blaðið - 27.09.2006, Blaðsíða 26

34 MIÐVIKUDAGUR 27. SEPTEMBER 2006
blaöið
KoUa
kolbrun@bladid.net
Skynsamur maöur lagar sig eftir heimin- jjp
um, óskynsamur reynir að laga heiminn wL Afmælisbarn dagsins
eftir sjálfum sér. Þess vegna byggja allar f SAMUEL ADAMS bandarísk frelsishetja,
framfarir á hinum óskynsama manni. \ w 1
George Bernard Shaw v
_____________ámí‘‘ íái^'___________________________
Skapandi rými
Fimmtudaginn 28. september
klukkan 15:00 verðuropnuð
í Skotinu í Ljósmyndasafni
Reykjavíkur sýning Kjartans
Þorbjörnssonar, eða Golla eins
og hann er oftast nefndur, á
Ijósmyndum sem hann hefur
tekið af vistarverum fanga á
betrunarstofnunum og einnig
af vistarverum ungs fólk á
heimavistarskólum. Sýninguna
nefnir hann „Skapandi rými“
og veltir fyrir sér hversu ólíkar
vistarverur þetta eru þrátt fyrir
að útlit þeirra sé við fyrstu sýn
keimlíkt. Sýning Golla í Skotinu
í Ljósmyndasafni Reykjavíkur
er opin mánudaga - föstudaga
klukkan 10 - 19 og klukkan 13
- 17 um helgar. Sýningin stendur
til 22. nóvember2006.
Krosstré í
fjórum álfum
Lugáfurétturinn á Krosstré
hefur verið seldur til Frakklands,
eftir æsispennandi kapphlaup
þarlendra útgefanda. Það er for-
lagið Gaia sem hreppir hnossið
og mun sakamálasagan vinsæla
eftir Jón Hall Stefánsson koma
út á frönsku á vormánuðum.
Gaia er eitt virtasta forlag
Frakka og hefur lagt sérstakan
metnað í glæpasagnalínu sína.
Verður Jón Hallur í félagsskap
með Henning Mankell, Leif
Davidsen, Jo Nesbo og Leena
Lehtolainen. Rétturinn hefur nú
þegar verið seldur tii virtustu
forlaga Danmerkur, Noregs og
Hollands, og þýski útgáfurisinn
Ullstein keypti ekki einungis rétt-
inn að Krosstré, heldur einnig
að nýrri sakamálasögu sem Jón
Hallur hefur í smíðum.
Tónleikakynn-
ing Vinafélags
Sinfóníunnar
Tónleikakynning Vinafélags
Sinfóníuhljómsveitar íslands
verður haldin í Ársal Hótels
Sögu fimmtudaginn 28. maí
klukkan 18.00. Arni Heimir
Ingólfsson tónlistarfræðingur
fjallar um verk Kryztof Pen-
derecki, eins áhrifamesta og
þekktasta tónskálds okkar tíma.
Penderecki mun sjálfur stjórna
tveimur verka sinna, píanókons-
ert og Ciaconna fyrir strengi auk
sinfónu Beethovens númer 4 á
tónleikum S( sama kvöld.
Kynningin er öllum opin. Að-
gangseyrir er 1200 krónur og er
súpa, brauð og kaffi innifalið.
g hef verið að taka mynd-
ir í um tuttugu ár. Þetta
hefur verið eins konar
árátta. Ég hef ekki get-
að farið út eða gert neitt
án þess að hafa myndavélina með.
Þegar ég gleymi myndavélinni sé
ég alltaf eitthvað sem ég hefði þurft
að taka mynd af. Þetta er eins og að
vera fatlaður og gleyma göngustafn-
um sínumsegir Ari Sigvaldason
fréttamaður sem heldur ljósmynda-
sýningu í Menningarmiðstöðinni
Gerðubergi.
Eins og að vera á veiðum
Þetta er önnur ljósmyndasýning
Ara en fyrir tveimur árum hélt hann
ljósmyndasýningu á sama stað og
sýndi þá myndir héðan og þaðan úr
heiminum. „Þeim myndum hafði ég
safnað í fimmtán ár en loks talaði ég
mig upp í það að halda sýningu. Hún
gekk vel og það var allt svo skemmti-
legt í kringum hana að ég ákvað
að halda aðra sýningu," segir Ari.
„Þessi nýja sýning samanstendur
af mannlífsmyndum úr Reykjavík,
teknum úr launsátri því ég læt fólk
ekki vita af mér. Þetta er eins og að
vera á veiðum, maður styggir ekki
fiskana í hylnum. Ég læðist að með
litlum vélum eða aðdráttarlinsu. Ég
er samt enginn paparazzi.“
Hverju ertu að leita að?
„Ég er í sjálfu sér ekki að leita
að neinu. Þetta er einhvers konar
frásagnarmáti, með hverri mynd
er ég að segja litla sögu. Flestar
myndirnar eru spaugilegar en
sumar ljúfsárar. Einhver sagði mér
að í þeim væri þjóðfélagsleg undir-
alda. Mér finnst sjálfum að þetta
séu myndir af venjulegu fólki. Það
er hins vegar erfitt að taka mann-
lífsmyndir á íslandi. Fólk virðist
vera nokkuð vart um sig og svo er
veðrið oft þannig að fólk strunsar
áfram og gónir niður á gangstétt."
Litir þvælast fyrir
Myndirnar eru í svarthvítu, af
hverju?
„Mér finnst þær svo miklu
skemmtilegri en litirnir sem þvæl-
ast oft fyrir. Sumar myndirnar eru
gamlar, frá 1990 eða þar um bil, en
flestar eru frá árunum 2004-2006.
Og þegar þær eru allar í svarthvítu
þá virðist ekki vera mikill munur á
Reykjavík árið 1990 og 2006. Á fyrri
sýningunni minni voru myndir frá
Austur-Evrópu og hlutar af Reykja-
vík líkjast nokkuð borgum í austr-
inu, maður þarf ekki annað en að
skoða Hverfisgötuna til að sjá það.
En allt hefur þó sinn sjarma engu
að síður.“
Gerirðu ekki ráð fyrir að halda
fleiri sýningar íframtíðinni?
„Ég geri ráð fyrir að halda þessu
áfram meðan fólk vill skoða mynd-
irnar mínar og einhver vill sýna
þær. Það er sjaldgæft að taka góða
mynd, gerist kannski bara einu
sinni í mánuði. Mér finnst ég allaf
finna þegar ég hef tekið góða mynd.
Þá verð ég glaður og deginum er
bjargað. Á opnuninni var greinilegt
að fólk hafði gaman af myndunum,
það var víða hlegið og þá fannst mér
tilgangnum náð því ég tek mig ekki
mjög hátíðlega. Þetta eiga að vera
fyndnar myndir og skemmtilegar.“
Ein af myndum Ara á sýningunni. „Með hverri mynd er ég að segja litla
sögu.“
menningarmolinn
Kvenskörungur deyr
Á þessum degi árið 1960 lést
breska baráttukonan Sylvia Pank-
hurst. Hún var dóttir kvenréttinda-
konunnar Emmeline Pankhurst.
Sylvia átti þátt í því að stofna
kvennapólitísk samtök ásamt móð-
ur sinni og eldri systur, Christabel.
Sylvia var loks rekin úr samtök-
unum vegna mjög svo vinstrisinn-
aðra stjórnmálaskoðana. Á árum
fyrra stríðs var hún einlægur frið-
arsinni og árið 1920 varð hún einn
af stofnendum breska kommúnista-
flokksins, en var á endanum rekin
úr honum.
Sylvia var ötul baráttukona
fyrir mannréttindum og á fjórða
áratugnum varaði hún hvað eftir
annað við ógnum fasismans, með-
al annars var hún óþreytandi við
að vekja athygli umheimsins í inn-
rás ítalskra fasista í Eþíópíu. Árið
1956 bauð keisari Eþíópíu, Haile
Selassie, henni að setjast að í land
inu og hún tók boðinu. Þegar hún
lést var úför hennar gerð á kostnað
ríkisins.