Gangleri - 15.05.1925, Blaðsíða 37

við mig einhverntíma.. Við íslenzhu £uðspekinemarnir
vœrum hýsna eínangruð og kæmi hnifur oklcar sjaldan
í f.eitt;-. Við hefðura haft fregnir 'af J>.ví, hve- langt
hann væri á veg kominn. Hann varð hálf-feimnislegur.
"Já, já, jeg skal tala við yður J>egar í stað, ef þjer
viljið”, sagði hann.
Við fundum oidcur afvikinn stað. Ekki man j eg
eftir nokkrum manni, sem jeg hefi hænst. jafnmikið að
og Köllerström, við fyrstu samræðu - nema Joni heitnum
Thoroddsen. Við áttum einusinni samleið solarhring.
Jeg varo hugfanginn af honum eftir fáar mínútur. Og
svipað er að segja um Köllerström. Hann er dæmalaust
elskulegur maður, hreinskilinn og hlátt áfram. Það
var ekkert í fari hans, sem hældi mannniður, heldur
eitthvað, sem lyfti manni upp fyrir alia feimni.. Jeg
fann þegar að jeg var að tala við -mann, sem áleit mig
einhvers virði og treysta mátti út í yztu æsar.
Jeg hyrjaði á því, að spyrja hvernig á högum
hans s.tæði og hvort ekki væri unt að fá hann til íslands;
33