Foreldrablaðið - 01.01.1970, Síða 20

KVENLEGT - KARLMANNLEGT
Það mun vera svo í flestum þjóðfélögum, að
kyn mannsins skiptir miklu máli um það, hvaða
hlutverki og skyldum hann gegnir. Það eru gerðar
vissar kröfur til karla, vissar til kvenna og hvort
kynið um sig reynir að uppfylla þessar kröfur, með-
vitað eða ómeðvitað.
í hverri menningu, jafnvel í hverju þjóðfélagi,
eru viss munstur um það, hvað sé karlmannlegt
og hvað sé kvenlegt.
Það þjóðfélag, sem við ölumst upp í, það upp-
eldi, sem við hljótum, setur sterkan svip á sálar-
iíf okkar og atferli.
Það er erfitt að greina það upprunalega í fari
kynjanna, því að við erum blinduð af þeim hefð-
bundnu skoðunum, sem ríkja um mun kynjanna.
MARGT ER SKRÝTIÐ í KÝRHAUSNUM
Vert er í þessu sambandi að lesa rannsóknir
bandaríska mannfræðingsins Margrétar Mead á
ýmsum þjóðflokkum í Nýju Guineu:
Hjá Tchambuli-þjóðflokknum er kvenmaðurinn
hliðstæða við karlmanninn hér. Konan er hið ráð-
andi kyn. Þær fara á fiskveiðar og búa til moskító-
net, sem eru mikilvæg verzlunarvara.
Konurnar eru skapfastar og framkoma þeirra
gagnvart karlmönnunum er vingjarnleg og skiln-
ingsrík. Karlmennirnir eru aftur á móti fínlegir,
undirgefnir og hræðslugjarnir. Þeir láta skoðanir
annarra skipta sig miklu máli og eru alla ævi
háðir því öryggi, sem konurnar veita þeim.
í Arapesh-þjóðflokknum sýndu bæði kynin þau
einkenni, sem við álítum kvenleg: hjálpfýsi, góð-
vild, lítillæti o. s. frv.
í Mundugumor-þjóðflokknum voru aftur á móti
bæði karlar og konur ofsafengin, ákaflynd og
miskunnarlaus.