
brjóta hana?
12. Hvað þarf margar skó-
fjaðrir í hest, sem er vel
járnaður?
13. Hver er sá hellir, sem
hefir hvíta gadda bæði úr
lofti og gólfi?
14. Hvað er það sem sumir
hafa en aðrir geta ekki án
verið var áður jurt, en er
nú duft og geymist í gulli,
silfri, komi, tré eða gleri eft
ir vild og efnum?
15- Hver gengur alltaf á
höfðinu?
16. Hvað er það sem er
fullt, þegar það er á hvolfi,
en tómt, þegar það er uppi
í loft?
17. 1 hvaða húsum er hvorki
tré, steinn, járn eða mold?
18. Hvað er það sem þú átt
en aðrir nota það meira en
þú sjálfur?
19. Hvers vegna eta hvítar
kindur meira en þær svörtu?
20. Á hvað getur sólin ald-
rei skinið?
21. Hvað gerir haninn, þeg-
ar hann stendur á einum
fæti?
22. Hvaða sjúkleiki er það,
sem hefur aldrei gert vart
við sig á nokkm landi?
23. Ekki tuggið, ekki soðið,
ekki kingt um góm, er þó
mörgum ýtum borið, yndis-
krás er tóm.
24. Hvernig skrifarðu gras
með aðeins einum bókstaf ?
25. Hvernig geturðu sannað
að kötturinn hafi sjö rófur?
(Svör annars staðar í blað
inu).
f
T
T
f
f
T
T
T
Ah /riS Æ. AlA.
Til skemmtunar
í sumarleyfínu
T
f
f
f
T
f
f
<*
þess að minnsta kosti að
mega teljast jafningar
þeirra!“
—O—
VANKANTAB.
— Finnst þér vont að
vera örfhentur?
— Nei, við höfum sjálf-
sagt öll okkar vankanta.
Hrærir þú ekki í kaffibollan-
um með hægri hendi?
— Jú, er nokkuð athuga-
vert við það?
— Ja — það nota sumir
teskeið til þess.
Átti von á
barni...
Konan var búin að taka
léttasóttina og læknir hafði
verið sóttur. Eftir skamma
dvöl uppi í svefnherberginu
kom hann niður og sneri sér
að eiginmanninum: „Eigið
þér flöskulykil?"
Þegar hann hafði fengið
bæði flöskulykil og tappatog
ara fór hann upp aftur.
Nokkrum mínútum seinna
kom hann aftur niður, og
bað um skrúfjám. Það stóð
ekki á þvi, og enn fór lækn-
irinn upp til sængurkonunn-
ar.
Ekki leið á löngu þar til
<* <* <* <* <* <* <* <* <* <* <* <*
Nóttí
Oliver Guðmundsson hef-
ur nýlega gefið út lag, vals,
eftir sjálfan sig við Ijóm-
andi gott ljóð eftir Ágústu
Jónsdóttur. Nefnist það:
„Nótt í París“, og tökum við
okkur það bessaleyfi (með
nokkmm réttindum þó) að
birta það hér:
Eg átti með þér eina nótt —
hún eflaust þér er gleymd.
í hjarta mínu hún mun þó
til hinztu stundar geymd.
Eg ennþá man hvert armleg
létt,
hann kom niður í þriðja
skiptið. Nú bað hann um
meitil og hamar.
„Guð í hæstum himnum,“
sagði eiginmaðurinn áhyggju
fullur. „Hvort er það dreng-
ur eða telpa?“
„Veit það ekki ennþá,“
sagði læknirinn. „Mér ætlar
ekki að takast að opna tösk-
una mína.“
•*♦ ♦*♦ ♦*♦ ♦*♦ ♦*♦ ♦*♦ ♦*♦ <•<* <•<* ♦*♦ ♦*♦ <• *♦*♦♦**♦* *♦* *♦* *♦* ******
París
hvert orð, hvert hjartaslag.
Þú gafst mér ást, sem þyrst
ég þáði
og þakka enn í dag.
/
Og ennþá þessi eina nótt
er ímynd lífsins mér.
Minn ástarbikar bergði’ e%
þá
til botns — í örmum þér "•
Og þótt ég hefði alla ævi
átt þig, vinur minn,
þá aldrei gaztu gefið meira
en gafstu í þetta sinn.