Sameiningin - 01.09.1910, Qupperneq 12

204
Og ekki aðeins hefir trú vor Mn kristna kaldizt við
og þróazt, keldr kefir kún á öllnm tímnm átt í sínnm
flokki menn, sem að andlegu atgjörvi stóðu alls ekki að
kaki mótstöðumönnum vorum, nema framar væri. Ekki
er því að neita, að ýmsir meðal gáfuðustu manna keims-
ins kafa lmeykslazt á kristinni trú; og kefir vantrúin
keldr ekki sparað að krósa sér af þeim. Hún kefir
talið sig eiga alla skynsemi, allar gáfur, en ánafnað
kristninni „allt merglaust og andlega visið.“ En þess-
um sleggjudómi vantrúarfinnar er líkt farið og krak-
spám liennar. Reyndin er öll önnur. Þeir, sem af-
dráttarlaust játa kristna trú, eru að öllum jafnaði engu
síðri að andlegu atgjörvi en liinir, sem á móti eru, og
afburðamenn að gáfum eru að minnsta kosti ekki færri
í flokki kristinna manna en utan kristninnar.
Ef kristin trú væri eins keimskuleg og óvirnr kenn-
ar láta í veðri vaka, þá kefði allir skynberandi og liugs-
andi menn klotið að forðast liana, kæðast að kenni, ann-
aðkvort opinberlega eða í kjörtum sínum. Þá liefði
kún klotið að verða útdauð, klegin út úr keiminum, fyrir
löngu. Því livað getr staðizt til lengdar, sem kemr al-
gjörlega í bága við alla mannlega skynsemi? Hér er
það einmitt, sem mótstöðumönnum vorum skjátlast;
kristin trú er ekki í ævarandi, óyfirstíganlegri mótsögn
við alla mannlega skynsemi. Skyn eða skilningr manns-
ins er aðeins verkfœri, aðeins augagler eða sjónauki, er
hann lítr gegnum á það, sem fyrir kann ber. Tr(ú kans
er augað; jafnvel hjá vantrúarmönnunum; því allir
menn hafa einhverskonar trú, þótt ekki sé nema á mátt
sinn og megin. „Ef því auga þitt er heilt, þá mun allr
líkami þinn vera í birtu; en sé auga þitt sjúkt, þá mun
allr líkami þinn vera ímyrkri; ef því ljósið, sem
í þér er, er mvrkr, hve mikið verðr þá mvrkr-
ið!“ (Matt. 6, 22. 23). Þegar maðrinn lítr svo á
kristin trúarbrögð og heilaga ritning með sjúka aug-
anu, hinni stórgölluðu, afvegaleiddu, trúarsannfœring
sinni, gegnum gler skynsemi sinnar, þá sér kann þax
tómar ofsjónir; honum finnst þar ekkert vera nema öfg-
ar einar og mótsagnir. En trúaðr maðr horfir á þessa