blaðið - 14.06.2006, Side 27

blaðið - 14.06.2006, Side 27
blaöiö MIÐVIKUDAGUR 14. JÚNÍ 2006 AFÞREYIlffG I 35 Tónleikar fyrír karlmenn á besta aldrí RogerWaters Tónleikarnir voru haldnir í Egilshöll síðastliðinn mánudag. ★ ★★★ Það var vægast sagt ekki auðvelt að komast upp í Egilshöll á mánu- dagskvöld þar sem tónleikar Ro- ger Waters fóru fram. Til viðbótar við hefðbundinn umferðarhnút, upp úr klukkan sjö, þegar hungr- aðir íbúar Grafvarvogsins halda heim í grautinn, bættust við þúsundir óþreyjufullra tónleika- gesta. Þegar þeir höfðu loks náð á staðinn tók við einhver lengsta biðröð íslandssögðunna áður en haldið var inn í höllina. í góðra vina hópi voru þetta hinsvegar minniháttar vandræði sem voru gleymd um leið og Waters og félagar í hljómsveit hans slógu fyrsta tóninn. Vantaði smá tilfinningu Sá sem þetta skrifar hefur verið mik- ill Pink Floyd aðdáandi árum saman og heitasti draumurinn ávallt verið að komast á tónleika með goðunum. Það var með þetta í huga sem haldið aði David Gilmour átakanlega þegar Wish you Were Hera var flutt, því þótt gítarleikararnir (sem voru þrír) í hljómsveit Waters hafi verið hreint út sagt frábærir vantaði örlítið upp á að þeir næðu fram blúsnum sem ein- kenndi ávalltgítarleikGilmour. Sama má segja um söng Waters, sem er ólíkt kraftmeiri en söngur Gilmour, en í hann vantar talsvert af treganum og tilfinningunni. Það er kannski ekki við hæfi að vera að bera þessa kappa saman hér, en þessar hugsanir fóru í gegnum huga undirritaðs og því ekki annað hægt en að láta þær fylgja hér með. Slæmur trommuleikari Eftir um það bil 40 mínútna kafla þar sem gamli Pink Floyd slagarar voru í hávegum hafðir vatt Waters kvæði sínu í kross og við tók um 50 mín- útna kafli þar sem hann lék aðallega eigið efni. Eftir að hafa áður náð að fanga athygli og áhuga hvers einasta manns í salnum verður að viðurkenn- ast að stemmningin dalaði talsvert á þessum kafla, og í kring um þann sem þessi orð skrifar voru menn farnir að spjalla sín á milli um lífsins gagn og nauðsynjar meðan beðið var eftir næsta slagara gömlu meistar- anna. Waters var hinsvegar fljótur að ná aftur upp stemmningu eftir hlé þegar meistaraverkið Dark Side of the Moon var flutt. Þar dró Wat- ers sig örlítið úr sviðsljósinu og lét til að mynda gítarleikara sínum og bak- var á tónleikana - þetta voru augljós- lega ekki Pink Floyd tónleikar, en nær því yrði vart komist. Hvort Wat- ers hafi gert sér grein fyrir þessari hugsun undirritaðs er ólíklegt, en fyrsta hluta tónleikanna stóð hann hinsvegar fullkomlega undir vænt- ingum. Þeir hófust nefnilega með nokkrum lögum af The Wall og Wish You Were Here. Hápunkur þessa fyrsta hluta var flutningur Waters á Mother af fyrrnefndu plötunni, sem farið var sérstaklega vel með. Hins- vegar verður að segjast að maður sakn- raddasöngkonum eftir að syngja flest laganna eftir hlé. I heild sinni verður að segjast að kappinn hefur litlu sem engu gleymt og flutningur hans og hljómsveitar- innar sem honum fylgir var vægast sagt frábær. Einu hnökrarnir sem heyrðust voru úr smiðju fyrrum samherja Waters úr Pink Floyd, trommarans Nick Mason. Hann settist fyrir aftan annað af tveimur trommusettum á sviðinu eftir hlé og spilaði með allan „Dark Side of the Moon“ hluta tónleikanna. Sjálfum Roger Waters heillaði áhorfendur í Egilshöllinni á mánudagskvöldið, en áhorfendur tóku sérstaklega vel við sér þegar hann My,ld/Þ^ lék þekkt Pink Floyd lög. heyrðist mér að eftir að hafa átt nokkur ljót feilslög í hinu frábæra lagi „Money“ hafi hrein- lega verið lækkað niður í trommusetti Mason. Ég veit ekki hvort kappinn hélt áfram að gera mis- tök, en þau heyrð- ust allavega ekki lengur. 99................... í heild sinni verður að segjastað kappinn hefur litlu sem engu gleymt og flutningur hans og hljómsveitar- innarsem honum fylgir var vægast sagt frábær. Þögul hrifning Stemmningin á tónleikunum var ennfremur ákaflega sérstök. í Egils- höllinni var mætt fólk á öllum aldri, frá börnum upp í gamalmenni. Karl- menn á miðjum aldri voru hinsvegar í miklum meirihluta og það hafði sín áhrif á stemmningna. Það var eins og sumir þeirra færu hálfparinn hjá sér þegar þeir leyfðu sér að rétta hendur upp fyrir axlir til að fagna eða klappa með í einstaka lagi eða þegar þeir sýndu hrifningu sína á annan hátt. Þrátt fyrir að stemmningin hafi verið góð og fjölmargir hafi sungið með í nánast hverju einasta lagi, þá var það gert í hljóði og ánægja með flutning- inn sýnd með litlu öðru en duglegu lófaklappi milli laga. Það var heíst þegar flúgandi plastdúkka í Hki geim- fara var látin svífa yfir mannfjöldann að tónleikagestir leyfðu sér örlítið að sýna lit, bentu og klöppuðu f hrifingu yfir þessari þó einföldu sýningu. Ef skipulagning tónleikanna er skoðuð lítillega má segja að hún hafi bæði verið góð og slæm. Eins og áður sagði tók talsverðan tíma að koma sér á staðinn, sem líklega hefði verið hægt að koma í veg fyrir með að bjóða upp á upp- hitunarhljómsveitir og tryggja þannig að mannfjöldinn væri ekki allur að koma í Egilshöllina á sama tíma. .......... {höllinni gekk hins- vegar allt upp. Þetta eru ekki fyrstu tónleikar sem sá sem þetta skrifar fer á í höllinni. Þó hljóm- gæðin hefðu óneitanlega getað verið betri þá var þetta það langbesta sem ég hef upplifað á þessum stað. Utan- umhald, gæsla og annað virtist enn- fremur í góðu lagi. Þegar út kom eftir tónleikana tók hinsvegar við klukku- tíma bið eftir að komast út úr bíla- þvögunni og það verður að segjast að óskiljanlegt er af hverju einhverjum götum er ekki einfaldlega breytt í ein- stefnu, eins og víða er gert erlendis í tengslum við stórviðburði, þegar tón- leikunum var lokið. Allt hafðist þetta þó að lokum og uppúr stendur að kvöldið var frábært, Waters stóð fylli- lega undir væntingum og þessir tón leikar, sem voru næstum því, en samt ekki alveg Pink Floyd tónleikarnir sem mig hefur ávallt langað til að fara á, verða lengi í minnum hafðir. adalbjorn@bladid.net f upphafi tók Waters lög af plötunum The Wall og Wish You Were Here. Þegar hann Mynd/ÞÖK hóf aö leika eigin lög minnkaði stemmningin í höllinni hinsvegar áþreifanlega. yr Hlý stemning og óviájafnanlegt andrúmsloft. Komáu og njóttu lífsins á LækjarLrekku. Alliaf sígild — Alltaf Ijúf Banlcastræti 2 • 101 Reykjavífc • sími 551 4430 • f ax 552 8684 info(a)laekjart>rekka.is • www.laekjarkrelcka.is

x

blaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: blaðið
https://timarit.is/publication/941

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.