Prentarinn - 01.01.1971, Síða 13

Eftir að Alþýðublaðið hóf útkomu á ný i Prent-
smiðju Hallgrims Benediktssonar studdi það mál-
stað prentaranna og flutti fregnir af gangi mála.
— Við skilning á minningum þessarra daga varð
mér síðar ljóst að þá var mikið fjör í andlegu lífi
og starfi verkalýðsstéttarinnar. Stutt var frá stofn-
un Alþýðuflokksins og Framsóknarflokksins; hug-
sjónagrundvöllurinn var hinn sami; að stofnun
flokkanna var unnið af sömu mönnum, sem voru
driffjöðrin í þeim félagsmálahreyfingum, sem að
baki flokkanna stóðu. Þessir menn sáu þá nauðsyn
þess að byggja upp þjóðfélag vinnustéttanna á ís-
landi, þegar kúguninni létti, og frelsið var fengið
frá Dönum á meginsviðum. En samvinnuhreyfing
og verkalýðshreyfing höfðu, sem vitað er, báðar
starfað frá því fyrir aldamót.
Jú, það var mikil gróska í félagslífi verkalýðsstétt-
arinnar á þessum árum og auðvitað hrifust ungir
mcnn af þeim anda.
Ég hef stundum verið að hugsa um það, hvcrsu
nálægir við vorum upphafinu. Sjö af tólf stofnend-
um Prentarafélagsins unnu í Gutenberg, þegar ég
kom þar; við kynntumst því daglega flestum þeirra,
sem stigu fyrstu sporin á félagsbrautinni. Þá var
þetta ekki saga, heldur nútíð með lifandi frásögn
af reynslu. Hvað mundi stofnendum HÍP, sem
þckktu Prentarafélagið gamla og þá menn, sem þar
störfuðu ásamt þeim, hafa fundizt? Ekki var það
gömul saga, aðeins 10 ár, — forlcikur með stuttu
hléi.
— En þetta var nú útúrdúr, Haukur minn. Það
sem ég vildi segja er það, að mér er til efs að nokk-
ur vinnustaður í landinu hafi á þessum dögum bet-
ur endurspeglað eldmóð og pólitískar hræringar
tímans en prentsmiðjan Gutenberg. Þar var Alþýöu-
blaðið prentað og átti þar sitt annað höfuðsetur og
marga velvildarmenn. Þar unnu eins og ég sagði
margir af stofnendunum og einnig starfsömustu for-
ustumönnum Prentarafélagsins. Það má segja að f
Gutenberg þeirra daga fór um sali gustur af veðrum
róttækni og framfara. Þar urðu oft drjúgar snerrur
og mikið hreinviðri á eftir.
Samoingar
rlí jircn tsm ið j u rekcii (Lnr
álruiulaðlr iil'tur.
Á fundi, sem lialdinn var í
Stjórnnrráðinu kl. .y'/osíðdegis
l gtnr, þar sem aðiljar áttu að
taka afslöðu gagnvart mála-
miðlunarti'.lögum frá atvinnumála-
ráóherra, í umboði iikisstjórnar-
innar, Jýsti formaður Fólags isl.
prentsmiðjueigenda yfir því, að
jieir vildu ekki eiga tal við stjórn
I’rentaráfé'agsins fyrr en rekuir
hefðu verið úr íélaginu þeir'
Tómas Albertsson, Guðm. J.
Guðmundsson og Hallbjörn Hall-
dóisson, og gengu síðan af
furdi þrátt lyrir það, þótt ráð-
herra- æskti þess, að þeir biðu
og hlýddu á svör prentaraté-
lagsstjórnarinnar.
Tildrög til þessarar ráðabreytni
prentmiiðjurekendanna eru þau,
að j eir Tómas og Guðmundur
hala leigt prentsmiðju og gengið
að kröíum prentara og gert samn-
ing við félag þeirra. Siíkt hið
sama ht-fir og Agúst Sigurðs^on
preiitsm. eigandi gert. En sökin(!)
við Hallbjörn er sú, að hann er
nú ritstjóri Alþýðublaðsins.
Traust. Á fundi J'leykjavíkur-
urdeildar Hins Islenska prentara-
félags í gær var samþykt með
samhljóða atkviuðum að lýsa
fullu tráusti á stjórn lélagsins I
samningsmálinu.
Uiu tiayinn og veginn.
Elnlilimál. L t af kröfu pront-
smiðjurekendanna um 2ð vísa úr
prentaralélaginu þrem .tilteknum
um mönnum var samþykt á
fundi I Reykjavikurdeild II. í. P.
í gær ályktun þess efnis, nð það
væri einkamál deildnrinnar, hvort
það skyldi gert, og myndi hún
athuga það eltir að samningar
helðu verið undirskrifaðir.
PRENTARINN
11