Nýi tíminn - 30.05.1963, Blaðsíða 11

Fjmmtudagur 30. maí 1963
NÝI TlMINN
SlÐA J J
Bágt eiga þeir...
Þetta hefði getað
gerzt í fyrra
Framhald aí 7. siðu.
og leitaði leyfis ráðuneytis-
ins til þess að fá reglugerðar-
breytingu er heimilaði þeim
þessar veiðar inn að gömlu
fjögurra mílna mörkunum.
Öll svör sem þeir fengu,
hnigu í þá átt að slíkt leyfi
væri eðlilegt, en því miður,
það var ár eftir af brezka
samningnum.
Og við það sat.
Landhelgisgæzlan var önn-
um kafin viku eftir viku að
færa að landi íslenzka vélbáta,
sem freistazt höfðu til að fara
inji á grynnra vatn en góðu
hófi þótti gegna. Skipstjórar
. bátanna voru svo dæmdir í
sektir og fangelsi, þótt verkn-
að þeirra teldu flestir eðlilegt
að leyfa. — Þeir voru fórnar-
lömb leynisamningsins við
Breta.
2. leyniákvæði
Brezkir þjófar frið-
helgir fyrir skotum
gæzluskipanna
I ÖÐRU LAGI verður ekki
anmað séð, en að það sé eitt
áf ákvæðum leynisamningsins,
að óheimilt skuli íslenzku
landhelgisgæzlunni að skjóta
föstu skoti að brezkum tog-
ara, hvemig sem hann hagar
sér, og skuli skotbann þetta
■ taka jafnt til viðvörunar-
skota fyrir stafn í sjóinn sem
og til skota á skipið eða bún-
að þess.
Landhelgisgæzlan beitti oft
föstum skotum til viðvörunar
og eir.mig á skipin sjálf, ef
með þurfti til að koma lögum
fram gagnvart framferði land-
helgisbrjóta. Eftir samninginn
bregður svo við, að föstu skoti
er aldrei hleypt af í átt að
brezkum veiðiþjóf, og gildir
einu hvernig hann hagar sér.
Hann er heldur látinn sleppa
undan en að hann sé þannig
yfirbugaður.
3. leyniákvæði
Brezka flotanum falin
htutdeild í gæzlu ís-
lenzku landhelginnar.
I ÞRIÐJA LAGI er fullljóst
að leynisamningurinn hefur
að geyma ákvæði um það að
Bretar og Islendingar gæti
sameiginlega íslenzku land-
helginnar gagnvart togurum
hennar hátignar.
Aldrei síðan samningurinn
var gerður hefur landhelgis-
gæzlan á eigin spýtur tekið
brezkan togara, að minnsta
kosti á skipstjóri hans ævin-
lega kost á að kalla herskip
Breta á vettvang áður en
haldið er til íslenzkrar hafnar.
Landhelgiskontórinn íslenzki
: virðist meira að segja að
hálfu aðsetur brezka flotans.
Þannig sátu þeir sinn hvom
megin forstjóraskrifborðsins
þar, Hunt skipherra á Palliser
og Pétur Sigurðsson forstjóri
íslenzku landhelgisgæzlunnar,
þegar skeyti kom frá Óðni um
að togarinn Milwood væri að
ólöglegum veiðum í landhelgi
en þverskallaðist við að hlýða
stöðvunarmerkjum varðskips-
ins.
Þaðan lagði Hunt skipherra
svo í frægðarför sína til að
skjóta þjófnum undan.
I koinandi kosning-
um þurfa Islendingar
að vernda sig gegn
fleiri slikum „stórsigr-
um“
„Stórsigurinn í landhelgis-
málinu“ eins og íhaldið og
kratarnir kalla svikasamning
sinn við erkifjendur okkar í
veiðiþjófnaði, er því byggður
á:
1. Veiðirétti Breta innan ís-
lenzkrar landhelgi.
2. Loforði íslenzkra stjórnar-
valda um að færa aldrei
framar út landhelgina
nema með samþykki Breta.
3. Engri hagnýtingu landhelg-
innar til togveiða af hálfu
Islendinga umfram það sem
Bretar hafa.
4. Friðhelgi brezkra veiði-
þjófa fyrir föstum skotum
landhelgisgæzlunnar.
5. Sameiginlegri vörzlu brezka
flotans og íslenzku land-
helgisgæzlunnar hér við
land, að því er brezka veiði-
þjófa varðar.
Þeir sem stæra sig af slík-
um samningi sem stórsigri,
hafa sannarlega ekki af miklu
að státa.
En það væri þjóðinni dýrt
ef sömu aðilum yrði gefinn
kostur á að vinna marga
slíka „stórsigra", dýrara en
íslenzk þjóð hefur efni á.
Þess vegna ber þjóðinini að
taka landstjórnarumboðið af
núverandi stjórnarflokkum í
kosningunum 9. júní.
Karl Guðjónsson.
Milwoodmálið
Framhald af 1. síðu.
lega hafa það í för með sér
að málið verður ekki tekið
fyrir eða a.m.k. ekki felldur
dómur í því fyrr en eftir
kosningar.
Framhaíd af 1. siðu.
hún meti ekki Alþýðubandalagið
nógsamlega, stefnu þess og for-
ingja . . . Hættan mikla sem
blasir við mannkyninu stafar
cinmitt af rússnesku útibúunum
víðs vegar um heim. Þau cru öll
eins og Alþýðubandalagið hér,
föðurlandsást þeirra er fyrir
austan járntjald og cilifðarvon
þeirra bundin við tilhlökkun þess
að Rússar verði fyrri til að
skjóta".
Það er vert að ítreka: Þetta
er málgagn utanríkisráðherrans
að ræða um skýrslu þá sem dr.
Ágúst Valfells hefur samið með
aðstoð færustu sérfræðinga um
STAÐREYNDIR EINAR handa
ríkisstjórninni. Aðrar athuga-
semdir getur hver lesandi látið
í té.
1 athugun Ágústs Valfells á
því sem hefði getað gerzt 24.
október í fyrra vegna framferðis
Bandaríkjanna á Karíbahafi er
Emil og verka-
mannabústaðirnir
öll kosningaskrif Alþýðu-
blaðsins fjalla um atburði sem
gerðust fyrir 5—7 árum í tíð
vinstristjómarinnar — þeirrar
voðalegu ríkisstjórnar sem Guð-
mundur 1. Guðmundsson og Gylfi
Þ. Gíslason tóku þátt í! Hefur
naumast sézt önnur eins sjálfs-
hirting á prenti, og má það
furðulegt heita að ráðherrarnir
skuli þannig enn neyðast til að
játa syndir sínar fyrir íhaldinu.
I þessum sjálfspyndingarskrif-
um skákar Alþýðublaðið í því
skjólinu að menn hafi gleymt
atburðum sem gerðust fyrir
meira en hálfum áratug. Þannig
hamaot blaðið gegn vinstristjóm-
ir.ni í gær fyrir þá ósvinnu að
hún hafi komið í veg fyrir kaup-
hækkun haustið 1956.
Eíáðmýridi um það mál var
sú að haustið 1853 stóð til veru-
lag hækkun á landbúnaðarvörum.
Ríkisctjómiri tók þá upp samn-
ir.ga um það að faílið yrðti frá
verðbækkunlnni gegn því að af-
salað yrði sambærilegri kaup-
uppbót. Samningurinn um þetta
atriði tókust við verkaiýðssam-
tökin.vegna þccs að augljist var
að hækkunin á landbúnaðarvör-
um he'fði ctið upp kauphækk-
uniua samstundis. Þetta var
þannig aðgerð til að halda verð-
bólgunni í skefjun, án þess að
í þcim fælust nýjar þyrðar á
almenning.
Það er von að Alþýðuflokkn-
um — sem hefur hækkað allt
verðlag í landinu um 49% —
þyki lítið til þess koma að
vinstristjórnin reyndi að hafa
hemil á dýrtíðinni. Og nú hefur
Alþýðuflokkurinn sem kunnugt
er tekið upp þá stefnu að banna
með iögum, hversu mjög sem
landbúnaðarvörur hækka.
einkum rætt um áhrif helryksins.
Þjóðviljinn hefur áður rakið
sumar þær staðreyndir. sem bera
með sér að allt að tveir þriðju
þjóðarinnar gætu farizt. En
hvernig lítur landið út á eftir
og hver verða örlög þeirra sem
eftir lifa. Ágúst Valfells segir:
„Bráðasta hættan er Ijðin hjá,
þcgar geislavirknin er komin
niður fyrir 0.15 röntgen/klst.
Hinsvcgar gætir strontium-90 og
ccsium-137 Iengi cftir í jarðveg-
inum og berast þau í fæðu
manna. 1 iíkamanum gcta þessi
efni valdið bæði bein- og blóð-
krabba (aðallcga strontium-90),
sem Ieiða til arfgengra breytinga,
oftast til hins verra. Hversu mik-
il þessi álirif eru, fer eftir því,
hversu mikið magn af strontium-
90 og ccsium-137 bcrst í Iíkama
manna, en það vcltur aftur á
móti á innihaldi fæðunnar af
þessum cfnum. Þannig gætu sum
svæöi, þar scm mest lírfall hefði
komið niður, orðið ónýt, bæði til
ræktunar á afurðum, scm menn
neyta beint, svo og til beitar.
önnur svæði gcta orðið ónýt til
ræktunar á slíkum afurðum en
ekki til bcitar, þvi aðeins hluti
af strontium-90 og cesium-137 í
fæðu dýra, sem beitt yrði á
svæðið, færi út í kjötið. Þvi þarf
að gera athugun á áhrifum lang-
varandi geislunar í mögulegum
úrfallssvæðum með tilliti til
aukningar á beinkrabba. blóð-
krabba og erfðagöllum, og hvað
gera má, tii að draga sem mest
úr þessum áhrifum".
Framhald af 1. síðu.
stóð: „Pólitískir andstöðuflokkar
alþýðunnar á þingi eða utan
þess munu að sjálfsögöu njóta
fullra lýðræðisréttinda meðan
þeir fylgja leikreglum og starí-
semi þeirra brýtur ekki í bága
við starfsemi og lög landsins". I
síðari setningunni var bætt við
til enn frekari áherzlu: „Og
Sósíalistaflokkurinn vill viðhalda
frelsi þeirra til félagslegrar
starfsemi“. Með öðrum orðum:
Það er stcfna Sósíalistaflokksins
að tryggja fclagslcgt frelsi and-
stæðinga sinna, cinnig eftir að
flokkurinn hefði náð hreinum
mcirihluta.
Með fölsun Tímans var stað-
reyndum þannig algerlega snúið
Við. Eftir að Þjóðviljinn vakti
athygli á henni, hefur Tíminn
haft þá sómatilfinningu að stein-
þegja. En Ólafur Jóhannesson —
prófessor í lögum við Háskóla
Islands, maður sem vill láta líta
á sig sem grandvaran borgara —
lýtur svo lágt að gripa upp úr
ræsinu fölsun sem Tíminn treyst-
ir sér ekki einu sinni að nota
lengur. Svona birtist hið raun-
verulega innræti manna, begar
að þeim er sorfið.
Hraklet útreið íhaldsins
Framhald af 12. siðu.
Hægri — vinstri — hopp
Á; framboðsfundinum. sem
haldinn var í félagsheimilinu að
Kolbeinsstöðum í Hnappadals-
sýslu um helgina mætti Pétur
Geirsson af hálfu frambjóðenda
Alþýðubandalagsins auk beirra
Iuga og Jenna og fengu ræðu-
menn frábærar undirtektir á
fundinum. Fulltrúar rikisstjóm-
arinnar áttu í vök að verjast
nteð ..viðreisnina" og ósköp
þótti Framsókn loðin í EBE-
málinu og ekki fékkst hún til
þess að ræða hernámsmálin.
Sr, Árni Pálsson í Söðulholti
kvartaði undán vegamálum sýsl-
ur.nar og hyatti til skjótra úr-
bóta. Taldi' hann þungavinnu-
v'élar hafa ‘eyðilagt vegina. en
þessi miklú' farartæki eru á
ferðinni í sámbandi við Lóran-
stöðina á Gufuskálum. Tóku
þeir sneið sem áttu þar frá
presti.
Þá tók til máls Guðmundut
Bentaminssori. bóndi á Grund
Er hann þjóðvarnarmaður og
sagðist styðja heils hugar Al-
þýðubandalagið í þessum kosn-
ingum og hvatti alla vinstri
menn að sameinast. Þá sagðist.
hann vilja benda Benedikt
Gröndal á þá staðreynd, að nú
þyrfti kr. 8000.00 umfram elli-
lífeyri til þess að dveljast á
Elliheimilinu Grund og hefði
þessi ríkisstjóm leikið gamla
fólkið illa. Guðmundur er faðir
Alexanders. sem var einn af
stofnendum Lýðveldisflokksins
á sínum tíma.
Þá stóð upp Benjamín Mark-
ússon, bóndi í Ytri-Görðum og
kvað viðreisnina hafa leikið
bændur grátt. Hann sagðist bó
treysta illa Framsókn sem vinstri
reaður og sagðist hafa bann
flokk i huga, jafnan þegar hann
hiustaði á danskennslu Heiðars
Ástvaldssonar í útvarpinu er
hljóðaði upp á hægri. vinstri —
hopp. hægri. vinstri. — hopp.
Einnig töluðu beir Jörundur
bóndi á Ingjaldshóli. Stefán
bóndi í Stóru Þúfu og Guð-
1 brandur Magnússon.
BANDAIAGIÐ
Ábyrgl
jyjálgögn „viðreisnarinnar“ eru heldur rislág,
þegar þau eru með tilburði í þá átt að reyna
að verja þá óðaverðbólgu og versnandi kjör laun-
þega, sem ríkisstjórnin hefur leitt yfir þjóðina.
Þegar þau mál ber á góma, gleymast skyndilega
þær staðreyndir, að undanfarin ár hefur þjóðar-
framleiðslan aukizt jafnt og þétt vegna aflasæld-
ar og góðæris, og vinnandi fólk hefur lagt á sig
margfalt erfiði til þess að skapa þjóðarbúinu sem
mest verðmæti. Eina ,,vörnin“, sem stjórnarblöð-
in hafa fram að færa fyrir öfugþróun „viðreisn-
arinnar“ er að hverfa aftur til fyrri ára og hrópa:
Þetta er allt vinstri stjórninni að kenna; við ber-
um ekki ábyrgð á því sem við höfum gert.
•
JJJn hvernig standast svo upphrópanirnar um
vinstri stjórnina samanburð við þau loforð,
sem stjórnarflokkarnir gáfu kjósendum fyrir síð-
ustu kosningar? Þá voru þeir búnir að fara með
stjóm landsins um nærfellí eins árs skeið, þótt
íhaldið léti kratana vera eina í forsvari fyrir þá
stjórn að nafninu til. Þá lýsti Alþýðuflokkurinn
því yfir, að hann væri búinn að stöðva verðbólg-
una, og helzfa baráttumál hans væri að tryggja
stöðugt verðlag og verðgildi peninganna. Og í-
haldið lofaði einni allsherjar sókn til bættra lífs-
kjara, ef það fengi aðstöðu til að móía stjórnar-
sfefnuna. Um efndir þessara loforða þarf ekki að
fjölyrða. Forsætisráðherrann hefur marglýst því
yfir, að „verðbólgan sé enn sem fyrr höfuðvanda-
málið“, enda var hún mögnuð með tvennum
gengisfellingum, stórfelldum neyzlusköttum og
okurvöxtum. Þannig var leið Sjálfstæðisflokksins
til bættra lífskjara, og ráðstafanir Alþýðuflokks-
ins 'til þess að tryggja stöðugt verðlag og verðgildi
peninganna.
J^aunastéttirnar í landinu hafa fengið dýrkéyþta
reynslu af framkvæmd þeirra loforða, sém
núverandi stjórnarflokkar gáfu fyrir síðustu kosn-
ingar. Þess vegna óttast þessir flokkar þann dóm,
sem kjósendur munu kveða upp yfir þeim í kosn-
ingunum 9. júní næstkomandi. En flótti þeirra til
fortíðarinnar frá „viðreisnarafrekunum“ nægir
þeim ekki til að skýla nekt sinni í þessum efnum.
Launastéftirnar gera sér ljóst, að baráttan fyrir
bættum kjörum verður ekki háð með árangri, þeg-
ar ríkisvaldinu er beitt skefjalaust gegn hagsmun-
um þeirra, eins og núverandi stjórnarflokkar hafa
gert. Á kjördaginn bera kjósendur ábyrgð á því,
hvort sfjórnarflokkunum verður gefið áframhald-
andi umboð til slíkra verka. Þann dag geta laun-
þegar því unnið sinn stærsta hagsmunasigur með
því einu að nota kjörseðilinn á réftan hátt; með
því að kjósa Alþýðubandalagið. — b.
Staðarfú
Qmsóknir um skólavist í HúsmæSraskólanum
að Staðarfelli skulu sendar sem fyrst til for-
stöðukonunnax frú Ingigerðar Guðlónsdóttur
Staðarfelli, sem veitir allar frekari vitneskju
um nám og starf skólans.