Prentarinn - 01.01.1970, Blaðsíða 8

Nokkur minningarorð
Það setti marga hljóða þegar það barst urn bæinn,
að Kári Sigurjónsson prentari hefði verið fluttur
fárveikur á sjúkrahús að kvöldi sunnudagsins 12.
apríl s.l. Enda fór það svo, að hann átti ekki aftur-
kvæmt og kvaddi þennan heim á miðvikudagsmorg-
un, 15. apríl, á sjúkraliúsi í Reykjavík. — Ekki flaug
það í huga nrinn er ég mætti Kára tveim dögum
áður en hann veiktist, hressum og kátum, að það
yrði okkar síðasti fundur.
Kári Sigurjónsson var fæddur 20. ágúst 1916 á
Patreksfirði, en flutti ungur með foreldrum sínunr
til Akureyrar og átti þar heima eftir það. Hann ólst
upp við fremur kröpp kjör eins og títt var í þá daga
og fór snenrma að reyna að bjarga sér. Hóf hann
fyrst störf hjá Mjólkursanrlagi KEA skömmu eftir
fermingu, en hóf síðan prentnám i Prentverki Odds
Björnssonar 1. september 1933 og lauk þar nánri 1.
nrarz 1938. Vann þar siðan til 27. nrarz 1943, en fór
þá í Prentsnriðju Björns Jónssonar, þar sem hann
var nreðeigandi um tínra, en leið hans lá aftur í
P.O.B. og 30. marz 1962 hóf hann aftur störf í þeirri
prentsnriðju, þar sem hann lærði, og þar lauk hann
sínunr síðasta vinnudegi.
Kári tók í fjöldamörg ár mikinn þátt í félagsnrál-
unr, þó hann nú hin síðari ár drægi sig í hlé af
heilsufarsástæðum. Hann var formaður íþróttafé-
lagsins Þór á Akureyri, í stjórn Í.B.A., fornr. Karla-
kórs Akureyrar, fornraður Ferðafélags Akureyrar og
um langa lrríð var hann forsvarsnraður Akureyrar-
prentara.
Eg kvnntist Kára fyrst er ég hóf prentnánr, og við
strákarnir vorum að nræta á fundum hjá þeim eldri,
þar var Kári í forsvari, og stjórnaði yfirleitt fundun-
unr. Arið 1962 urðum við Kári svo vinnufélagar er
hann hóf störf í P.O.B. og kynntumst við jrá betur,
er leiðir okkar lágu sanran dag hvern á vinnustað. —
Kári var nrikill baráttunraður og lét sér mjög annt
um allt er snerti kjör prentara, enda urðunt við sem
yngri vorunr nratgs vísari af Kára um kjarabaráttu
prentara á íslandi og bætt vinnuskilyrði og enginn
var fróðari unr samninga og allt er að þeim laut en
hann. Þá barðist Kári í möig ár fyrir því, að orlofs-
heinrili fyrir prentara yrði reist á Norðurlandi eins
og í Miðdal, og varð sá draumur að veruleika er
H.Í.P. keypti eitt af húsunr þeinr sem reist var að
Illugastöðunr í Fnjóskadal og var Kári fulltrúi H.Í.P.
hér nvrðra í sambandi við byggingu hússins, og sá
unr undirbúning að búnaði allra lrúsanna, ásanrt
fleirum, fyrir Alþýðusamband Norðurlands. Ég ntan,
að Kári var sérstaklega ánægður jregar Jressiurr á-
fanga lauk.
Kári var góður vinnufélagi, og svo einstaklega
reglusamur og stundvís, að ég man ekki eftir, Jrau
ár sem við unnuirr saman, að hann kænri nokkurn
tínra mínútu of seint til vinnu. Hann var líka á
móti allri óreglusemi og kæruleysi r sambandi við
vinnuna, og sagði það oft að fyrsta skilyrði, Jregar
verið væri að berjast fyrir kjarabótunr væri það, að
nreðlinrir H.Í.P. stæðu við sínar skuldbindingar.
Kári r ar alla sína ævi regluntaður, og neytti hvorki
tóbaks né áfengis, og var algjörlega á móti áfengis-
neyzlu, ef hún gekk út yfir vinnu manna.
Eins og áður segir var Kári mikill félagsmála-
nraður, enda maður sem mátti treysta, ef hann tók
eitthvað að sér. Enda neitaði hann oft að taka að
sér störf ef hann sá franr á, að hann gæti ekki, tím-
ans vegna, unnið þau af Jreirri reglusenri og dugnaði
sem honunr var eiginlegt.
Kvæntur var Kári Maríu Láru Halldórsdóttur og
eignuðust þau tvær dætur.
Akureyrarprentarar og aðrir prentarar, sem þekktu
Kára, kveðja hann nú. Hann varð ekki ganrall nrað-
ur, en hann notaði þann tínra senr honum var gef-
inn vel. Hann var einn af baráttunrönnum íslenzkra
prentara, þó ekki léti hann mikið yfir sér.
Far vel, Kári. Hittunrst heilir síðar.
Sv. O.
6
PRENTARINN