Fréttablaðið - 25.08.2012, Side 28

25. ágúst 2012 LAUGARDAGUR28
Tilviljanakenndar ákvarðanir
Anna Gunndís flutti á mölina að loknu mennta-
skólanámi og valsaði milli deilda í Háskólanum um
hríð. Bókmenntafræðin varð meðal annars fyrir
valinu því í henni blundaði draumur um að læra
til leikstjóra og gerir raunar enn. „Það er hörgull
á kvenkyns leikstjórum, bæði í leikhúsi og bíó. Ég
veit ekki hvers vegna það er, en ég hef trú á því að
þetta sé að breytast. Þegar ég komst inn í leiklistar-
námið í Listaháskólanum var ég á leiðinni til Ástr-
alíu í skiptinám og fannst dálítið erfitt að þurfa að
plana lífið mitt fjögur ár fram í tímann. Ég á það
til að taka tilviljanakenndar ákvarðanir og kærast-
inn minn segir stundum að hagi mér eins og ég sé
stanslaust á shuffle-stillingu því það kemur bara
eitthvað! Það finnst mér mjög góð líking.“
Sem dæmi um þetta má nefna að strax eftir
útskrift úr Listaháskólanum árið 2010 ákvað Anna
Gunndís að hafna hlutverki í gamanþáttaröðinni
Hæ Gosi og fluttist þess í stað til Spánar þar sem
hún vann fyrir sér sem framkvæmdastjóri í brim-
brettabúðum (Surf Camp), án þess að hafa nokkuð
stundað þá íþrótt áður að ráði. „Svo bjó ég í Þýska-
landi þar sem ég vann með tilraunaleiklistarhópn-
um Signa að uppsetningum verka. Með þeim hópi
flutti ég líka til Salzburg í Austurríki og það getur
vel verið að ég vinni frekar með Signa í framtíð-
inni. Það er svo margt í boði í þessum stóra heimi
og ég hef engar áhyggjur af framtíðinni.“
Draumahlutverk í Skaupinu
Það fyrsta sem þorri almennings sá til Önnu Gunn-
dísar var í síðasta Áramótaskaupi þar sem leik-
konan þótti fara á kostum í hlutverki Hildar Lífar
Hreinsdóttur, með aflitað hár og sokkabuxur inni í
brjóstahaldaranum til að fanga betur ásjónu fyrir-
sætunnar. „Þetta var auðvitað besta hlutverkið í
skaupinu og vakti sjúklega athygli, sem ég bjóst
samt ekkert endilega við,“ rifjar Anna Gunndís
upp. „Ég var svo heppin að vera með aflitað hár
eftir hlutverk í sýningu í Salzburg, en það geri ég
aldrei aftur því það fer svo illa með hárið. Ég þurfti
að klippa það af mér eftir á, en hvað gerir maður
ekki fyrir listina?“
Svo vel tókst Rögnu Fossberg til með gervi Önnu
Gunndísar að móðir hennar þekkti dóttur sína ekki
fyrir framan sjónvarpið á gamlárskvöld. „Mamma
sagði „þetta gæti nú bara verið þú!“ og var stein-
hissa þegar ég sagði henni að hún ætti kollgátuna.
Það sama var uppi á teningnum með flesta aðra
og ég var lítið spurð um hlutverkið því það þekkti
mig enginn.“
Aðspurð segst Anna Gunndís enn ekki vita hvort
hún verði fengin til að leika í næsta skaupi, en hún
sé afar áhugasöm um að fara með hlutverk ákveð-
innar persónu sem næsta örugglega muni bregða
fyrir. „Ég vil ekki gefa upp hver manneskjan er, en
hún er mjög áberandi og kemur víða við í samfé-
laginu,“ segir leikkonan sposk að lokum.
M
aður fyllist bara svo mikilli
andagift við það að sjá leik-
sýningar og sérstaklega við að
kynnast öðruvísi flóru en maður
er vanur hér heima. Við fórum
til dæmis á ljóðalestur, sem var
mjög skemmtilegt. Það eru svo margar háklassa-
sýningar á þessari hátíð að oft kostar hönd og fót
að komast inn á þær, en ljóðalesarinn bauð okkur
frítt því hann vantaði bara áhorfendur,“ segir hin 29
ára gamla leikkona Anna Gunndís Guðmundsdóttir.
Hún er nýkomin heim frá Edinborg þar sem hún
sótti hinar vinsælu leikhúshátíðir Fringe Festival og
International Festival ásamt kærasta sínum Einari
Aðalsteinssyni sem einnig er leikari. Parið kynntist
á bak við tjöldin þegar það lék saman í Svörtu kóm-
edíunni hjá Leikfélagi Akureyrar síðastliðið haust,
en Anna Gunndís og Einar eru bæði fastráðin hjá
LA í vetur.
„Í Edinborg sáum við alls 24 sýningar á átta
dögum, sem er dálítið mikið. Líklega voru þrjár eða
fjórar þeirra virkilega góðar en við löbbuðum út af
nokkrum þeirra. Maður lætur ekki bjóða sér hvað
sem er,“ bætir leikkonan við, en hún og kærastinn
eru sérlega mikið áhugafólk um ný leikhúsverk eftir
unga höfunda. Saman hafa þau stofnað leikfélagið
Kusk Theater sem er ætlað að gera slíkum verkum
hátt undir höfði og er stefnan sett á að verða með
leiklestra á vegum leikfélagsins á komandi vetri.
„Leikfélagið er nefnt í höfuðið á kettinum okkar, Fil-
ippusi Lóritín Sigrúnu Kusk, sem við köllum alltaf
Kusk. Lóritín-nafnið kemur til vegna þess að Einar
er með ofnæmi fyrir kettinum og þarf stundum að
taka lóritín við því,“ útskýrir Anna Gunndís og hlær.
Áður en leikárið hefst fyrir norðan, en leikkonan
á rætur sínar að rekja þangað, stendur fyrir dyrum
frumsýning á spennumyndinni Frost eftir Reyni
Lyngdal. Í henni leikur Anna Gunndís aðalhlut-
verkið. Frumsýningin verður 7. september. Þetta
er fyrsta kvikmynd Önnu Gunndísar og segist hún
að vonum spennt. „Ég hlakka alveg sjúklega til og er
alls ekki stressuð, nema þá helst út af frumsýning-
arkjólnum sem er enn ekki tilbúinn. Vinkona mín,
kjólaklæðskerinn Helena Björg Hallgrímsdóttir,
heimtaði nánast að fá að sauma á mig kjólinn og ég
hugsa að ég láti það eftir henni.“
Gaman að kyssa Björn Thors
Jón Atli Jónasson er handritshöfundur téðrar
spennumyndar Reynis Lyngdal, Frost, sem ger-
ist uppi á jökli. Anna Gunndís leikur Öglu sem er í
sínum síðasta jöklaleiðangri, ásamt hópi fólks, áður
en hún heldur utan í mastersnám í jöklafræði. Aðrir
leikarar eru meðal annars Valur Freyr Einarsson,
Helgi Björnsson, Hilmar Jónsson, Hallur Ingólfsson
og Björn Thors sem leikur kvikmyndagerðarmann-
inn Gunnar, kærasta Öglu.
„Það var gaman að fá að kyssa Björn Thors,“
segir Anna Gunndís og skellir upp úr, en bætir við
að hún og leikkonan Unnur Ösp Stefánsdóttir, eig-
inkona Björns, séu perluvinkonur og því hafi eng-
inn núningur átt sér stað. „Kærasti Öglu kemur
upp á jökul til að hitta hana og taka upp myndefni,
en þá fara undarlegir hlutir að gerast. Ég má ekki
segja meira um söguþráðinn, en reyndar hef ég sjálf
ekki einu sinni séð myndina enn í heild sinni, bara í
brotum. En þessir bútar líta verulega spennandi út.
Myndin fjallar mikið til um það hvað leynist undir
jöklunum. Í rauninni er fremur lítið vitað um það,
þeir eru mörg þúsund ára gamlir og hafa tiltölulega
lítið verið rannsakaðir. Flest erum við hrædd við
það sem við þekkjum ekki.“
Lenti í undarlegu slysi
Í undirbúningi sínum fyrir hlutverk jöklafræð-
ingsins Öglu leitaði Anna Gunndís meðal annars
til þeirra Helga Björnssonar jarðvísindamanns og
Finns Pálssonar verkfræðings, „jöklakempnanna“
eins og Anna Gunndís orðar það, og fræddist um
ýmislegt er varðar slíka könnunarleiðangra. „Það
var dásamlegt að hitta þá,“ rifjar leikkonan upp.
„Helgi var meðal þeirra fyrstu sem rannsökuðu
jöklana hér á Íslandi og hann sagði mér frá teng-
ingunni sem myndast milli manns og jökuls. Honum
líður vel uppi á jökli en vill þó meina að það sé alls
ekki allra að vera dögum saman í þögninni einni
og jafnvel brjáluðu veðri, dauðþreyttur að vinna.“
Hópurinn að baki Frosti fór heldur ekki var-
hluta af veðurguðunum meðan á tökum stóð. Til að
mynda var fólki bannað að fara á klósettið nema
nokkrir færu saman og með línu strengda milli sín
og einn tökudaginn gekk gríðarlegur stormur yfir
svæðið og var hópurinn sex klukkustundir að fikra
sig niður heimleiðina sem tekur einungis korter í
skaplegu veðri.
Veðrinu var þó ekki um að kenna þegar Anna
Gunndís braut í sér framtennurnar við tökur, held-
ur skallaði hún óvart klósettsetu með fyrrgreindum
afleiðingum. „Þetta hljómar mjög illa og auðvitað
gera flestir ráð fyrir að ég hafi verið dauðadrukk-
in en ekki að leika í bíómynd þegar ég skallaði kló-
settið,“ segir hún og glottir. „En ég er líka alltaf að
slasa mig í leiklistinni. Slysin gerast og ég lifi þetta
af. Ég er mest feginn að ég hjó ekki í sundur á mér
varirnar eða fékk ævarandi ör í andlitið.“
Þetta hljómar
mjög illa og
auðvitað gera
flestir ráð fyrir
að ég hafi verið
dauðadrukkin
en ekki að leika í
bíómynd þegar ég
skallaði klósettið.
Stanslaust á shuffle-stillingu
Anna Gunndís Guðmundsdóttir fór á kostum í síðasta Áramótaskaupi og leikur nú aðalhlutverkið í Frost, nýrri spennumynd
eftir Reyni Lyngdal sem verður frumsýnd 7. september. Kjartan Guðmundsson ræddi við leikkonuna sem gerir allt fyrir listina.
FROST Við undirbúning hlut-
verksins í Frost fræddist Anna
Gunndís meðal annars um
jökla hjá vísindamönnum í
Háskólanum. „Ég horfði líka oft
á Alien-myndirnar til að fá inn-
blástur. Ripley, sem Sigourney
Weaver leikur, er svo magn-
aður karakter,“ segir hún.
FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI