Nýi tíminn - 09.11.1961, Side 2
Vikan 22. til 28. október
fylgja kviði,
og raular.
hvað sem tautar
Jcnas; Jónasson hefur eflaust
talað áf: eigin reynslu þegar
hann ‘komst svo að orði á
sunnudagskvöldið, í byrjun
þáttariíis-Hratt flýgur stund, að
það viprí meiri vandi en marg-
an grunaði, að setja saman
ikemmtíþátt.
Mér'-'tánnst þessi þáttur að
ýmsu leyti illa heppnaður og
hafði ég sáralítið gaman að. En
þess her að gæta, að hver kyn-
álóð hefúr sinn smekk á gam-
ánseml,” sem og flest annað.
í>að sem mér þykir engin fyndni
getur unga fólkinu þótt ágætt
óg óborganleg fyndni. En þó
ýildi ég ekki að svo stöddu
gefa Jónasi þennan alveg upp
á bátinn, því hann er nokkurn
ýeginn laus við óðagot Svavars
(jíests ogf yfirlæti Sveins Ás-
geirssonar.
1».
mur
• i*i ».e_
Nokkra brandara var að vísu
hægt að finna í upplestri Ævars
Kvarans, en spákonuþátturinn
var fyrir neðan allar hellur þó
hugmyndin væri í sjálfu sér
ékki afleit. Það skildist nefni-
tega mjög lítið af því sem ves-
alings spákonan hafði að segja.
Ömar Ragnarsson, hann er nátt-
drlega góður fyrir unga fóikið,
-f- en okkur hina, ja, það er
þezt -að tala sem minnst um
það.
• : Það-er annars mjög vafasam-
úr greiði við þá, sem sitja við
tækin sín og hlusta að hafa á-
heyrendúr með í útvarpssal. Ef
þetta fólk heldur að það sjái
éða heyri eitthvað i’yndið, rek-
Úr það upp hlátur, eða gefur
frá sér einhver annarleg hljóð,
én þetta verður til þess að
Rlustandinn hjá viðtækinu
þiissir - af , rúsínunni, raunveru-
legri eða ímyndaðri, og- hefur
^annski ekki hugmynd um
fiversvégna fólkið í útvarpssaln-
|im fór.-oð gefa: frá sér, hljóð.
i Á ;.mánudagekvö 1 dið talaði
9’hcroJf ..Smith um' daginn og
peginn . og talaði ;-sig- umsvifa-
laust í æsing, út af einhverj,um
jamtökupa gegn leynivínsölum.
í?t fi'i'v. bví komst hann tnn á
feð ræða um áfengisneyzl.u þj.óð-
txrinnar, og rann þá af honum
möðuFÍnn. Hann var að vísu á
fnóti slíkri neyzlu, cn þó ekkt
jneira en svo að manni fannst
íem þar ætti við ein Ijóðlína
feftir Stephan G., ef henni væri
jnúið, vjð og hún látin hljóða
$vo: í hverri ásökun afsökun
var.
: Og' nóg um það.
Afmœlishóf-
aidBbxslr 'li: go no
niðiel 13'
afmælisbarninu hafi verið slík
að hún ein hafi nægt til þess
að lyfta ræðumanni örlítið upp
yfir hversdagsleikann.
Þá voru lesin ljóð eftir Krist-
mann, sum þeirx-a virtust mér
vera snotur og áheyrileg, og
auk þess ein smásaga, ágætlega
sögð og líklega sálfræðilega rétt
hugsuð, sem sé, að þegar heppn-
in og hamingjan eru okkur hlið-
hollar, skýtur venjulega upp í
huga okkar einhverjum grun
um að óheppnin og ógæfan
kunni að leynast á næsta leiti.
Að lokum.las svo afmælis-
barnið sjálft upp bráðskemmti-
legan kafla úr síðasta bindi
ævisögu sinnar, og endaði þetta
ufmælishóf því miklu betur, en
á horíðist í fyrstu.
Á þriðjudagskvöldið byrjaði
nýtt' '.vframhaldsleikrit. Hulin
augu minnir mig það heiti. í
kynrtingu vikunnar var sagt að
það ætti að vera hrollvekjandi
með köflum. Þul'fum við nú
endilega að fá slíkt efni inn í
útvarpið einu sinni enn?
Ekki prentaÓ
með Hó/a-
prenti
Á ’miðvikúdags- og fimmtu-
dagskvöld voru umræður um
vantraust það á ríkisstjórnina,
er Framsókn hafði fram boi'ið
á Alþingi.
Ef að ég á að segja eins og
er, finnst mér það alltaf
skemmtileg tilbreyting þegar
hin hefðbundna dagskrá út-
varpsins er lögð til hliðar og
stjórnmálamönnunum hleypt að
hljóðriemanum. En svo þegar
þeir- hafa talað þar tvö kvöld
samfleytt, fer ■ mattni aftur að
langa til kjötkatlanna í Egypta-
landi. Svong_ e£ maðuiy orðinn
vel taminrr:óg-fiáður vánanum.
Áður fyrr báru íslendi,ngar
. -svo mikla virðingu fyrir pförTt-
uðu .-máli, að. þeir ef.uðust ekk.i
'um/arj" alít serp stæði 'á prenti
væri. "h,ei.Iagur Sannleikur, sam-
.an.bexy oi'ðtakið: Þetta er ekki
prentað ’jiicií Hóiap.renti og
þýddi’ 7‘einíaldiega:, Þetta er
■haúgálýgi.' ’
Nú’erú menn lön’gu hættir að
trúa því áð al’lt’ .prent _sé sann-
leikúíó En löngu eftir að nienn
hættú að trúa c-skeikuUeik
prentaðs máls, irúðu 'menn því
að tölúr •væru óskeikular. Að
láta ‘tölúrnar tála' var í raun-
inni sama og segja sannleikann
allan og óflekkaðan.
Eh nú éru'ménn einnig hættir
að trúá þvx áð’ tölurnar segi
sannfeikánn.
En" þótt alþingismenn viti.
eða æltu að minnsta kosti að
vita, áð 'fólkið er hætt'að Wm
lyktun af þeim. Svo nefnir
hann enn aðrar tölur, og hinn
fyrri ræðumaður kemur enn í
pontuna og lýsir tölur hins
rangai’, eða villandi, og þannig
gæti þetta haldið áfram til ei-
lífðarnóns, ef útvax-pið væri ekki
svo miskunnsamt, að létta. af
•oki orðræðnanna eftir tvö
kvcld.
ÞjóSin og
viSreisnin
En í stuttu máli, má draga
eftirfarandi ályktanir af orð-
ræðunum á Alþingi:
Alþýðubandalagið tekur ein-
dregna afstöðu gegn hugsan-
legri aðild Islands að Efna-
hagsbandalagi Evi'ópu og telur
sem fyrr, eina ráðið til að koma
núverandi stjórn frá að vinstri
menn í landinu standi saman
í baráttunni gegn henni og
taki stjórn landsins í hendur
vinslri flokkanna, að núverandi
stjórn fallinni.
Framsókn er í einhverskonar
beyglum, tvístígandi í afstöð-
unni til Efnahagsbandalagsins,
er hætt að minnast á vinsti'i
samvinnu, en hamrar í þess
stað á gamla slagorðinu, sem
mest var notað á árunum urn
og eftir 1959: Eflið Framsókn-
arflokkinn, það er eina ráðið
til að koma stjórninni á kné.
Það setur að manni hálfgerð-
an hroll, þegar þetta gamla
slagoi’ð er komið á kreik á ný
en það var einmitt allsráðandi
áróðursyrði á þeim árum, er
flokkurinn viðraði sig hvað
innilegast upp við íhaldið.
Stjórnarliðið virðist aldrei
hafa verið forhei'tari en nú, og
eru Alþýðuflokksmennirnir þó
miklu viðskotaverri, og auð-
heyrt, að nú á að láta kné
Og forsætisráðherranum verð-
ur ekki meira hvei'ft.við van-
traust Framsóknarmann-a en svo
að hann klappar þeim á koll-
inn og segir, séu orð hans færð
til venjulegs máls:
Þið eruð nú í ráuninni allra
beztu strákar.
Svo bíðum við 'Óg sjáum
hvað setur, hvort viðreisnin
kemur þjcðinni fyrir kattarnef,
eða hvoi-t þjóðinni 101:61— að
kcma viðreisninni fyrir kattar-
nef.
af
helrykinu
Á föstudagskvöldið kom þátt-
urinn Efst á baugi. Þetta er
einskonar fi'éttaþáttur á. vest-
í'æna vísu, og það eru frekar
leiðinlegir menn sem um hann
fjalla, en þó ekki óþolandi.
Hins vegar eru tónaskrækirnir
sem koma inn á milli atriða
með öllu óþolandi og erfitt að
skilja, hvaða hlutverki þeir
eiga að gegna.
Aðalviðfangsefni þáttarins að
þessu sinni voru vangaveltur
út af kjarnorkusprengingum
Rússa og, (í.■ sýálfp sér .ekkert
tiltökumál. Það er ekkei’t und-
arlegt, þót.t ves.trænir. .menn/láti
í ljós ugg.pg ,gremju.,y£ir .þessu
háttexni Rú.ssanna. Hitt* er öllu
furðulegra,- að í gegnum ótt-
ann og gremjuna er engu lík-
ara en að glytti í einskonar
djöfullega meinfýsna gleði yfir
því að nú hafi andskotans
Rússarnir orðið sér til 'slíkrar
skammar, að þeir eigi sér engr-
ar viðreisnar von héðan í frá,
og maður hefur það á tilfinn-
ingunni að raunverulegt eða
ímyndað geislavirkt ryk, að
austan muni á næstunni reyn-
ast nytsamlegt til að breiða yf-
ir ýmsar misfellur vestan-
manna, jafnvel að reynt muni
að hylja með því misheppnaða
viðreisn vesællar ríkigstjórnar
úti á Islandi.
Þetta sama kvöld las séra
Sigurður í Holti upp frumort
ljóð. Þetta hafa eflaust verið
góð' kvæði, en ekki þori ég að
ábyrgjast-höfundi að þau verði
langlífari í landinu en Sorda-
vala. Það er svo með Sigurð
Einarsson, og ýmsa aðra, er
hafa verið róttækir á yngri ár-
um en gerzt íhaldssamir með
árunurn, að það er því líkast
sem alltaf sé einhver aumur
blettur í sálinni. Og kvæði Sig-
urðar bera slíku oft mjög
glöggt vitni.
Ég heyrði ekki nema nokkuð
af leikriti laugardagskvöldsins,
en ég hugsa að það hafi verið
athyglisvert, enda ætti nafn
þýðandans, Halldórs Stefáns-
sonar, að vera nokkur trygging
fyrir því að svo hafi verið.
Skúli Guðjónsson.
Leynilögreglumenn í’rá Scot-
larnl Yard í London lcita um
þessar nrundir að whislty-
farrni, sem sérstaklega var
ætlaöur Kennedy Bandaríkja-
forscta. Whiskyið hafði verið
sett á t'löskur, sérstaklcga
merktar forsetanum. En svo
óheppilega vildi til að vöru-
bíl, sem flutti whiskyið frá
verksmiðjunni, var stolið og
whiskyfarminum með. Hef-
ur Kennedy síðan verið þurr-
brjósta.
Gamail nczisti
herrahjá
Adenauer
BONN 2/11 — Franska frétta-
stofan AFP skýrir frá því að
á íundi þingflokks Kristilegra
demókrata í dag hafi verið
samþykkt að Gerhard Schröd-
er innanríkisráðherra taki við
utanríkisráðherraembættinu í
nýrri ríkisstjórn sem Aden-
auer myndar í V-Þýzkalandi.
Schröder var á yngri árum
nazisti og félagi í SA-sveit-
unum, áhlaupasveitum naz-
istaflokksins.
Kristilegir demókratar sam-
þykktu nýjan samning um
stjórnarsamvinnu við Frjálsa
demókrata. Fundi Frjálsra
demókrata var ekki lokið þeg-
ar síðast fréttist, en talsmað-
ur þingflokksins sagði að
telja mætti víst að samning-
urinn yrði samþykktur.
10 for vm
: Síðar um kvöldið var svo
|Cristmann Guðmundsson kynnt-
• þr hlustendum í tilefni af se?c-
tugsafmæli háhs.
: Sigurður Einarsson fliitti er-
jndi um afmælisbarnið, og var
énhver annarlegur lyftingur í
honum öllum, einna líkast því
áð hanp hefði verið við skál.
Þó verður hitt að teljast senni-
légra, að aðdáun ræðumanns á
%
/’ ■ /4 •• *
— NÝI
j. li » Vi
TlMINN —
V: í-1 isJnisvo
Fimmtudagur
tölúffí, eru' ’.þéir svo." gamáJ.dn/'s
í _ .buíioannn. 4- -
að enn nola þeir aðalleea 1 J-
ur að vopni í pólitískum skylm-
ingum sínufti. * Gang'úVi rni;: er
venjulega sá, að fyrst kcmur
einn og les upp nokkrár tölúr
og dregur ákveðnar ályktanir af
þeim.
Svo kermir a’-mnr rg cevir
eitt af tvennu, eða þá. hvort-
tveggja, spgir að tölurnar hjá
hinum fyrri t séu rarígar ,eða þá
að" Tiann dregur þveröfvga
nóvember 1961
Áður en Gínea losnaði undan nýlendustjórn Frakka
var Iandiö frumstætt og þjóðinni hafði verið haldið
gcfin út í landinu. ,,FreIsi“ hét fyrsta blaðið, sem gef-
a-
Gínsa á þróunarbraut —
á lágú mennTngarstigi. T.d. vórú engin blöð
ið var út eftir að Iandið fékk sjálfstæði. Á myndinni sjást áhugasamir prentarar lesa próförk af því.
a