Sameiningin - 01.08.1912, Blaðsíða 21

i8i
vætti fyrir sakir Jesú Krists. Honum þakka þeir kraft þann, er
þeir hafa til aS gjöra kraftaverk. 1 hans nafni skíra þeir menn
til endrnýungar lífsins. f hans hendr felr Stefán píslarvottr anda
sinn í dauSanum, einsog Kristr fól guöi föSur anda sinn á krossin-
um. Postulunum er Jesús sannr guö, sonr guSs í sama skilningi
einsog guðspjöllin skýra frá.
Bréf Páls postula eru rituð um tuttugu árum eftir dauöa Krists..
Harnack, sem talinn er mestr frceöimaör um frumritin kristnu, segír
safnaSa-bréfin níu engum vafa undirorpin. Þessaloníku-bréfin telr
hann rituö á árunum 48 og 49 e. Kr., en hin öll á árunum 52—59
e. Kr.i) Zahn telr þau til áranna 53—63.
Nú er þaS alkunnugt, aö Páll postuli dregr ekki dul á guSdóm
Krists í ritum sínum, sem skoSa má sem kennslubœkr ætlaöar söfn-
uðunum til óyggjandi leiðbeiningar í sönnum kristindómi. Ávallt
talar Páll um Krist sem frelsara.eöa endrlausnara, sem gaf líf sitt
einsog lausnargjald fyrir syndir mannanna, genginn er meS upp-
risunni inn-í dýrS guSs föSur og kemr þaöan aftr viS endi veraldar
til aö stofna allsherjar ríki guSs. Hann er aS dómi Páls sannr
maör, fœddr og dáinn og heldr jafnvel enn í dýrSinni manndómin-
um, sem hann hafSi tekiS sér. En hann er ekki einungis maSrj: Á
undan. og ofar manndómi hans er guSdómr hans. Frá eilífS var
hann guS, en gjöröist maSr, svo hann friSþægSi mennina viS guS.
Of langt mál yrSi aö tilfœra þó ekki væri nema helztu staSina
úr ritum Páls, er tvímælalaust vitna um fortilveru og eilífan guö-
dóm Jesú. Skal þvi aSeins bent til nokkurra ummæla hans neöan-
mais, og getr lesarinn sjálfr flett upp stöSunum i nýja testamentx
sínu.2 )
Enn hefir hér ekki verið rninnzt á kenning Jóhannesar postula.
Af ásettu ráSi var þaö gjört hér aS framan aS skírskota ekki til
Jóhannesar guSspjalls, svo þeir, sem draga vilja ritvissu þess í efa,
ekki gæti fett fingr út-í þaS, er rœSa var um vitnisburS guöspjall-
anna. Hér skal nú sagt, aS sízt hefi eg þó nokkurn vafa um áreiö-
anleik þess guöspjalls og þori óhræddr aö bera þaö fyrir mig sem
óhrekjandi og guöinnblásinn vitnisburS um persónu frelsarans. Og
þegar tillit er tekiS til þess og hinna annarra rita Jóhannesar i nýja
testamentinu, verSr kenningunni um guödóm Jesú ekki hnekkt. Jó-
hannes sýnir ljósar en aSrir höfundar fortilveru frelsarans; hann
kenndi svö skýrt, aö Jesús hafi veriS frá eilifS og veröi til eilíföar.
Allir kannast viS upphafs-orö Jóhannesar guöspjalls: ,,I upphafi
var OrSiS, og OrSiS var hjá guSi, og OrSiS var guö. Allir
1) Harnack: Die Chron. der Alt. Christ. Litt.
2) Rómv. i, 3-4; R. viii, 32; R. viii, 3; 2. Kor. viii, 9; 2. Kor.
iv, 4; Kol. i, 15; 1. Kor. i, 24; Kól. i, 15-17; 1. Kor. viii, 6; Filipp.
ii, 5-7; 2. Kor. v, 19; Kól. ii, 9; Róm. ix, 5; 2. Kor. v. 18-19; Róm.
iii, 22, 24, 25; Ef. ii, 18; Róm. v, i; Kól. ii, 17.