blaðið - 15.11.2006, Blaðsíða 16
blaðiði
Útgáfufélag: Ár og dagur ehf.
Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson
Ritstjóri: Sigurjón M. Egilsson
Fréttastjórar: Brynjólfur Þór Guðmundsson og
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
Ritstjórnarfulltrúi: Janus Sigurjónsson
Löggan og fjölmiðlar
„Landssamband lögreglumanna lýsir yfir furðu sinni á „fréttaúttekt”
Blaðsins á liðnum dögum. I umfjöllun Blaðsins hefur verið fjallað um meint
brot fjölda lögreglumanna í tengslum við rannsókn fíkniefnabrota fyrir
um 10 árum. Er því þar m.a. haldið fram að um 40 lögreglumenn hafi gerst
brotlegir í starfi og látið að því liggja að umfjöllunin sanni að lögreglan á
Islandi sé spillt og ekki treystandi fyrir auknum rannsóknarheimildum.”
Þetta er bein tilvitnun í vef Landssambands lögreglumanna. Lögreglan
kveinkar sér undan því að Blaðið fjalli um mál sem hafa komið upp þegar
löggan hefur beitt óhefðbundnum aðferðum, sem er meðal þess sem rætt er
um að lögreglan fái víðtækar heimildir til að gera þegar greiningardeildin
þeirra verður að veruleika. Það er ekkert að því að Blaðið styðjist meðal
annars við eldri mál við umfjöllunina. Svo alvarlegt var það mál að skipa
varð sérstakan saksóknara til að rannsaka starfshætti lögreglunnar. Settur
saksóknari ákærði ekki vegna efa um að sakfelling næðist fram. Það eru
starfshættir sem eru ekki virtir jafnt nú og þá einsog nýleg dæmi sanna.
Þrátt fyrir að lögreglumenn hafi ekki verið ákærðir er ekkert sem segir að
fjölmiðlar megi ekki og eigi ekki að segja frá svo viðamikilli rannsókn á
störfum lögreglunnar, einmitt nú þegar valdsvið hennar verður aukið.
Blaðið greindi frá rannsókninni og vitnaði meðal annars í mikla samantekt
dómsmálaráðherra. Lögreglumönnunum þykir það vond blaðamennska og
segja: „Þykir Landssambandi lögreglumanna með ólíkindum að viðkom-
andi blaðamenn leyfi sér að setja frá sér slík ósannindi þar sem fjöldi lög-
reglumanna er sakaður um brot í opinberu starfi. Með þessari framsetn-
ingu eru þeir lögreglumenn bornir röngum sökum og efnistök blaðamanna
ærumeiðandi.” Svo bætir lögreglan því við að hér á landi sé spilling í lögg-
unni engin í samanburði við Evrópulönd, hvað sem sú fullyrðing þýðir.
Lögreglan er ekki yfir gagnrýni hafin. Lögreglunni er falið mikið vald
og lögreglunni ber að fara með það af virðingu og nærgætni. I fréttaút-
tektum Blaðsins voru nefnd mörg dæmi um að lögreglan hafi gert meira
en við hinir venjulegir borgarar höfum álitið að lögreglan gerði. Meðal ann-
ars kom fram að yfirmenn í lögreglunni sögðu í bréfum að mál hafi verið
svæfð, jafnvel alvarleg og umfangsmikil fíkniefnaafbrotamál. Það sem þar
var sagt var ekki Blaðsins, það var hins vegar Blaðið sem sagði frá því, það
var Blaðið sem sagði frá rannsóknum og Blaðið birti til dæmis yfirlýsingu
vitnis sem kvartaði sáran undan lögreglunni. Vissulega hefur Blaðið gengið
nær lögreglunni en flestir fréttamiðlar hafa gert. Blaðið hafnar þvi að vera
undirlægja valdsins. Það fellur lögreglunni ekki í geð. í lok yfirlýsingar lög-
reglunnar segir: „Landssamband lögreglumanna telur umfjöllun Blaðsins
í þessu máli til marks um óvönduð efnistök og í hróplegu ósamræmi við
faglega blaðamennsku sem almennt einkennir fjölmiðla hérlendis.” Er víst
að hægt sé að treysta því að lögreglan sé dómbærust um hvað sé faglegast
og hvað ekki? Sennilega er hún ekki dómbærust á það, alls ekki þegar hún
sjálf á í hlut.
Sigurjón M. Egilsson.
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson Ritstjórn & auglýsingar: Hádegismóum 2,110 Reykjavík
Aðalsími: 510 3700 Símbréf á fréttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingadeild: 510 3711
Netföng: bladid@bladid.net, frettir@bladid.net, auglysingar@bladid.net
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins
16 MIÐVIKUDAGUR 15. NÓVEMBER 2006
blaöiö
JoSEWAL fKíFUR SKttíVk/
EFTtR MENNTflM/ÍL/IRÆf’HER.R/r
ÁDlfR. EN HÚN LEGGUE 100 MKLJÓN
KRÓNURTiL ÍSlWMKzUNSlU
ínnflytjekda.
JoSEfliZAL >HÍFUA SKttíNiJ
EFTtR MENNTAM^LARA-P/4ER.R^
TfTíR. AT)HÚN LfíGÐí WOWUJÓH
RrR.0NUR.TiL íSleNSKuKennSlU
ÍNNFLYTJERPfl.
Við þurfum
samlögun, ekki útilokun
Umræðan sem fram hefur farið
um málefni innflytjenda í þjóðfélag-
inu undanfarnar vikur er sú sama og
átt hefur sér stað í nágrannaríkjum
okkar liðin ár og áratugi. Lengst af
settist fátt fólk af erlendum uppruna
að á Islandi en í kjölfar ofþenslu í
efnahagslífinu undanfarin ár hefur
fjöldi fólks komið frá ríkjum EES
til að starfa hér á liðnum árum,
margir þeirra hafa tekið að sér störf
sem ekki hefur tekist að manna
með innfæddum íslendingum. Án
þessa erlenda verkafólks hefði hag-
vöxtur ekki verið jafnhraður hér
landi. Erlent verkafólk verkar ekki
aðeins fiskinn fyrir okkur og skapar
þannig verðmæti fyrir samfélagið
allt heldur sinna margir úr þeirra
röðum öldruðum og sjúkum fyrir
okkur. Aðrir bera blöðin heim til
okkar á nóttinni og hreinsa göt-
urnar. Það er ekki aðeins að erlent
verkafólk greiði skatta til íslensks
samfélags, sem meðal annars eru
notaðir til að reka skólana fyrir
börnin okkar, heldur auðgar menn-
ing þeirra þá menningu sem fyrir er
í landinu.
Reynslunni ríkari
Margt af því erlenda verkafólki
sem nú er á Islandi mun fara aftur
úr landi þegar hægist um helstu
framkvæmdir og dregur úr þensl-
unni. En sumir munu kjósa að vera
hér áfram. Miklu skiptir að vel sé
staðið að því að aðlaga þá sem hér
ætla að búa að íslensku samfélagi.
Og ekki síður að samlaga islenskt
samfélag að sambúð við fólk af er-
lendum uppruna. Viða í Evrópu
hafa orðið óhemju hörð menningar-
átök milli aðfluttra og innfæddra,
en annars staðar hefur sambúðin
gengið betur og orðið til að bæta
lífsgæði, - bæði fyrir innfædda
og aðflutta. Því skiptir höfuðmáli
fyrir okkur að læra af nágrannaríkj-
unum, forðast mistökin og tileinka
okkur það sem vel hefur verið gert.
Rannsóknir sýna að í þeim löndum
þar sem samfélagið hefur brugðist
hart við straumi innflytjenda hafa
átökin orðið mun meiri heldur en í
löndum sem hafa mótað virka sam-
lögunarstefnu og búa við fjálslynda
innflytjendalöggjöf.
Hvað ertilráða?
Því miður hafa íslensk stjórnvöld
ekki enn mótað heildstæða samlög-
unarstefnu í málefnum innfly tjenda.
Slík stefna þarf að ná til allra sviða
samfélagsins. Ég nefni þrjá þætti: I
fyrsta lagi þarf að stórauka íslensku-
kennslu fyrir útlendinga. I öðru lagi
þarf að beita opinberum aðgerðum
til að forðast gettómyndun, til að
mynda með því að veita innflytj-
endum hóflega ívilnun kjósi þeir sér
búsetu utan hverfa sem skilgreind
eru þannig að þar séu of margir inn-
flytjendur fyrir. I þriðja lagi þarf að
haga greiðslum til hins borgaralega
samfélags þannig að hagsmuna-
hópar og félagasamtök hafi beinan
hag af því að fá innflytjendur með
í starfið. Hér gegna íþróttafélögin
lykilhlutverki, við að samþætta
börn innflytjenda inn 1 samfélagið
í hverfinu þar sem þau búa. Og svo
framvegis.
Að lokum má nefna að rannsóknir
sýna ennfremur að ómögulegt er að
hefta straum innflytjenda með því
einu að herða aðstreymisreglur. Pró-
fessor Lilja Mósesdóttir benti á gott
dæmi um þetta í grein um daginn.
Eins og Islendingar nýttu Finnar sér
frest til að opna vinnumarkað sinn
til nýju aðildarríkja ESB fram til í.
maí í ár. Vinnumarkaðurinn í Sví-
þjóð var hins vegar galopnaður strax
í. maí 2004. Eigi að síður var fjölgun
innflytjenda frá nýju aðildarríkjum
ESB meiri í Finnlandi heldur en í Sví-
þjóð. Með öðrum orðum þá er það
eftirspurnin í efnahagslífinu sem
skýrir flæði verkafólks, ekki þau
höft sem sett eru.
Höfundur er dósent í stjórnmálafræði við
Háskólann á Bifröst.
Klippt & skorið
Guðmundi Magnússyni, sagn-
fræðingi og bloggara (gudmundur-
magnusson.blogspot.com), líst svo
Ijómandi vel á Björn
IngaHrafnssoníborg-
arstjórn Reykjavíkur, að
hann á sér þá ósk heit-
asta að Björn Ingi gangi
til liðs við sjálfstæðis-
mennogvísarhonumá
umsóknareyöublað um
inntöku í Sjálfstæðisflokkinn. Bingi svarar
honum að bragði á eigin bloggi (bjorningi.
blog.is) og segir Ijóst að eyðublaðið standi
klárt. Hins vegar telur hann líklegast að hann
haldi sig við sinn gamla flokk, enda ónýtt
að yfirgefa hann nú þegar öll spjót standa á
hinum nánast níræða Framsóknarflokki.
En það er ekki aðeins þannig að fram-
sóknarmenn undirbúi 90 ára afmæli
flokksins síns í næsta mánuði, því
þessa dagana minnast
menn einnig aldar-
afmælis framsóknar-
kempunnar Eysteins
Jónssonar, ráðherra,
þingmanns og hug-
myndafræðings. Þannig
erEysteinnaðalyrkisefni
nýjasta tölublaðs Andvara, rits Hins íslenska
þjóðvinafélags. Þar ritar Ingvar Gíslason,
fyrrverandi menntamálaráðherra, æviþátt
hans, enda var hann einn af „drengjunum
hans Eysteins" líkt og dr. Bjarni heitinn
Benediktsson nefndi vaska sveit pólitískra
skjólstæðinga hans.
Fréttir berast að vestan um að þar sé að
finna Vestmannaeying í vanda, en það
er Sig Rogich, fyrrverandi sendiherra
Bandaríkjanna hér á landi og pólitískur „fixer"
repúblikana. Að þessu
sinni á hann hins vegar
óhægt um vik, því hann
er flæktur í ávirðingar um
samsæri, yfirhylmingu
og afvegaleiðingu réttvís-
innar vegna meints kyn-
ferðisbrots í Las Vegas. Og
ekki orð um það meir. En flugumaður klippara
hjá Þjóðaröryggisstofu fullyrðirað Sig hafi verið
fenginn á mála hjá íslenskum stjórnvöldum til
þess að tala sinu máli í varnarviðræðunum við
sætustu stelpuna í Hvita húsinu._________
andres.magnusson@bladid.net