Sameiningin - 01.01.1912, Page 16

336
er sjálfr þolinmóðr. Hann var þolinmóðr við hina út-
völdu þjóð sína. Hann er líka þolinmóðr við oss. Sí og
æ er faðmr hans opinn, þótt mennirnir villist svo langt
burt, og isé svo seinir að snúa við. En vér erum óþolin-
móð. Þegar ekki gengr vel, þegar fáir eru með, áhug-
inn lítill, og starf vort her engan sýnilegan árangr, þá
liggr oss títt við að örvænta. „Þolinmœðin þrautir vinnr
allar“ ; svo hljóðar gamalt spakmæli. Sigrinn hlýtr að
koma, ef vér störfum með undirgefni, dugnaði og þolin-
mœði.
Já, það er margt, sem vert væri fyrir oss að hiðja
urn og óska eftir á þessu nýbyrjaða ári. Oss skortir
svo margt til að vera fullkomin eða einsog vér eigum
að vera. En í raun réttri geta eiginlega allar óskir
vorar falizt í þessarri einu ósk, — og víst er það nú heit
ósk mín: Að áskriftin yfir fordyri hjartna vorra á
þessu ári og öllum komandi timum sé engin önnur en
nafnið helga og dýrmæta, — nafnið Jesús, og allt, sem
það táknar fyrir oss.
Þá hlýtr nýja árið að verða í sannleika gott og
blessað nýtt ár. — Þá hlýtr og starf vort allt liið kristi-
lega að verða guði til dýrðar, en mönnunum til bless-
unar.
í fyrra haust var norska innleidd 1 menntastofnunum þeim
í Minneapolis, sem high schools nefnast, og um sama leyti á því
byrjaS, aS fá það tungumál viSrkennt sem námsgrein i hinum
almennu skólum ríkisins; og hefir hreyfing sú, sem þessu hefir
hrrundiS á staS, brei'ðzt út stórum síðan. Á kennaraþingi
Minnesota-ríkis nií fyrir skemmstu var frá því skýrt, að í ‘há-
skólum’ þeim i þvi ríki, sem tilsögn veita í því tungumáli, sé sú
námsgrein frábærlega vinsæl. í fjölda lægri alþýSuskóla —■
common skólanna — er norska kennd, — þannig t. d. í einum
tuttugu slíkum ibarnaskólum í Polk County einu.
Af þessum tíðindum, sem hér eru höfS eftir áreiðanlegum
blööum í Minnesota, ættum vér íslendingar bæði syðra og nyrSra
hér í álfu eitthvaö aS geta lært. Líka vér eigum þess kost undir
vernd samskonar l'aga viða að hlynna til stórra muna að íslenzku
i alþýðuskólunum, ef oss er þaS nokkurt áhugamál. En viðhald
íslenzku hér í vestrbyggðum er ekki aðeins fyrir fólk vort þjóð-